Την παραίτησή του υπέβαλε το διοικητικό συμβούλιο της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας κατά τη σημερινή έκτακτη συνεδρίασή του, εκμηδενίζοντας ουσιαστικά τις ελπίδες επιβίωσης της εισηγμένης βιομηχανίας, όπως είχε άλλωστε δημοσιεύσει το Euro2day.gr από την 26η Ιανουαρίου.

Η ουσία είναι πως η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία μένει ακέφαλη, όταν όλα δείχνουν πως στις 15 Φεβρουαρίου θα μπει στη διαδικασία της πτώχευσης.

Όπως το Euro2day.gr είχε αναφέρει από την προηγούμενη Πέμπτη, το αμερικανικό fund απέσυρε το ενδιαφέρον του για την εξαγορά των δανείων της εταιρείας, ρίχνοντας μπόλικες μπηχτές προς κάποια εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα.

Συγκεκριμένα, το ενδιαφερόμενο fund μίλησε για παρατεταμένες διαπραγματεύσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων ανταποκρίθηκε όχι μόνο σε όσα είχε υποσχεθεί αλλά και σε πολύ περισσότερα που του ζητήθηκαν.

Και όλα αυτά σε ένα οικονομικό περιβάλλον που επιδεινωνόταν συνεχώς τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Δυστυχώς, πέραν αυτών -φέρεται να υποστηρίζει το fund- «τώρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με νέες καθυστερήσεις και με πρόσθετες απαιτήσεις από κάποιους συναλλασσομένους» (υπονοεί δύο εταιρείες leasing)…

«Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και για την προσοχή σας στο θέμα», φέρεται να καταλήγει η απάντηση των Αμερικανών.

Κύκλοι προσκείμενοι στην Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς οι τράπεζες αρνήθηκαν τελικά το δεύτερο σχέδιο διάσωσης, που ήταν πολύ καλύτερο από το πρώτο, στο οποίο οι τράπεζες είχαν συμφωνήσει.

Σύμφωνα με το πρώτο σχέδιο (πρόταση της ομάδας της Λούκας Κατσέλη), οι τράπεζες θα χορηγούσαν 27 εκατ. ευρώ με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου για να εισπράξουν μετρητά 36 εκατ. ευρώ.

Όταν το ζήτημα της εγγύησης μπλόκαρε, η διοίκηση της ΕΝΚΛΩ έφερε υποψήφιο Αμερικανό επενδυτή (δεύτερο σχέδιο διάσωσης), ο οποίος προσέφερε στις τράπεζες 70 εκατ. ευρώ, χωρίς να ζητά από αυτές νέα μετρητά, αναλαμβάνοντας παράλληλα να εξυπηρετήσει υποχρεώσεις ύψους 80 εκατ. ευρώ προς εργαζόμενους και προμηθευτές. Οι πέντε πιστώτριες τράπεζες και η μία εταιρεία leasing συμφώνησαν, για να διαφωνήσουν (σύμφωνα με κύκλους προσκείμενους στην εισηγμένη) στο... παρά πέντε δύο άλλες εταιρείες leasing.

Η ύστατη προσπάθεια

Μετά την αποχώρηση του Αμερικανού επενδυτή, η διοίκηση της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας προχώρησε σε μια ύστατη προσπάθεια διάσωσης της εταιρείας, καλώντας τις τράπεζες να δώσουν μια μικρού ύψους ενδιάμεση χρηματοδότηση προς την εταιρεία (που θα ήταν εξασφαλισμένη από την πώληση μηχανημάτων και αποθεμάτων), η οποία θα έδινε τη δυνατότητα στην ΕΝΚΛΩ να ξεκινήσει τη λειτουργία της προσπαθώντας να βρει άλλον στρατηγικό επενδυτή τους αμέσως επόμενους μήνες.

Η προθεσμία που είχε θέσει η διοίκηση της ΕΝΚΛΩ εξέπνευσε, χωρίς να ανταποκριθούν θετικά οι τράπεζες, με αποτέλεσμα σήμερα να συνεδριάσει το Δ.Σ. της εταιρείας και να αποφασίσει την παραίτησή του…

Η αναλυτική ανακοίνωση της ΕΝΚΛΩ

Στο πλαίσιο των υποχρεώσεων της εταιρείας, με βάση τη χρηματιστηριακή νομοθεσία, το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας ανακοινώνει τα εξής:

Το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 24 Μαρτίου 2010, μετά από μία περίοδο ανυπαρξίας διοικήσεως της εταιρείας, με σημαντικότατες οφειλές προς το προσωπικό, το οποίο για τον λόγο αυτόν είχε κατά το μεγαλύτερό του μέρος ασκήσει το δικαίωμα επισχέσεως εργασίας, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και λοιπούς πιστωτές.

