Με τον σταυρό στο χέρι κατά της πανδημίας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο διττός τρόπος με τον οποίο ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θα δοθεί κατά το επόμενο διάστημα η μάχη κατά της πανδημίας αντικατοπτρίζει τους πολιτικούς περιορισμούς ενώπιον των οποίων εκτιμά ότι βρίσκεται η κυβέρνησή του. Περιορισμούς οι οποίοι, ευλόγως, αφορούν, αφενός, την απροθυμία ανάληψης περαιτέρω πολιτικού κόστους καθ’ οδόν για την επόμενη κάλπη, αφετέρου, την αδυναμία καταφυγής σε ένα νέο lockdown, το οικονομικό κόστος του οποίου θα ήταν δυσβάσταχτο για τον προϋπολογισμό αλλά και την οικονομία.

Έτσι, αν και αποκλείει τους ανεμβολίαστους πολίτες από κάθε κλειστό δημόσιο χώρο, με την εξαίρεση του λιανεμπορίου τροφίμων, των φαρμακείων και των αστικών συγκοινωνιών, την ίδια ώρα -υιοθετώντας τακτική «κυβίστησης»- επιτρέπει την είσοδό τους σε εκκλησίες με την επίδειξη αρνητικού εργαστηριακού τεστ και μάλιστα ενόψει εορτών. Και τούτο ενώ έως τώρα η κυβέρνηση επικαλείτο αδυναμία εφαρμογής του μέτρου της επίδειξης πιστοποιητικών σε χώρους εκκλησιών, εξαιτίας της απουσίας δυνατότητας ελέγχου.

Αν και εμφανίζεται να υιοθετεί κάθετα μέτρα ως προς τους ανεμβολίαστους, την ίδια ώρα διστάζει να επαναφέρει κατά τρόπο καθολικό τη χρήση προστατευτικής μάσκας σε εξωτερικούς χώρους, μολονότι είναι σαφές, για παράδειγμα, ότι δημόσιες συγκεντρώσεις όπως οι πολυάριθμες διαδηλώσεις που σημειώνονται, αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης.

Αν και δηλώνει ότι «... οι έλεγχοι θα συνεχιστούν ακόμα πιο εντατικά…», τούτοι εξακολουθούν να παραμένουν ζητούμενο εκ μέρους των αρμόδιων αρχών της πολιτείας και η ευθύνη διενέργειάς τους έχει εναποτεθεί στους ώμους  των επιχειρηματιών εστίασης και λιανεμπορίου.

Αν και καθιστά σαφές ότι είναι ύψιστης σημασίας η τήρηση των κανόνων υγειονομικής προστασίας εκ μέρους των πολιτών, λάμπει διά της απουσίας της οποιαδήποτε αναφορά στη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών, όπου επίσης συντρέχουν προϋποθέσεις υπερμετάδοσης. Απλώς παραμένει σε ισχύ η χρήση μάσκας, όπως και το μέγα ζητούμενο της... αναβάθμισης της λειτουργίας τους.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών, οι περιορισμοί ενώπιον των οποίων βρίσκεται η κυβέρνηση είναι σαφείς. Από τη μία πλευρά, αδυνατεί να καταφύγει εκ νέου στη λύση του lockdown, δεδομένου του οικονομικού κόστους που αυτό συνεπάγεται για τον προϋπολογισμό και την οικονομία, παρά την έξαρση της πανδημίας και την καθημερινή αύξηση των θυμάτων της.

Από την άλλη πλευρά, διστάζει να προχωρήσει στη λήψη αυστηρών μέτρων ως προς ένα τμήμα του εκλογικού σώματος στο οποίο η ΝΔ έχει σαφές έρεισμα και δεν συμπεριλαμβάνει τις εκκλησίες στα μέτρα περί ανεμβολίαστων.

Έτσι, όμως, κυριολεκτικά ακολουθείται μία πολιτική «βλέποντας και κάνοντας» ή και χειρότερα..., υπό τον μανδύα της «ευέλικτης τακτικής», την οποία κρίνει η πορεία της πανδημίας. Αρκεί, υπό τις περιστάσεις; Αρκούν τα ημίμετρα ώστε να μπορέσουμε να εξέλθουμε από την παρούσα στενωπό;

Ακόμη και η -με πολιτικά και κομματικά ελατήρια- κριτική που απευθύνει στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, «νομιμοποιείται» υπό τις τρέχουσες ζοφερές περιστάσεις τις οποίες θέτει η πανδημία.

Διότι, εντέλει, υπάρχουν όντως ευθύνες για την εικόνα που εξακολουθεί να παρουσιάζει σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ακόμη κι αν αυτό βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από εκείνη που το παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Βέβαια, στον αντίλογο, τον ορθό δρόμο ίσως δείχνουν χώρες όπως η Αυστρία, που επαναφέρουν την τακτική του lockdown για τους ανεμβολίαστους και εξετάζουν την εφαρμογή του και για τους εμβολιασμένους, καθώς ακόμη και αυτοί μπορούν να μεταδώσουν τον κορωνοϊό…

Ποιος, όμως «αντέχει» τέτοιες λύσεις;