Τι «ξέχασε» να αναφέρει ο πρώην ισχυρός άνδρας του ομώνυμου ομίλου κατά το «σημείωμά» του στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών - Το «τρύπιο» θεσμικό πλαίσιο, ο ρόλος των ασφαλιστών και η σύγκριση με… την Εθνική Τράπεζα!


O κ. Παύλος Ψωμιάδης κατάφερε (δικαστικά) να μην υπάρξει δέσμευση της προσωπικής του περιουσίας για την περιβόητη υπόθεση της Aspis Capital.

Ωστόσο, μέσα από αυτά που είπε (και κυρίως μέσα από αυτά που… δεν είπε) στη σχετική απολογία του προκύπτουν σημαντικά συμπεράσματα για το πόσο προστατεύει τον επενδυτή το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, αλλά και για το πώς όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσε ο όμιλος του συγκεκριμένου επιχειρηματία.

Τι είπε Νο1: Ο κ. Ψωμιάδης ανέφερε στην απολογία του ότι από το 2004 έως και το 2008 η προσωπική του εταιρία Aspis Capital είχε εκδώσει 13 ομολογιακά δάνεια ύψους αρκετών δεκάδων εκατ. ευρώ!

Τι δεν είπε: Ότι λίγα χρόνια πριν από το 2004 ο νόμος (για την προστασία των επενδυτών) προέβλεπε ότι μια εταιρία δεν μπορεί να εκδίδει ομολογιακά δάνεια μεγαλύτερα από το 50% του μετοχικού της κεφαλαίου. Η κατάργηση αυτού του νόμου έδωσε τη δυνατότητα σε εταιρίες όπως η Aspis Capital να εκδίδουν ομολογιακά δάνεια πολλαπλάσια κατά δεκάδες φορές των ιδίων κεφαλαίων τους, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον κίνδυνο που αναλάμβαναν οι ομολογιούχοι των συγκεκριμένων εταιριών.

Αν, μάλιστα, κάποιος χειριστεί με συγκεκριμένες τεχνικές το όλο θέμα (λιγότεροι από 100 ομολογιούχοι σε κάθε έκδοση κ.λπ.), τότε μπορεί να μαζεύει αυτά τα δεκάδες εκατ. ευρώ χωρίς την έγκριση ή και την εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς…

Τι είπε Νο2: Ο κ. Ψωμιάδης επικαλέστηκε δήλωση ότι οι ομολογίες αυτές «ετίθεντο απλώς υπόψη των ενδιαφερομένων ακόμη και από ασφαλιστές της Ασπίς Πρόνοια, διότι ήταν ένα συμφέρον προϊόν…» (το πόσο… συμφέρον ήταν φάνηκε εκ του αποτελέσματος).

Τι δεν είπε: Πώς εξηγείται οι ασφαλιστές να μην κατευθύνουν τον πελάτη τους π.χ. σε ένα συνταξιοδοτικό ή επενδυτικό πρόγραμμα της Ασπίς Πρόνοια από το οποίο θα εισέπρατταν έναν σκασμό λεφτά σε προμήθειες και επέλεγαν να «θέτουν υπόψη» τις ομολογίες της Aspis Capital, από τη διάθεση των οποίων δεν είχαν κανένα οικονομικό συμφέρον; Ή μήπως είχαν;

Τι είπε Νο3: «Τα ομολογιακά δάνεια της Aspis Capital αποτελούσαν απλές δανειακές συμβάσεις, υποσχέσεις πληρωμής κατά μία έννοια, που όταν ελάμβαναν χώρα αμφότερα τα μέρη γνώριζαν ότι δεν ήταν εξασφαλισμένα και ελάμβαναν το αντίστοιχο ρίσκο, το οποίο θα σήμαινε: α) σε μια εξαιρετικά καλή απόδοση, εάν οι επενδύσεις αποδεικνύονταν κερδοφόρες, β) σε απώλεια κεφαλαίου, εάν οι χρηματιστηριακές συνθήκες κλονίζονταν, όπως συμβαίνει σήμερα. Επίσης, είναι αυτονόητο ότι σημαντικό παράγοντα περί των αποδόσεων των επενδύσεων αποτελεί και η πορεία και λειτουργία των εταιριών στις οποίες έχουν επενδυθεί τα κεφάλαια, γεγονός ανεξάρτητο από τον επενδυτή και κυρίως απρόβλεπτο».

