Η καμπύλη του Λάφερ είναι μαζί με την καμπύλη του Φίλιπς από τις πιο γνωστές παγκοσμίως. Χρησιμοποιήθηκε από τους ρεπουμπλικάνους οπαδούς των οικονομικών της προσφοράς τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 για να αποδείξουν ότι η υπερφορολόγηση οδηγεί σε μείωση αντι για αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Σύμφωνα με την ομώνυμη καμπύλη του οικονομολόγου Λάφερ, υπάρχει κάποιος ιδανικός φορολογικός συντελεστής που μεγιστοποιεί τα έσοδα. Αν όμως ο συντελεστής αυξηθεί περαιτέρω, τα έσοδα θα μειωθούν.
Ο υπουργός οικονομικών, καθηγητής Γκίκας Χαρδούβελης δεν είναι οπαδός των οικονομικών της προσφοράς απ' όσο γνωρίζουμε. Όμως, έχει επικαλεσθεί την καμπύλη Λάφερ, λένε οι κακές γλώσσες, για να πείσει τους δανειστές και ειδικά του ΔΝΤ για την ορθότητα των υπολογισμών της κυβέρνησης σε θέματα φορολογίας.
Φυσικά, οι σχέσεις του κ. Χαρδούβελη με τους οικονομολόγους του ΔΝΤ δεν είναι ιδανικές. Οι μπηχτές δεν λείπουν ένθεν και ένθεν.
Ο ίδιος φέρεται να υποστηρίζει ότι κάποια φορολογικά μέτρα που προτείνει το Ταμείο μπορεί μεν να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα βραχυπρόθεσμα, όμως θα προκαλέσουν ζημιά στην οικονομία μεσομακροπρόθεσμα. Οι αναφορές στις επιπτώσεις που είχε η αύξηση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι ενδεικτικές. Επίσης, οι διατυπωθείσες δημοσίως παρατηρήσεις του για τις αστοχίες της τρόικας στη πρόβλεψη του φετινού δημοσιονομικού ελλείμματος δεν άρεσαν στο Ταμείο ισχυρίζονται οι επαΐοντες.
Από την σκοπιά τους, οι του ΔΝΤ διαμαρτύρονται για τις επιθέσεις που δέχεται στην Ελλάδα ο επικεφαλής-ελεγκτής του ΔΝΤ ο οποίος διαδέχθηκε τον Πόουλ Τόμσεν. Ο τελευταίος θα πρέπει να εκνευρίζεται, αλλά και να απολαμβάνει το θέαμα από την αναβαθμισμένη θέση του στην Ουάσινγκτον.
Πάντως, στην Αθήνα, οι τεταμένες σχέσεις του υπουργού οικονομικών με το Ταμείο δεν διευκολύνουν τις προσπάθειες για εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της τελευταίας αξιολόγησης του προγράμματος.