Οι «λεπτομέρειες» κάνουν συχνά τη διαφορά

Η μεγάλη συμμετοχή των κατόχων ομολόγων του PSI στο προτεινόμενο swap ήταν αναμενόμενη, αλλά δεν θα πρέπει να υποβαθμισθεί. Ούτε μια άλλη πρωτοβουλία, που έχει σχεδόν ξεχαστεί.

Δημοσιεύθηκε: 29 Νοεμβρίου 2017 - 07:52

Οι «λεπτομέρειες» κάνουν συχνά τη διαφορά

Τον περασμένο Αύγουστο, είχαμε υποστηρίξει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να ξαναβγεί στις αγορές τον Σεπτέμβριο, είτε εκδίδοντας νέο ομόλογο είτε υλοποιώντας την ανταλλαγή ομολόγων (swap) που ολοκλήρωσε χθες.

Τότε, είχαμε παραθέσει τους λόγους χωρίς να παραβλέπουμε την αβεβαιότητα που δημιουργούσαν οι αναμενόμενες αποφάσεις της Fed για την αντιστροφή της πολιτικής της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και της ΕΚΤ για την αναμενόμενη μείωση έως εξαντλήσεως σε αγορές τίτλων τον ίδιο μήνα.

Το πλαφόν που έχει ορίσει το ΔΝΤ για το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης δεν θα συνιστούσε εμπόδιο καθώς θα μπορούσαν να μειωθούν ισόποσα τα ρέπος με τους κρατικούς φορείς, που φθάνουν τα 15 δισ. ευρώ.

Επομένως, μια έκδοση 2-3 δισ. ευρώ δεν θα είχε πρόβλημα με το πλαφόν, αλλά δεν θα άρεσε πιθανόν στο ΔΝΤ και γενικότερα στους δανειστές, στο μέτρο φυσικά που υπήρχε αγοραστικό ενδιαφέρον.

Εκ των υστέρων αντιληφθήκαμε ότι πέραν κάποιων ενδοιασμών στο εσωτερικό, π.χ. διοικήσεις ταμείων, που ήταν φυσιολογικοί, η επιλογή να προχωρήσει η κυβέρνηση με το swap έφερε στην επιφάνεια άλλα ζητήματα.

Το κυριότερο ήταν η ένσταση της ΕΚΤ για μη συμμετοχή των ομολόγων που κατείχε η Τράπεζα της Ελλάδος στο swap καθώς θεωρούσε πως κάτι τέτοιο συνιστά χρηματοδότηση που απαγορεύει η Συνθήκη.

Εν πάση περιπτώσει, η συναλλαγή του swap κρίνεται πετυχημένη.

Τόσο ως προς το ποσοστό συμμετοχής των υφιστάμενων ομολογιούχων που ήταν υψηλό, όσο και της αυξημένης ρευστότητας και εμπορευσιμότητας των νέων ομολόγων.

Θα περιμέναμε λοιπόν αυτό να αποτυπωθεί συντόμως στις αποδόσεις των νέων ομολόγων και να κινηθούν πιθανόν πτωτικά, καθώς επενδυτές και hedge funds σε αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων θα τα προτιμήσουν.

Αν έχουμε δίκιο, οι αποδόσεις τους θα συμπιεσθούν και αυτό θα έχει κάποια αντανάκλαση στο ελληνικό 10ετές ομόλογο αναφοράς, που έχει δει την απόδοσή του να ανεβαίνει στο 5,4%-5,5% τελευταία, από 5%-5,2% προηγουμένως.

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν με το swap, οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει ότι η υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους βρίσκονται σε εξέλιξη από τον περασμένο Μάρτιο.

Tα μέτρα περιλαμβάνουν ομόλογα κυμαινόμενου επιτοκίου του EFSF, ονομαστικής αξίας 43,7 δισ. ευρώ περίπου, που είτε αποπληρώνονται είτε ανταλλάσσονται με άλλα σταθερού επιτοκίου που είχαν δοθεί στην Ελλάδα και από εκεί στις τράπεζες.

Περιλαμβάνουν επίσης swap για τη μετατροπή μέρους του χρέους από κυμαινόμενο επιτόκιο σε σταθερό.

Φυσικά, δεν μιλάμε για «κούρεμα» του ονομαστικού χρέους, που θα ήταν ιδανικό για την Ελλάδα.

Όμως, η επιμήκυνση με στόχο την εξομάλυνση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας και διατήρησή τους κάτω από το 15% του ΑΕΠ και παράλληλη μείωση του επιτοκιακού ρίσκου δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Είναι οι λεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, μαζί με το swap των 20 ομολόγων του PSI για πέντε νέους τίτλους στην προσπάθεια να πεισθούν οι δυνητικοί ξένοι επενδυτές ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους, αν αγοράσουν τα νέα ελληνικά ομόλογα τους επόμενους μήνες.

Φυσικά, ούτε αυτά θα αρκούν, αν το κλίμα χαλάσει στις διεθνείς αγορές ή η χώρα δεν μπορεί/θέλει να τηρήσει το τρίτο μνημόνιο και η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να ανακάμψει.

Προς το παρόν, ας σταθούμε στην ολοκλήρωση του swap με μεγάλη συμμετοχή των υφιστάμενων ομολογιούχων και στη συνεχιζόμενη εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους που στρώνει το έδαφος για την επόμενη έξοδο της χώρας στις αγορές.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.