Κλίμα απόγνωσης στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας

Σε «παιχνίδι για πολύ δυνατούς λύτες» εξελίσσεται η διάσωση της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, καθώς στο ήδη έντονα βεβαρυμμένο εξωτερικό περιβάλλον, έρχονται να προστεθούν και νέα δεδομένα που είναι σε θέση να επιδεινώσουν περαιτέρω την όλη κατάσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν πυκνώσει τα μηνύματα προς την Πολιτεία, σύμφωνα με τα οποία ζητούνται «εδώ και τώρα» μέτρα στήριξης (ή καλύτερα ζητείται η άρση των αντικινήτρων) προκειμένου να επιβιώσει ο κλάδος. 

Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή την περίοδο το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κλάδο είναι η ιδιαίτερα ασθενής ζήτηση που παρατηρείται στην Ευρώπη.

«Μπορεί η φετινή ζήτηση να μην είναι μικρότερη από την αντίστοιχη περυσινή, ωστόσο εξακολουθεί επί μακρόν να διατηρείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο, αλλά γενικότερο. Για παράδειγμα, υπάρχουν και πολλές παραγωγικές μονάδες στην Τουρκία που σήμερα έχουν σταματήσει να παράγουν.

Από την πανδημία και μετά, με τη συμβολή και του υψηλού πληθωρισμού, το καταναλωτικό μοντέλο έχει αλλάξει και η αγορά ρούχων στη Γηραιά Ήπειρο έχει υποχωρήσει κατακόρυφα», δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας του κλάδου, συμπληρώνοντας πως τα ράφια των ευρωπαϊκών καταστημάτων χρειάζονται πλέον υπερδιπλάσιο χρονικό διάστημα για να αναπληρωθούν σε σχέση με το παρελθόν.

Επιπλέον, οι ελληνικές νηματουργίες καλούνται φέτος να αντιμετωπίσουν υψηλότερο ενεργειακό κόστος σε σχέση με πέρυσι και κυρίως πολύ υψηλότερο ενεργειακό κόστος σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους εντός και εκτός Ευρώπης.

«Το ενεργειακό κόστος αποτελεί σοβαρό συγκριτικό πλεονέκτημα για τις ελληνικές εταιρείες του κλάδου, αλλά και της βιομηχανίας γενικότερα. Πώς είναι δυνατόν η Πολιτεία να δηλώνει πως επιθυμεί να αλλάξει το μοντέλο της ελληνικής οικονομίας και να υπάρξει στροφή προς την παραγωγή, όταν παράλληλα οι εταιρείες καλούνται να πληρώσουν την ενέργεια πολύ ακριβότερα από τους ανταγωνιστές τους;», αναρωτιέται το ίδιο στέλεχος της αγοράς.

Νέες προκλήσεις

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το τελευταίο χρονικό διάστημα μια νέα σειρά προκλήσεων εμφανίστηκε στον ορίζοντα για τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο. Μια πρώτη πρόκληση είναι η έντονη υποχώρηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου έναντι του ευρώ.

Με δεδομένο ότι το νήμα είναι δολαριακό προϊόν, τα προϊόντα των Ασιατών ανταγωνιστών μας γίνονται ακόμη φθηνότερα για τους Ευρωπαίους προμηθευτές σε σύγκριση με τα ελληνικά. Επιπλέον, ζητούμενο παραμένει και το αν θα υπάρξουν επιπτώσεις από την όποια δασμολογική πολιτική υιοθετήσουν τελικά οι ΗΠΑ.

Ενδεχομένως, η επιβολή υψηλών δασμών από τον πρόεδρο Τραμπ να ωθήσει τους Ασιάτες παραγωγούς να στραφούν με μεγαλύτερη έμφαση προς τις ευρωπαϊκές αγορές.

Σήμα κινδύνου

Σε ό,τι αφορά πλέον τις εταιρείες του εγχώριου κλωστοϋφαντουργικού κλάδου, την τελευταία διετία είχαμε τα «λουκέτα» στη νηματουργία Βαρβαρέσος και στην εταιρεία παραγωγής υφασμάτων Fieratex.

Επιπλέον, η Επίλεκτος συνεχίζει να διαπραγματεύεται με τις τράπεζες το ζήτημα της αναχρηματοδότησής της, η κλωστοϋφαντουργική δραστηριότητα της Μουζάκης παραμένει ζημιογόνος (η ζημία καλύπτεται από έσοδα ενοικίων), ενώ το προσεχές φθινόπωρο αναμένεται να προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός για την πώληση του ενεργητικού των Κλωστηρίων Θράκης στη Ροδόπη.

Τέλος, η Κλωστοϋφαντουργία Ναυπάκτου συνεχίζει την παραγωγική της διαδικασία καταγράφοντας ζημιογόνο αποτέλεσμα.