Συνέταξε επιχειρησιακό σχέδιο εξυγίανσης και μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας, το οποίο εγκρίθηκε από τα εμπλεκόμενα μέρη (πολιτεία, τράπεζες, εργαζόμενοι, μέτοχοι), στη βάση του οποίου εκδόθηκε εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, την οποία απαιτούσαν οι τράπεζες στις 30 Ιουνίου 2010.

Για λόγους που είναι ήδη γνωστοί και έχουν ανακοινωθεί, το επιχειρησιακό σχέδιο δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ, εξαιτίας της απαίτησης δύο εκ των τραπεζών να ληφθεί προηγουμένως από την αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το συμβατό της ως άνω εγγύησης προς το κοινοτικό δίκαιο.

Επειδή, για τον λόγο αυτόν, η προβλεπόμενη χρηματοδότηση ουδέποτε εκταμιεύθηκε, η διοίκηση της εταιρείας, σε μία ύστατη προσπάθεια διάσωσης, αποφάσισε να αναζητήσει άλλον τρόπο αναδιάρθρωσης της εταιρείας διά της αναζήτησης τυχόν επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Οι προσπάθειές της ευοδώθηκαν, δεδομένου ότι την 27η Ιουνίου 2011 επενδυτικό κεφάλαιο του εξωτερικού υπέβαλε επίσημη πρόταση εξαγοράς των τραπεζικών υποχρεώσεων της εταιρείας.

Δυστυχώς, παρά την πάροδο επτά μηνών διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες, και μετά από συνεχείς καθυστερήσεις και διαφοροποιήσεις απαιτήσεων εκ μέρους κάποιων, τουλάχιστον, από τις πιστώτριες τράπεζες και εταιρείες leasing, ο επενδυτής απέσυρε τη 19η Ιανουαρίου 2012 την επενδυτική του πρόταση.

Κατόπιν τούτου, η διοίκηση της εταιρείας απευθύνθηκε προς τις δανείστριες τράπεζες προκειμένου να διασφαλίσει την προσωρινή, έστω, διατήρηση εν ζωή της εταιρείας, ώστε να αναζητηθεί νέος τρόπος διάσωσής της.

Δυστυχώς, ουδεμία επί της ουσίας ανταπόκριση υπήρξε στο αίτημα της εταιρείας.
Κατόπιν τούτου, όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, θεωρώντας ότι έχουν εξαντλήσει κάθε δυνατότητα εύρεσης λύσης στο πρόβλημα της εταιρείας, στο πλαίσιο της εντολής που έλαβαν από τη γενική της συνέλευση με σκοπό τη διάσωση και αναδιάρθρωσή της, και αφού επί δύο σχεδόν έτη έπραξαν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να επιτύχουν τον σκοπό αυτόν, αποφάσισαν να παραιτηθούν.

Το διοικητικό συμβούλιο θεωρεί υποχρέωσή του να ευχαριστήσει το σύνολο των εργαζομένων της εταιρείας όχι μόνο για την αμέριστη στήριξή τους στο έργο του, αλλά και για τις δημιουργικές και στην κατεύθυνση της επαναλειτουργίας της εταιρείας ενέργειες και τοποθετήσεις τους.

Προηγουμένως, και προκειμένου να εξασφαλίσει τη δυνατότητα εκλογής νέου διοικητικού συμβουλίου, αποφάσισε, μεταξύ άλλων, την πρόσκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης την 22α Φεβρουαρίου 2012, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11:00. Θα ακολουθήσει αναλυτική ανακοίνωση.

Παραιτούμενος, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Ιωάννης Μουσουλίδης ανέφερε ότι, αν και δεν υφίσταται πλέον διοίκηση της εταιρείας μετά τις σημερινές παραιτήσεις του συνόλου των μελών του διοικητικού συμβουλίου, παραμένει στη θέση του ως μισθωτός της εταιρείας, προκειμένου να επιληφθεί, στο μέτρο του δυνατού και μέχρι την εκλογή νέου διοικητικού συμβουλίου, τα των τρεχουσών αναγκών της εταιρείας, ιδίως δε της φύλαξης των περιουσιακών της στοιχείων, των αρχείων και των βιβλίων της.