Τι δεν είπε: Πρώτον, πώς εξηγείται ότι πολλοί ομολογιούχοι νόμιζαν πως έχουν αγοράσει ένα προϊόν της ασφαλιστικής εταιρίας; (άλλωστε η ονομασία Aspis Capital θα μπορούσε συνειρμικά να οδηγήσει σε κάτι τέτοιο). Και δεύτερον, ενημερώνονταν οι υποψήφιοι επενδυτές για τη μετοχική σύνθεση της εταιρίας, για το πόσα άλλα ομολογιακά δάνεια είχε «φορτωθεί» από το παρελθόν, για τις προτεινόμενες επενδύσεις της Aspis Capital και αν ναι, πώς και από ποιους;

Τι είπε Νο4: «Η δραστηριότητα της Aspis Capital συνίστατο στην επένδυση κεφαλαίων σε άλλες εταιρίες, δηλαδή στην αγορά μετοχών άλλων εταιριών, οι οποίες προσέβλεπα ότι θα απέδιδαν υπεραξίες».

Τι δεν είπε: α) Μα καλά, μόνο στις εταιρίες όπου βασικός μέτοχος ήταν ο ίδιος προσέβλεπε υπεραξίες ο κ. Ψωμιάδης; β) Όταν η Aspis Capital προχωρούσε σε αγορές μετοχών, υπήρξαν φορές όπου πωλητής ήταν ο ίδιος ή άλλες εταιρίες συμφερόντων του;

Τι είπε Νο5: «Η χρηματιστηριακή αγορά δεν είναι πάντα προβλέψιμη και σαφώς ενδέχεται η επένδυση, την οποία έχεις προβλέψει ή πιστέψει ότι θα αποδώσει, τελικά για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς, συγκυριακούς κ.λπ. δεν αποδίδει. Ήδη σήμερα ολόκληρος ο χρηματιστηριακός χάρτης έχει αλλάξει άρδην σε σύγκριση με πριν από δύο έτη, εξαιτίας των παγκόσμιων εξελίξεων. Ποιος θα πίστευε, παραδείγματος χάριν, ότι δύο χρόνια πριν θα αγόραζε μετοχές της Εθνικής Τράπεζας (τι ποιο σίγουρο και φερέγγυο) και σήμερα θα κατέληγε να έχει χάσει τα χρήματά του, λόγω της κάθετης υποτίμησης της αξίας της εν λόγω μετοχής»;

Τι δεν είπε: α) Αφού κατά τον κ. Ψωμιάδη η Εθνική Τράπεζα ήταν η πιο σίγουρη και φερέγγυα μετοχή, γιατί ο ίδιος ο κ. Ψωμιάδης δεν επένδυσε σ’ αυτήν και προτίμησε τις εταιρίες του δικού του ομίλου, ιδίως όταν ο αναλογιστής -τον οποίο ο ίδιος είχε προσλάβει- κατήγγειλε επωνύμως στις Αρχές για «τρύπα» δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ;
β) Πώς εξηγεί ότι οι πλείστες εταιρίες στις οποίες κατά καιρούς επένδυσε σήμερα είτε έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους είτε αναγκάστηκαν να πουληθούν (π.χ. Aspis Bank, Aspis Liberty) προκειμένου να επιβιώσουν; Αν έφταιγε μόνο η κρίση, τότε γιατί τόσες πολλές δεκάδες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες εξακολουθούν να λειτουργούν ακόμη;

Υ.Γ. 1: Ο κ. Ψωμιάδης επικαλέστηκε επιστολή δικηγόρου Σουηδίας που ανέφερε ότι «ΣΗΜΕΡΑ (Απρίλιος 2010), η Aspis Capital διαθέτει περιουσία από τη συμμετοχή της στην Aspis Liv, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 10 - 20 εκατ. ευρώ, κεφάλαια τα οποία αναμένεται να επιστρέψουν στην Aspis Capital εντός Μαΐου 2010». Επιστράφηκαν τελικά αυτά τα κεφάλαια;

Υ.Γ. 2: Ανέφερε ο κ. Ψωμιάδης: «Η δραστηριότητα της Aspis Capital συνίστατο στην επένδυση κεφαλαίων σε άλλες εταιρίες, δηλαδή στην αγορά μετοχών άλλων εταιριών, οι οποίες προσέβλεπα ότι θα απέδιδαν υπεραξία».

«Πράγματι, (η Aspis Capital) με τον τρόπο αυτόν ξεκίνησε να λειτουργεί, υπό την αποκλειστικά δική μου εποπτεία και καθοδήγηση, ως ο μοναδικός που διαθέτω τέτοιες γνώσεις και εμπειρία. Δεδομένου ότι ετύγχανα και εξακολουθώ να τυγχάνω μέχρι σήμερα μοναδικός μέτοχος της προαναφερόμενης εταιρίας, δηλαδή εγώ ελάμβανα όλες τις αποφάσεις και τα επιχειρηματικά ρίσκα και τα έκανα πράξη, έθεσα στη θέση των μελών του Δ.Σ. δύο μέλη της οικογένειάς μου, τα οποία στην πραγματικότητα ουδέποτε ασχολήθηκαν ή αναμίχθηκαν με κάποιον τρόπο στη λειτουργία της εταιρίας».

Σχόλιο: Μιλάμε για ΤΗΝ εταιρική διακυβέρνηση!