Φορολογικά… φάουλ στα εταιρικά ομόλογα

Την έντονη δυσφορία τους εκφράζουν επενδυτές για δύο τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν τη φορολογική αντιμετώπιση της αγοράς εταιρικών ομολόγων στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, λέγοντας πως οι τόκοι των εταιρικών ομολόγων φορολογούνται με συντελεστή 15% στην πηγή (ο επενδυτής εισπράττει καθαρό το ποσό), πέρα από μια ενδεχόμενη επιπλέον επιβάρυνση μέσα από την αποκαλούμενη «εισφορά αλληλεγγύης».

Το πρώτο λοιπόν ζήτημα προέκυψε από την πρόσφατη κίνηση της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή να επιλέξει -προβλεπόταν στους συμβατικούς όρους- την πρόωρη αποπληρωμή του ομολογιακού της δανείου στην τιμή «101». Η αρνητική έκπληξη ωστόσο που υπέστησαν οι ομολογιούχοι ήρθε όταν κατάλαβαν ότι η επιπλέον μονάδα του «101» θεωρήθηκε περιέργως ως «τόκος» -και όχι ως υπεραξία όπως λέει η λογική-, με αποτέλεσμα να φορολογηθεί με 15%!

Το δεύτερο «φάουλ» της αγοράς ομολόγων εστιάζεται στην παράλογη φορολογική επιβάρυνση που υφίσταται ο αγοραστής τίτλων από τη δευτερογενή αγορά, ενώ αντίθετα ο πωλητής του ίδιου ομολόγου δεν επιβαρύνεται στο παραμικρό!

Ας υποθέσουμε π.χ. ότι ένας επενδυτής αγοράζει σε τιμή «102» ένα εταιρικό ομόλογο, πέντε ημέρες πριν καταβληθεί το εξάμηνο «κουπόνι» του (ο εξαμηνιαίος τόκος του).

Στην πράξη, ο αγοραστής πέρα από το τίμημα του «102» καταβάλλει στον πωλητή και τους αναλογούντες τόκους από την ημερομηνία του προηγούμενου κουπονιού έως και την ημέρα της συναλλαγής.

Άρα λοιπόν, πληρώνει «102» συν τόκους.

Λίγες ημέρες αργότερα, όμως, ο αγοραστής αντιλαμβάνεται ότι… την έχει «πατήσει»! Γιατί ενώ ο ίδιος θα εισπράξει ουσιαστικά τόκους μόνο για πέντε ημέρες, θα φορολογηθεί με 15% για το σύνολο των εξαμηνιαίων τόκων. Αντί να πάρει δηλαδή, θα δώσει κι από πάνω, σε αντίθεση με τον πωλητή του ομολόγου, ο οποίος δεν κατέβαλε τον παραμικρό φόρο για τόκους πέντε μηνών και 25 ημερών…

Έχουν άδικο όσοι διαμαρτύρονται;

Κύκλοι της αγοράς υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη της απαιτούμενης μηχανογραφικής εφαρμογής από την πλευρά της ΕΧΑΕ και υποστηρίζουν πως οι επενδυτές θα πρέπει να γνωρίζουν τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα και να τη συνεκτιμούν στην αποτίμηση του ομολόγου. Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουν,  οι επενδυτές θα πρέπει να συμβουλεύονται τους επαγγελματίες της αγοράς που εμπιστεύονται, ιδίως για προϊόντα που δεν έχουν μακρά παρουσία στην εγχώρια αγορά.