Για να παραμείνει ο πληθυσμός μιας χώρας σταθερός χωρίς μετανάστευση θα πρέπει να αναλογούν 2,1 παιδιά (fertility rate) σε κάθε γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας. Όταν η αναλογία είναι μικρότερη, ο πληθυσμός μειώνεται χωρίς μετανάστες και με σταθερό το ποσοστό θνησιμότητας στα νεογνά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, ολοένα και περισσότερες χώρες βλέπουν την αναλογία παιδιών ανα γυναίκα να υποχωρεί κάτω από 2,1. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ποσοστό γονιμότητας να υποχωρήσει κατά 6,2% πέρυσι σε σχέση με το 2019 στα 2,25 παιδιά ανα γυναίκα.
Η υποσαχάρια Αφρική συνεχίζει να έχει τα υψηλότερα ποσοστά με πρωταθλήτρια χώρα το Τσαντ με 6,03 με την Σομαλία να ακολουθεί με 6,01 παιδιά. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες της Ευρώπης και της Ανατολικής Ασίας κατέχουν τα πρωτεία με τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας.
Η Νότιος Κορέα κατέχει τα σκήπτρα με 0,73 παιδιά και ακολουθούν η Ταϊβάν με 0,86, η Σιγκαπούρη με 0,95, η Ουκρανία με 0,99 και η Κίνα με 1,01 παιδιά ανα γυναίκα. Η Ιαπωνία έχει 1,217 παιδιά ανα γυναίκα.
Στην Ευρώπη, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει ποσοστό γονιμότητας 1,336 έναντι 1,380 της Κύπρου, 1,636 της Γαλλίας, 1,448 της Γερμανίας και μόλις 1,206 της Ιταλίας, 1,221 της Ισπανίας και της Λιθουανίας και 1,106 της Μάλτας. Η Πολωνία με 1,304, η Λετονία με 1,342 και η Εσθονία με 1,363 βρίσκονται πιο κοντά στην Ελλάδα.
Η Τουρκία βρίσκεται με ποσοστό γονιμότητας ίσο με 1,621 παιδιά ανα γυναίκα.
Είναι προφανές ότι η διατήρηση τόσο χαμηλών ποσοστών γονιμότητας στην Ευρώπη συνεπάγεται επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος με αρνητικές συνέπειες στην εργατική δύναμη, στην κοινωνική ασφάλιση και γενικότερα στην οικονομία.