Ελληνοτουρκικά: Έχει και ο κατευνασμός τα όριά του

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η κυβερνητική πλειοψηφία στην Τουρκία εδράζεται στη συμμαχία του ΑΚΡ, υπό τον Ρ.Τ. Ερντογάν, με 286 έδρες στη «Μεγάλη Εθνοσυνέλευση», και στον εταίρο του, το εθνικιστικό ΜΗΡ, του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, με 48 έδρες. Τούτου δοθέντος, δίχως τη στήριξη Μπαχτσελί στον Ερντογάν, στην εκ 600 εδρών τουρκική βουλή, κυβερνητική πλειοψηφία δεν υφίσταται.

Έτσι, λοιπόν, όταν ο κυβερνητικός εταίρος και άτυπος ηγέτης της ακραίας εθνικιστικής οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι» Ντεβλέτ Μπαχτσελί φωτογραφίζεται δίπλα σε χάρτη ο οποίος απεικονίζει ως τουρκική μια περιοχή από τη Θάσο έως και την Κρήτη, τότε η πράξη αυτή αποτελεί τμήμα της τρέχουσας τουρκικής κυβερνητικής πολιτικής. Ακόμη περισσότερο δε, εάν η κυβέρνηση της χώρας δεν προχωρήσει στη σαφή αποδοκιμασία της συγκεκριμένης πράξης, αποστασιοποιούμενη από αυτήν.

Εάν, όμως, έχουν όντως έτσι τα πράγματα, τότε η Τουρκία, μια χώρα σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, εμφανίζεται - επισήμως- να διεκδικεί περίπου το ήμισυ της ελληνικής επικράτειας, έστω σε επίπεδο ρητορικής και σημειολογίας, μέσω της συγκεκριμένης απεικόνισης.

Αυτή η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας συνιστά μια θεμελιώδους σημασίας επιθετική πρόκληση, που σημειώνεται σε πλήρη αντίθεση με το διεθνές δίκαιο.

Έναντι αυτής της πρόκλησης, ποια ήταν η έως τώρα στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Μια «απάντηση» μέσω διαρροών «διπλωματικών κύκλων»; 

Δύνανται οι «διπλωματικοί κύκλοι» να υποκαταστήσουν μια επίσημη ελληνική διαμαρτυρία για όλα τα παραπάνω προς την τουρκική κυβέρνηση; Είναι δυνατόν να περιοριστεί σε αυτή τη διαρροή η ελληνική κυβέρνηση και να μην προχωρήσει στην περαιτέρω καταγγελία και διεθνοποίηση του συγκεκριμένου ζητήματος, στο ΝΑΤΟ, στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και βεβαίως στις ΗΠΑ;

Είναι δυνατόν να μην τεθεί το θέμα ενώπιον των ενοίκων του Λευκού Οίκου, όταν η αμερικανική κυβέρνηση εμφανίζεται να προωθεί την πώληση αεροσκαφών F-16 προς την Τουρκία, παρά την εκπεφρασμένη αντίθεση δεκάδων Δημοκρατικών αλλά και Ρεπουμπλικανών βουλευτών;

Σε τι σημείο θα φτάσει η προσπάθεια κατευνασμού της γείτονος;

Όταν εκ μέρους της αντιπολίτευσης υφίστανται επώνυμες καταδίκες των προκλήσεων Μπαχτσελί, εκ μέρους του κ. Γ. Κατρούγκαλου (ΣΥΡΙΖΑ) και του κ. Ν. Ανδρουλάκη (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), γιατί το ΥΠΕΞ δεν προχωρά σε μια επίσημη τοποθέτηση επί του θέματος; Αμφισβητείται η θέση ή ο ρόλος Μπαχτσελί στην τουρκική πολιτική σκηνή; Δεν είναι ο επίσημος κυβερνητικός εταίρος στην Τουρκία και οι πράξεις του δεν δεσμεύουν την κυβέρνηση της Άγκυρας;

Φίλτατοι, ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Είναι σαφές ότι παρά την σαφή καταδίκη του συγκεκριμένου περιστατικού, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κρατήσει χαμηλούς τόνους στη συγκεκριμένη υπόθεση και γι' αυτόν τον λόγο ακολούθησε την οδό των διαρροών μέσω διπλωματικών κύκλων αντί οποιασδήποτε άλλης ενέργειας. Τουλάχιστον έως τώρα.

Πρόκειται, όμως, για μια κίνηση η οποία στέλνει το λάθος μήνυμα. Πρόκειται για ένα μήνυμα κατευνασμού που μπορεί να εκληφθεί ως μήνυμα αδυναμίας και να τροφοδοτήσει έτσι περαιτέρω την τουρκική επιθετικότητα.

Η επίσημη καταδίκη του ζητήματος και η περαιτέρω διεθνοποίησή του θα όφειλαν να αποτελούν προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Για την ακρίβεια, συνιστούν «βούτυρο στο ψωμί» της ελληνικής διπλωματίας, κατά την προσπάθειά της να στοιχειοθετήσει την τουρκική προκλητικότητα και την ακραία αναθεωρητική συμπεριφορά της γείτονος χώρας. Πρόκειται για μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.