Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν διάφορα δημοσιεύματα για ένα θέμα που συζητιέται αρκετά στην πιάτσα εδώ και καιρό. Αφορά τη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), από τη στιγμή που η θητεία του Γιάννη Στουρνάρα λήγει τον Μάιο-Ιούνιο του 2020.
Ο κ. Στουρνάρας βρέθηκε στο στόχαστρο της προηγούμενης κυβέρνησης τα προηγούμενα χρόνια, ενώ ο ίδιος τύγχανε της αποδοχής της ηγεσίας της ΕΚΤ. Θα περίμενε κάποιος πως η σημερινή κυβέρνηση θα ανανέωνε την θητεία του, εκτός κι αν ο ίδιος δεν το επιθυμούσε.
Προφανώς, η σχετική βολιδοσκόπηση θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί (η στήλη δεν γνωρίζει κάτι τέτοιο), ενώ πληροφορίες θέλουν να βολιδοσκοπήθηκε από τον κ. Μητσοτάκη για να γίνει υπουργός Οικονομικών προεκλογικά.
Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που άρχισε η σχετική φιλολογία στον Τύπο, θα περιμέναμε το θέμα να αποσαφηνισθεί και να μην κυκλοφορούν ονόματα όπως του Γιώργου Αλογοσκούφη, του Παύλου Μυλωνά, CEO της Εθνικής, του Αλ. Πατέλη και δύο γνωστών καθηγητών Οικονομικών, ενός από διάσημο πανεπιστήμιο της Βρετανίας και ενός άλλου από την Ελλάδα.
Κι αυτό γιατί δίνεται η εντύπωση ότι τα ονόματα κυκλοφορούν για να δουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης εκείνοι που τα διακινούν ή για να τα κάψουν.
Αυτό όμως δεν κάνει καλό σε κανέναν και ιδίως στον θεσμό του διοικητή της TτE.
Είθισται, στις σοβαρές Δυτικές χώρες, να γνωστοποιείται ποιος/ποια θα καταλάβει τη θέση αρκετούς μήνες πριν λήξει η θητεία κάποιου σε μια τέτοια θέση.
Αναμφίβολα, ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να ανακοινώσει την απόφασή του οποιαδήποτε στιγμή μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2020. Ομως, όπως ήλθαν τα πράγματα, το καλύτερο θα ήταν αυτό το θέμα να ξεκαθαρίσει το συντομότερο δυνατόν.