Το μεγάλο ψάρεμα

Όσοι χρησιμοποιούν τα social media ξέρουν ότι πρέπει να παραδώσουν ένα κομμάτι του εαυτού τους ως αντάλλαγμα για την εύκολη κοινωνική δικτύωση.

  • της Maggie Shen King
Το μεγάλο ψάρεμα

Έχουμε εδώ και πολύ καιρό αποδεχθεί ότι για να συμμετέχουμε στα social media πρέπει πρώτα να παραιτηθούμε από την ιδιωτικότητά μας. Θυσιάζουμε σημαντικά προσωπικά μας δεδομένα για να κάνουμε τη φωνή μας πιο δυνατή, να τονώσουμε το εγώ μας και να συνδεθούμε με μια εικονική φυλή. Το «Turning Points» ζήτησε από τη συγγραφέα Maggie Shen King να περιγράψει μια δυστοπία στην οποία τα δεδομένα θα έχουν κεντρικό ρόλο και εκείνη απάντησε γράφοντας ένα διήγημα-αστραπή, το οποίο παρατίθεται στη συνέχεια.

Η Sofie δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί οι προσφορές σταμάτησαν πριν από μια βδομάδα. Η βάση δεδομένων της από 87 εκατομμύρια αρχεία χρηστών του Facebook ήταν το όπλο του αιώνα. Οι αποθηκευμένες προσωπικές πληροφορίες έκαναν παιχνιδάκι το spear phishing (Σ.τ.Μ.: Μήνυμα επικοινωνίας ή e-mail από αξιόπιστο αποστολέα, με κακόβουλο λογισμικό, που υποκλέπτει τα στοιχεία αυτού που θα το διαβάσει). Ένα χτύπημα θα έπρεπε να έχει τελειώσει τη δημοπρασία της πριν καλά καλά αρχίσει.

Έλεγξε το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης -5 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα. Το παν στις δημοπρασίες είναι, φυσικά, τα τελευταία δευτερόλεπτα. Δεν είχε καμία αμφιβολία ότι θα δελέαζε όλους τους σωστούς παίκτες για να έρθουν στο πάρτι της, οπότε γιατί η καλύτερη προσφορά ήταν κολλημένη στο μισό από εκεί που θα έπρεπε να είναι;

Το στομάχι της είχε γίνει κόμπος. Τσίμπησε τον καρπό της και κράτησε την ανάσα της. Αυτά τα αρχεία ήταν δικά της. Αυτή ήταν που φάνηκε αρκετά έξυπνη ώστε να τα αρπάξει πριν η Cambridge Analytica τιναχτεί στον αέρα και η ίδια φύγει με τις κλωτσιές.

Αυτό που έκανε δεν ήταν διαφορετικό από αυτό που είχε κάνει ο εργοδότης της στο Facebook ή από αυτό που είχε κάνει το Facebook στους χρήστες του. Αν αυτοί οι χρήστες δεν είχαν σπουδαιοποιήσει τις τυχαίες επανασυνδέσεις με φίλους από το σχολείο, την αυτοπροβολή και τους κομπασμούς τους για τις ακριβές διακοπές τους, τα παιδιά-θαύματα που είχαν γεννήσει και τα δημόσια fora στα οποία καταφέρονταν εναντίον των πολιτικών, δεν θα είχαν αφήσει τα προσωπικά τους δεδομένα εδώ.

Οι χρήστες του Facebook κατάλαβαν ότι έπρεπε να παραδώσουν ένα κομμάτι του εαυτού τους για εύκολες κοινωνικές συνδέσεις και για την πολυπόθητη δημοσιότητα.

Η Sofie έβγαλε με τα δόντια της μια παρωνυχίδα. Είχε γίνει ο πατέρας της. Έβγαλε τη γλώσσα της στα τραπέζια του πόκερ και στα στοιχήματα που αυτός έπαιζε, προσέθεσε το όνομά της στα άπειρα ονόματα όσων πήραν φοιτητικό δάνειο και κήρυξε την ανεξαρτησία της. Όμως, αφότου απολύθηκε από την Cambridge Analytica χωρίς ούτε μια ευγενική κουβέντα, ούτε τον τελευταίο της μισθό, κατάλαβε τελικά ότι τα χρήματα είχαν αγοράσει αυτό τον αυτοσεβασμό. Χωρίς αυτοσεβασμό, ήταν ένα τίποτα.

