«Τρικυμία» από τις σπέκουλες των οίκων αξιολόγησης

Επίθεση κατά των οίκων αξιολόγησης εξαπέλυσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος σε συνέντευξή του στους New York Times τους χαρακτήρισε ως «ασύμμετρες απειλές».

Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε επίσης ότι ναι μεν υπάρχουν διαδηλώσεις στους δρόμους, αλλά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία του λαού απορρίπτει την ιδέα των πρόωρων εκλογών. Ο Έλληνας υπουργός θα συναντηθεί σήμερα το βράδυ με τον Γερμανό ομόλογό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο, ενώ θα έχει και σειρά επαφών με Γερμανούς επιχειρηματίες.

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι δεν πρέπει η Ευρώπη να αφήσει τους διεθνείς οίκους να στερήσουν από τους πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης και την Τρόικα να έχουν τη δική τους κρίση. Τόσο η Γερμανία όσο και η Αυστρία σκέφτονται να δημιουργηθεί ένας ανεξάρτητος ευρωπαϊκός οίκος, καθώς και οι τρεις υπάρχοντες είναι αμερικανικοί.

Την Τρίτη ο οίκος Moody’s υποβάθμισε κατά τέσσερις μονάδες την πιστοληπτική ικανότητα της Πορτογαλίας, κατατάσσοντας τη χώρα στη βαθμίδα «Ba2» με το αιτιολογικό ότι η Λισαβόνα ενδέχεται να χρειαστεί και δεύτερο πακέτο βοήθειας, προτού μπορέσει να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές.

Τα νέα παιχνίδια των οίκων αξιολόγησης έρχονται λίγες ώρες μετά την επίθεση Μέρκελ εναντίον τους και μία ημέρα πριν τη συνεδρίαση στο Παρίσι τραπεζικών παραγόντων που θα εξετάσουν τρόπους εφαρμογής του σχεδίου για μετακύλιση του ελληνικού χρέους.

Ωστόσο, μετά την Πορτογαλία, ο οίκος Moody’s ξαναχτύπησε και ανακοίνωσε ότι ενδέχεται να υποβαθμίσει την αξιολόγηση και των κινεζικών τραπεζών, καθώς τα χρέη των τοπικών κυβερνήσεων προς τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν φτάσει τα 540 δισεκατομμύρια δολάρια.

Στα ύψη, παράλληλα, βρίσκεται και το αμερικανικό χρέος, με τον πρόεδρο Ομπάμα να προσπαθεί να βρει μια συναινετική λύση με το Κογκρέσο για την αλλαγή της νομοθεσίας που βάζει πλαφόν στα ελλείμματα.

Η κρίση χρέους των Ηνωμένων Πολιτειών και ιδίως της Ευρώπης έχει φέρει τους πολιτικούς σε αντιπαράθεση με τις αγορές, καθώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα επεμβαίνει ουσιαστικά στη χάραξη πολιτικής από τα ανεξάρτητα κράτη.