Σε ποιες νέες αγορές ψάχνουν συμβόλαια Aktor-ΔΕΠΑ Εμπορίας

Νέα deals πώλησης αμερικανικού LNG σε εταιρείες από Βουλγαρία, Μολδαβία και Ουγγαρία βρίσκονται σύμφωνα με τις πληροφορίες του Euro2day.gr στο ραντάρ της «Atlantic SEE LNG Trade», του κοινού σχήματος του ομίλου AKTOR (60%) με τη ΔΕΠΑ (40%).

Σε συνέχεια των συμφωνιών που υπέγραψε το Νοέμβριο στη Διατλαντική Σύνοδο του Ζαππείου, διάρκειας 20 ετών, (2030-2050) με κρατικούς φορείς της Ρουμανίας και της Ουκρανίας, τώρα το σχήμα βολιδοσκοπεί το ενδιαφέρον νέων αγοραστών όχι μόνο στις δύο υπόλοιπες χώρες του Κάθετου Διαδρόμου, δηλαδή τη Βουλγαρία και τη Μολδαβία, αλλά και στη πολλά υποσχόμενη ουγγρική αγορά.

Στη περίπτωση της Ουγγαρίας, που έχει λάβει προσωρινά εξαίρεση από τις αμερικανικές κυρώσεις για τη χρήση των ρωσικών ορυκτών καυσίμων, οι υπερατλαντικοί παραγωγοί «βλέπουν» μια πολύ καλή αγορά στο κέντρο της Ευρώπης, με σημαντικό δίκτυο διεθνών διασυνδέσεων και με ετήσια κατανάλωση 8,5 bcm.

Συγκριτικά με την Ελλάδα (5,7 bcm), μιλάμε για μια χώρα με δυναμική βιομηχανία και 50% υψηλότερη κατανάλωση αερίου που στο σύνολό του, φυσικά, είναι ρωσικό.

Το παιχνίδι ωστόσο παίζεται σε πολλά επίπεδα και την ίδια στιγμή που η Βουδαπέστη ανακοίνωνε προ ημερών ότι θα προσφύγει κατά της απόφασης της ΕΕ για απαγόρευση των εισαγωγών ρωσικού αερίου, φέρεται να έχει συμφωνήσει σε αγορά αμερικανικού LNG 600 εκατ. δολαρίων, όπως είχε αποκαλύψει το Νοέμβριο αξιωματούχος στο Reuters , μετά τη συνάντηση Τραμπ - Ορμπαν στην Ουάσινγκτον.

Αν και οι επαφές με τις τρεις παραπάνω χώρες βρίσκονται ακόμη σε επίπεδο ζυμώσεων, εντούτοις δείχνουν ότι ο στόχος των Αμερικανών είναι να καλύψουν ένα ευρύτερο «τόξο» χωρών, όπως έγραψε πρόσφατα το Euro2day.gr, που περιλαμβάνει από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι την Ουγγαρία, αντικαθιστώντας με LNG τεράστιες ποσότητες, της τάξης των 18 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (bcm), όσο είναι σήμερα το ρωσικό αέριο που διακινείται σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Στο θέμα αναφέρθηκε χθες μιλώντας στο Bloomberg, ο Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου AKTOR, Αλέξανδρος Εξάρχου, λέγοντας ότι το κοινό σχήμα με τη ΔΕΠΑ Εμπορίας (Atlantic See LNG Trade SA) επιδιώκει να εξασφαλίσει πρόσθετες ποσότητες LNG από τις ΗΠΑ, ενισχύοντας τον ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακού κόμβου φυσικού αερίου.

«Χρειαζόμαστε μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που μπορεί να εγγυηθεί η Venture Global, και για την περίοδο 2026-2030 θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον δύο, ίσως και τρεις προμηθευτές», είπε ο κ. Εξάρχου, μιλώντας και για την ανάγκη να αποκτήσει η Ελλάδα και δεύτερο πλωτό terminal αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU) πριν το 2030, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας νέος διάδρομος που θα αυξήσει τη διέλευση LNG προς Ρουμανία, Ουκρανία και Μολδαβία.

Αλλά για να γίνουν νέα FSRU απαιτούνται κεφάλαια και αυτοί που θα βάλουν τα χρήματα, δηλαδή οι οι επενδυτές, πρέπει να δουν πάνω στο τραπέζι μακροχρόνια συμβόλαια LNG με «κλειδωμένους» πελάτες. Καταρχήν για να είναι σίγουροι ότι θα αποσβεστούν μέσα στην επόμενη 20ετία τα συγκεκριμένα έργα και κατά δεύτερο για να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από τις τράπεζες (bankability).

Στη πράξη, επαφές όπως αυτές που λέγεται ότι έχει τις τελευταίες ημέρες στην Ουάσινγκτον και το Λευκό Οίκο ο κ. Έξαρχου με Αμερικάνους αξιωματούχους, φαίνεται ότι κινούνται ακριβώς προς αυτή τη κατεύθυνση, όχι μόνο γύρω από την υλοποίηση των υφιστάμενων συμφωνιών, αλλά και γύρω από τα επόμενα βήματα που θα αφορούν πελάτες σε νέες χώρες της περιοχής.

Τα πάντα γύρω από τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις του τελευταίου διαστήματος, από τις επαφές Παπασταύρου στις ΗΠΑ μέχρι το γεγονός ότι ο έλληνας υπουργός και ο κ. Έξαρχου ήταν ανάμεσα στους προσκεκλημένους εκδήλωσης του Kennedy Center όπου ο Πρόεδρος Τραμπ τίμησε σημαντικούς αμερικανούς καλλιτέχνες, δείχνουν τη σημασία που αποδίδει στην ενέργεια η αμερικανική διακυβέρνηση, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το ρόλο που μπορεί να διεκδικήσει η Αθήνα.

Σήμερα η Atlantic See LNG Trade έχει «κλειδώσει», με τροφοδοσία από τη Venture Global, τόσο μακροπρόθεσμες συμφωνίες, με τη ρουμανική Nova Power και την ουκρανική Naftogaz, όπως και μια βραχυπρόθεσμη, πάλι με τη Naftogaz, για το φετινό χειμώνα (Δεκέμβριος 2025- Μάρτιος 2026), ωστόσο είναι προφανές ότι διερευνά συνεργασία και με άλλους αμερικανούς προμηθευτές.