Γύρισε ξανά στην ιστοσελίδα της με τις δημοπρασίες στο dark web. Και πάλι καμία κίνηση. Η τιμή αναφοράς της δημοπρασίας είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον τεσσάρων πολύ μεγάλων παικτών. Θα έδειχνε αδυναμία ή, ακόμη χειρότερα, απόγνωση αν τους έστελνε μια υπενθύμιση; Όχι, αυτή ήταν το αφεντικό και θα το έδειχνε αυτό με ένα τελικό σκούντημα -ένα «προχώρα» ή «χάσε για πάντα». Πάνω απ’ όλα, όσοι έπαιρναν μέρος στη δημοπρασία της δεν θα ανέχονταν να χάσουν. Ούτε είχαν την πολυτέλεια για κάτι τέτοιο.

Ξεκίνησε με τον Saeed, την επαφή της από το Ιράν. To spear phishing με μικρο-στόχευση θα ήταν πολύ πιο δραστικό από τις προσθήκες κακόβουλου κώδικα SQL και τις επιθέσεις κατανεμημένης άρνησης υπηρεσίας (DDoS) που συνήθιζαν να σακατεύουν τις ιστοσελίδες των αμερικανικών τραπεζών. Η βάση δεδομένων της θα μπορούσε να παρέχει μια σειρά από σημεία εισόδου για το κακόβουλο λογισμικό τους και να πλήξει τα κοιτάσματα πετρελαίου της Σ. Αραβίας.

«Σαλάαμ αλέκουμ. Η δημοπρασία μας τελειώνει σε 4 λεπτά. Μεταξύ μας, οι Κινέζοι μπαίνουν με ένα δισεκατομμύριο πάνω στο κλείσιμο. Θα προτιμούσα να κερδίσεις εσύ ΚΑΙ να κάνεις να το πληρώσουν ακριβά οι Αμερικανοί άπιστοι, πληρώνοντάς με με τα λεφτά από τα λύτρα για τους ομήρους. Θα αφήσεις το εμπάργκο και τις επιθέσεις των Ισραηλινών αναπάντητες;».

Περίμενε απάντηση, αλλά το μόνο που άκουσε ήταν ο ρυθμικός χτύπος της καρδιάς της. Προχώρησε με τον Pak, την επαφή της στη Βόρεια Κορέα. Το Γενικό Γραφείο Αναγνωρίσεώς τους είχε στο δυναμικό του τουλάχιστον 5.000 χάκερ και μπορούσε να εξαπολύσει άγριες κυβερνοεπιθέσεις. Η παραβίαση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Sony Pictures με σκοπό τη διακωμώδηση του επικεφαλής, σάρωσε την εταιρεία. Με τη βάση δεδομένων της Sofie θα μπορούσαν να πλήξουν περισσότερα χρηματοοικονομικά ιδρύματα και στρατιωτικές υπηρεσίες, να κρατηθούν στο παγκόσμιο προσκήνιο και να χρηματοδοτήσουν ταυτόχρονα την αδύναμη οικονομία τους.

Ο γείτονάς σου μόλις μπήκε με 1 δισεκατομμύριο. Δείξε στους ανταγωνιστές σου ότι δεν είσαι ρεζίλι. Ζήτω η βορειοκορεατική δύναμη, τα χτυπήματα εκεί που δεν τα περιμένουν και η πανούργα απόκτηση στοιχείων!».

Ο φορητός υπολογιστής της έκανε τον χαρακτηριστικό ήχο «πινγκ». Έσφιξε τη γροθιά της. Τα δύο μηνύματά της είχαν μόλις ανοιχθεί.

Τρία λεπτά και ο χρόνος λιγοστεύει. Η Sofie με αποφασιστικότητα σκέφτηκε ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ερεθίσει τον Misha. Αντιπροσώπευε έναν συνασπισμό που περιλάμβανε τη ρωσική κυβέρνηση, πλούσιους ολιγάρχες και επικίνδυνες συμμορίες. Να τόνιζε το οικονομικό κέρδος που πιθανώς θα προέκυπτε από το ταίριασμα της βάσης δεδομένων της και της τεράστιας βάσης δεδομένων από πιστωτικές κάρτες που είχε ήδη κλέψει η μαφία τους; Ή την ευκαιρία να σαμποτάρουν τις στρατιωτικές, ηλεκτρικές και τραπεζικές υποδομές της Δύσης; Ή μήπως την ικανότητα να παραπληροφορούν, να διαιρούν και να διαμορφώνουν γνώμες στη Δύση;

Η δημοπρασία για το όπλο του αιώνα τελειώνει. Οι Κινέζοι τα έχουν δώσει όλα. Είμαι υποχρεωμένη να το δεχτώ, αλλά για κάτσε: εγώ τους φτιάχνω τους κανόνες. Θα προτιμούσα η βάση δεδομένων μου να χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει τους “υπεράνω” Αμερικανούς πολιτικούς. Και τους γελοίους Βρετανούς γλείφτες. Και τους Γερμανούς αρουραίους. Έχεις 90 δευτερόλεπτα για να κερδίσεις εσύ».

