Για πόσο καιρό ακόμη θα «δουλευόμαστε»;

Αν είμαστε σήμερα εδώ που είμαστε, τούτο οφείλεται στο ότι ουδείς μας πιστεύει. Πώς όμως να μας πιστέψουν, όταν «δουλευόμαστε» και μεταξύ μας; Πώς γίνεται ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους;

Δημοσιεύθηκε: 19 Σεπτεμβρίου 2011 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ας μην ξεχνιόμαστε.

Ας μην αφήνουμε ούτε για ένα δευτερόλεπτο να φεύγει από το μυαλό μας το γεγονός ότι στο επίκεντρο όλης αυτής της ιστορίας βρίσκεται, κυρίως, μία παράμετρος.

Αυτή της αξιοπιστίας.

Η απώλεια αυτής της αρετής μάς στέρησε, στις αρχές του 2010, την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές και για ακριβώς τον ίδιο λόγο αμφισβητούν σήμερα οι κοινοτικοί μας εταίροι την ικανότητα της χώρας μας να αποδώσει τα συμπεφωνημένα.

Δεν μας πιστεύουν οι άνθρωποι, και δίκιο έχουν.

Γιατί, δηλαδή, θα έπρεπε να κάνουν οτιδήποτε άλλο, όταν η κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να επιβεβαιώσουν αυτήν τους την πεποίθηση;

Όταν ο κ. Αντώνης Σαμαράς διακηρύσσει ότι θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, και μάλιστα ότι δεν θα «χάσει» ούτε μία δόση κατά την προσπάθειά του αυτή, γιατί θα έπρεπε οποιοσδήποτε να τον πιστέψει;

Όταν επί ένα ολόκληρο καλοκαίρι η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου παραμένει άπραγη, ακόμη και υπό το φως του νέου πακέτου διάσωσης που εξασφάλισε από τους εταίρους μας την 21η Ιουλίου, και εμφανίζεται... με άδεια χέρια ενώπιον της τρόικας τον Σεπτέμβριο, μόνον και μόνον για να «μπλοφάρει» ζητώντας πολιτική επαναδιαπραγμάτευση, γιατί θα έπρεπε οποιοσδήποτε να δώσει βάση στα λόγια και στις υποσχέσεις της;

Με ακριβώς την ίδια «ατζέντα» δεν είχε συγκληθεί και η τελευταία σύνοδος κορυφής, τον Ιούλιο;

Η αναποτελεσματικότητα που επεδείκνυε έως τότε η ελληνική κυβέρνηση, αρνούμενη ή αδυνατώντας, εν τέλει, να παραδώσει τα συμπεφωνημένα, δεν είχε ως αποτέλεσμα να αμφισβητείται η δυνατότητα επανόδου της χώρας στις διεθνείς αγορές και για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν μας έδωσαν μια διευρυμένη «χείρα βοηθείας» οι εταίροι μας;

Τι κάναμε για να αποδείξουμε ότι το αξίζουμε;

Εάν σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται «στη γωνία» και εάν συγκεντρώνει τα πυρά σχεδόν από κάθε κατεύθυνση, πολιτική, οικονομική, δημοσιογραφική ή άλλη, δεν είναι τυχαίο.
Εμείς τους δώσαμε το πάτημα.

Ορισμένοι εξ αυτών ίσως να ήσαν αρνητικά προδιατεθειμένοι και άλλοι να εξυπηρετούσαν συμφέροντα ή σκοπιμότητες. Όμως, εμείς τους προσφέραμε το έδαφος να κινηθούν.

Τόσο η κυβέρνηση, που δεν έκανε τη δουλειά της, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, που εμμένει στη στείρα πολιτική της αντιπαράθεσης αλλά και της κατάθεσης ανεδαφικών προτάσεων.

Ουδείς προσδιόρισε στην κυβέρνηση τον τρόπο υλοποίησης της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ούτε η τρόικα, ούτε η Ε.Ε., ούτε και το ΔΝΤ. Τους στόχους προσδιόρισαν και μόνον σε αυτούς συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση.

Η μέχρι τώρα πολιτική της διατήρησης του σπάταλου και αναποτελεσματικού κράτους δική της επιλογή ήταν. Η πολιτική της υπερφορολόγησης δική της ήταν, όπως δική της ήταν και η επιλογή του «οριζόντιου μαχαιριού» σε μισθούς και συντάξεις.

Άρα, ουδείς θα έπρεπε να εκπλήσσεται για το μέγεθος ούτε της ύφεσης ούτε και της ανεργίας.

Την ίδια ώρα που η Ιρλανδία και η Πορτογαλία εξασφαλίζουν τα εύσημα της Ευρώπης, εμείς είμαστε αποδέκτες της χλεύης και της αμφισβήτησης.

Για πόσο ακόμη, άραγε, θα μπορεί αυτή η κυβέρνηση να επικαλείται τις αντιδράσεις του «δικού της παιδιού», του κ. Ν. Φωτόπουλου, είτε για την αδυναμία της να εκποιήσει τη ΔΕΗ είτε για να μαζέψει τους φόρους για τα ακίνητα;

Για πόσο καιρό ακόμη θα «δουλευόμαστε» σε αυτόν τον τόπο;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.