Καυτά ερωτήματα, που χρήζουν άμεσων απαντήσεων, εγείρει η εξέλιξη των οικονομικών στοιχείων της εισηγμένης αλυσίδας super market Ατλάντικ, προκαλώντας συναγερμό σε χιλιάδες προμηθευτές της για τον ορατό πλέον κίνδυνο να μείνουν με… μουντζούρη αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο χέρι.

Την ώρα όπου η Ατλάντικ βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της (άρθρο 99), πουλάει καταστήματα με το… κομμάτι και κόβει δραστικά δαπάνες μισθοδοσίας, εμφανίζει αύξηση δαπανών διοίκησης κατά 26 εκατ. ευρώ σε ένα μόλις τρίμηνο!

Ταυτόχρονα, τα αποθέματά της "αναδεικνύονται" σε… μαύρη τρύπα, που απειλεί να ρουφήξει την εισηγμένη και να αφήσει τους προμηθευτές της, στους οποίους οφείλει ακόμη 161 εκατ. ευρώ, με "φέσια" δεκάδων εκατομμυρίων.

Βάσει των αναλυτικών καταστάσεων 9μήνου της τρέχουσας χρήσης, η Ατλάντικ εμφάνισε δαπάνες διοίκησης 43,2 εκατ. ευρώ(!) από 13,5 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Η εκτίναξη επήλθε στο γ΄ τρίμηνο καθώς τα έξοδα διοίκησης έφθασαν τα 31,8 εκατ. ευρώ από 7,5 εκατ. ευρώ στο β΄ τρίμηνο και 5,7 εκατ. ευρώ στο γ΄ τρίμηνο του 2009.

Γιατί αυξήθηκαν κατά 26 εκατ. ευρώ τα έξοδα διοίκησης σε ένα μόλις 3μηνο;

Όπως προκύπτει από την ανάγνωση των αναλυτικών καταστάσεων 9μήνου, η Ατλάντικ αποδίδει την αύξηση σε έκτακτες ζημίες και σε έκτακτα έξοδα. Στο 9μηνο η αλυσίδα super market εμφανίζει έκτακτες ζημίες 31,1 εκατ. ευρώ, οι περισσότερες εκ των οποίων ενεγράφησαν κατά τη διάρκεια του γ΄ τριμήνου.

Η εισηγμένη δεν διευκρινίζει από πού προέκυψαν και γιατί επιβαρύνουν στο γ΄ τρίμηνο τα έξοδα διοίκησης και όχι το κόστος πωληθέντων ή τα έξοδα διάθεσης, όπως συνέβη στο α΄ και στο β΄ τρίμηνο της τρέχουσας χρήσης.

Με δεδομένο, πάντως, ότι τα έξοδα διάθεσης μειώθηκαν στο γ΄ τρίμηνο (21,5 εκατ. ευρώ έναντι 28 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα) όπως και οι δαπάνες για αμοιβές και έξοδα προσωπικού (μείωση κατά 5 εκατ. ευρώ), η αγορά υποπτεύεται ότι οι ζημίες προέρχονται από την εκποίηση αποθεμάτων.

Η Ατλάντικ εμφάνιζε παραδοσιακά υψηλά αποθέματα, η αξία των οποίων τo 2009 είχε αγγίξει και τα 130 εκατ. ευρώ.

Η "μαύρη τρύπα" των αποθεμάτων

Στο τέλος του 2009 η αλυσίδα super market είχε αποθέματα αξίας 118,4 εκατ. ευρώ. Τα οξυμένα ταμειακά της προβλήματα οδήγησαν τη διοίκηση στην απόφαση εκποίησης αποθεμάτων για να ενισχυθεί η ρευστότητα της εταιρίας.

Μόνο που όπως αναφέρεται στην έκθεση διοίκησης η οποία συνόδευε τα αποτελέσματα 6μήνου υπήρχαν πολλά αποθέματα χαμηλής και μέσης κυκλοφοριακής ταχύτητας τα οποία πουλήθηκαν σε πολύ χαμηλές τιμές, με αποτέλεσμα η αλυσίδα να επιβαρυνθεί με πάρα πολύ μεγάλες ζημίες.

Στις 30 Ιουνίου τα αποθέματά της είχαν μειωθεί στα 68,8 εκατ. ευρώ, αλλά από την εκποίηση και την απομείωση το μικτό κέρδος της Ατλάντικ επιβαρύνθηκε με ζημίες 53,3 εκατ. ευρώ!

Δηλαδή, μέσα σε ένα εξάμηνο η αξία των αποθεμάτων στα βιβλία της μειώθηκε κατά 49,6 εκατ. ευρώ και η ζημία ανήλθε στα 53,3 εκατ. ευρώ!

Αυτόματα, αναρωτιέται κανείς πόσο άξιζαν τελικώς τα αποθέματα που εμφάνιζε η Ατλάντικ, αν από την εκποίησή τους η αλυσίδα γράφει τεράστιες ζημίες. Η αγορά αναρωτιέται τι αποθέματα είχε η αλυσίδα super market ώστε να απαξιωθούν τόσο γρήγορα και τόσο πολύ;

"Σάπισαν οι ντομάτες ή έληξαν οι κονσέρβες;" ρωτά χαρακτηριστικά προμηθευτής της εταιρίας, που κυνηγά την εξόφλησή του.