Ενώ απέμεναν λιγότερα από δύο λεπτά σκέφτηκε να μην ασχοληθεί με τον Lao Da. Ο Κινέζος της την είχε πει με δύο προσβλητικά χαμηλά «πάρ’ το ή άσ’ το» χτυπήματα και μετά απείλησε να αποχωρήσει.

Επιστρέφουν, ωστόσο, κάθε φορά, ξεδιάντροπα. Αυτοί έχουν πιο πολλά λεφτά από όλους τους άλλους μαζί και δεν ενδιαφέρονται για spear phishing κυνηγώντας μικρά κέρδη. Συνδυάζοντας τη βάση δεδομένων της Sofie με τα 22 εκατομμύρια αρχεία του U.S. Office of Personnel Management που έχουν ήδη, θα μπορούσαν να κλέψουν πνευματικές περιουσίες και στρατιωτικά μυστικά κατά βούληση για τη βιομηχανία τους ή για τις κρατικές τους επιχειρήσεις.

Οι Ρώσοι ήρθαν να παίξουν με ένα χαλαρό δισεκατομμύριο. Μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο; Έχεις 30 δευτερόλεπτα για να κάνεις την τελική σου προσφορά.

Κοιτάζοντας το ρολόι της που μετρούσε αντίστροφα, η Sofie έμπηξε στον μηρό της την άκρη από μια Montblanc, την τυχερή πένα του πατέρα της -αυτή που φύλαγε για τα κρυφά λογιστικά του βιβλία. Χαμογέλασε καθώς τον σκέφτηκε να κάνει άνω κάτω το διαμέρισμά του ψάχνοντας να τη βρει και να την καταριέται.

Στις 00:30 άρχισαν να χτυπούν μηνύματα. Είχε δίκιο. Τα χτυπήματα γίνονται τα τελευταία δευτερόλεπτα. Χαλάρωσε ανακουφισμένη.

525 εκατ. δολάρια τελική προσφορά, 530 εκατ. δολάρια, 505 εκατ. δολάρια και 509 εκατ. δολάρια.

Οι κουφάλες είχαν συνεννοηθεί! Όχι μόνο αγνόησαν την απειλή της του 1 δισεκατομμυρίου, αλλά τα χτυπήματά τους ήταν προκλητικά κοντά. Κάποιος χάκεψε την πολυεπίπεδη και υπερσύγχρονη ασφάλεια του υπολογιστή της και επικοινώνησε με τους ανταγωνιστές του. Και βέβαια έτσι έγινε. Έκανε παζάρια με τους καλύτερους χάκερ του κόσμου.

Το κεφάλι της Sofie κόντευε να εκραγεί από τα νεύρα.

Θα έπρεπε να ακυρώσει τον διαγωνισμό και να ξαναρχίσει. Η σκέψη τη ζόρισε. Της πήρε σχεδόν ένα χρόνο για να καλύψει την ταυτότητά της, να στήσει το site, να το κάνει γνωστό, να ελέγξει όλους τους παίκτες και να φτιάξει μια επτασφράγιστη διαδικασία πιστοποίησης. Επιπλέον, κάποια δεδομένα που πουλούσε είχαν ημερομηνία λήξης.

Με το να συνεργαστούν, θα μπορούσαν όλοι να αγοράσουν τη βάση δεδομένων της, οπότε γιατί να πληρώσει ο καθένας την τιμή που ζητούσε αυτή; Είχαν κάψει τη δημοπρασία. Ένα νέο παιχνίδι ήταν σε εξέλιξη.

Στράβωσε τα χείλη της προς τα πάνω καθώς έγραφε το μήνυμά της. Έδωσε συγχαρητήρια σε καθέναν από τους παίκτες για τη νίκη που πέτυχε με την προσφορά του και περιέλαβε στο μήνυμά της ένα διακριτικό πρόσβασης για τον καθένα -ενεργό για ένα μόνο λεπτό- το οποίο θα ξεκλείδωνε τα κρυπτογραφημένα κλειδιά της βάσης δεδομένων της με την κατάθεση των χρημάτων. Με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο, εκείνη θα το έπαιρνε το δισεκατομμύριό της…

*Η Maggie Shen King είναι συγγραφέας του «An Excess Male» (Harper Voyager, 2017).

v