Πώς αποτιμάτο και ελεγχόταν η αξία τους τα προηγούμενα χρόνια, όταν ορίζεται σαφώς από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα ότι πρέπει να αποτιμάται στη χαμηλότερη τιμή μεταξύ κόστους κτήσης και καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας;

Συνυπολογίστηκε στους ελέγχους έως και τις 31/12/09 ότι υπήρχαν αποθέματα με χαμηλή ή μέση κυκλοφοριακή ταχύτητα, που επομένως έπρεπε να εκποιηθούν σε ιδιαίτερα φθηνές τιμές, όπως και έγινε, όταν η εταιρία αντιμετώπισε ταμειακό πρόβλημα;

Ζήτησαν οι ελεγκτές της Ατλάντικ ποτέ διενέργεια ελέγχου αποθεμάτων από ανεξάρτητο εκτιμητή; Και αν όχι, γιατί δεν το έκαναν όταν ήταν γνωστό ότι η αλυσίδα super market δεν διέθετε εσωτερικά δομές και είχε εκχωρήσει σε λογιστικό γραφείο την παρακολούθηση και την απεικόνιση των οικονομικών της στοιχείων;

Χρωστά ακόμη 161 εκατ. ευρώ σε εγχώριες βιομηχανίες

Αυτά τα ερωτήματα καθίστανται επιτακτικότερα επειδή η Ατλάντικ χρωστά ακόμη 161,1 εκατ. ευρώ στους προμηθευτές της, που στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι μικρομεσαίες ελληνικές βιομηχανίες, οι οποίες κλυδωνίζονται, εν μέσω κρίσης, από το επαπειλούμενο "φέσι" της αλυσίδας ή έστω από τη μεγάλη καθυστέρηση εξόφλησής του.

Και η εξέλιξη των οικονομικών στοιχείων της Ατλάντικ δείχνει ότι οι προμηθευτές της κινδυνεύουν να μείνουν με το… μουντζούρη στο χέρι. Ο τζίρος στο 9μηνο υποχώρησε στα 220 εκατ. ευρώ από 417,4 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Οι ζημίες ομίλου ανήλθαν στα 106,4 εκατ. ευρώ και σε ενοποιημένο επίπεδο η Ατλάντικ εμφάνιζε στις 30/9 αρνητική καθαρή θέση 56 εκατ. ευρώ.

Οι υποχρεώσεις της προς προμηθευτές μειώθηκαν μόλις κατά 39 εκατ. ευρώ στο 9μηνο, όταν τα αποθέματα μειώθηκαν κατά 66,6 εκατ. ευρώ και οι απαιτήσεις από πελάτες κατά 34 εκατ. ευρώ. Όλα αυτά ενώ οι τράπεζες έχουν λάβει ακόμη μεγαλύτερες εξασφαλίσεις για τον δανεισμό τους μέσω του sale and lease back, που υπογράφηκε πριν από μερικούς μήνες.

Οι ζημίες, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της Ατλάντικ είναι κατά 148,6 εκατ. ευρώ υψηλότερες του κυκλοφορούντος ενεργητικού, είχαν ως αποτέλεσμα ο ορκωτός να σημειώνει με έμφαση πως "υπάρχει ουσιώδης αβεβαιότητα, η οποία μπορεί να εγείρει σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα του ομίλου και της εταιρίας να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους".

Ταυτόχρονα, η εισηγμένη σχημάτισε προβλέψεις για έκτακτους κινδύνους ύψους 17,8 εκατ. ευρώ, όταν πέρυσι είχε σχηματίσει πρόβλεψη μόλις 15 χιλιάδων ευρώ(!) και έχει ήδη πουλήσει τη δραστηριότητα χονδρικής (ΒΗΤΑ ΠΙ) στην ΕΛΓΕΚΑ.

Πούλησε 13 καταστήματα σε έναν μήνα!

Συνεχίζει δε, με αυξανόμενο μάλιστα ρυθμό, τις πωλήσεις καταστημάτων με το… κομμάτι, χωρίς ποτέ να αναφέρει ούτε το τίμημα ούτε το ύψος των οφειλών που πληρώνει με τα έσοδα τα οποία εισπράττει.

Στις 11 Νοεμβρίου, και ύστερα από ερώτηση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η Ατλάντικ ανακοίνωσε ότι από τον Ιούλιο του 2010 μέχρι και εκείνη την ημερομηνία είχε πουλήσει συνολικά οκτώ (8) καταστημάτων (Πάτρα [1], Θεσσαλονίκη [2], Γύθειο [1], Αθήνα [3], Αίγιο [1]), στο σύνολό τους μη ιδιόκτητα, και διέθετε 131 σημεία.

Ακολούθησε νέο μπαράζ πωλήσεων. Μέσα σε έναν μήνα πούλησε 14 καταστήματα και διέκοψε τη λειτουργία ενός ακόμη.

Παρά δε το γεγονός ότι η εταιρία έχει υπαχθεί σε καθεστώς συνδιαλλαγής με τους προμηθευτές, δεν έχει ανακοινώσει μέχρι, σήμερα έστω, ούτε τα αθροιστικά έσοδα από τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων ούτε και το πού κατευθύνθηκαν αυτά τα χρήματα.