Ο εφιάλτης των βρετανικών επιχειρήσεων

Η κάθετη πτώση σε αρκετές βρετανικές μετοχές - εκτός χρηματοοικονομικού κλάδου - μοιάζει να "κτυπά καμπανάκι" για τις επιχειρήσεις της χώρας. Σαφώς οφείλουν να προσαρμοστούν στο δύσκολο διεθνές περιβάλλον.

Δημοσιεύθηκε: 3 Ιουλίου 2008 - 13:45

Η πιστωτική κρίση «έπιασε» τις βρετανικές επιχειρήσεις. Δύο παραδείγματα αποδεικνύουν ότι οι αρνητικές επιπτώσεις δεν περιορίζονται μόνο στον τραπεζικό κλάδο. Η μετοχή της Taylor Wimpey, υποχώρησε σχεδόν 50%, μετά την ανακοίνωση του κορυφαίου κατασκευαστικού ομίλου της Βρετανίας (από πλευράς κεφαλαιοποίησης) ότι δεν κατόρθωσε να επιτύχει συμφωνία για «ένεση ρευστότητας».

Η μετοχή της Marks & Spencer έχασε το 1/5 της αξίας της, μετά την προειδοποίηση για την πορεία της κερδοφορίας της. Έφθασε η στιγμή η ραχοκοκαλιά της επιχειρηματικής Βρετανίας να αρχίσει να αισθάνεται ρίγη.

Αν και οι δύο προαναφερθέντες όμιλοι ευθύνονται και οι ίδιοι για τα προβλήματά τους, οι ανακοινώσεις τους αποτελούν τις πρώτες ενδείξεις μιας γενικότερα άσχημης κατάστασης. Η πιστωτική κρίση που ξέσπασε το περασμένο καλοκαίρι, μόλις τώρα αρχίζει να γίνεται αντιληπτή από αρκετές εταιρείες, οι οποίες διαπιστώνουν ότι υπάρχει συνεχιζόμενη πτώση στις τιμές ακινήτων αλλά και συνεχής μείωση των καταναλωτικών δαπανών.

Η αδυναμία της Taylor Wimpey να συγκεντρώσει 500 εκατ. στερλίνες από νέους αλλά και υπάρχοντες επενδυτές θα πρέπει να στέλνει ένα εξαιρετικά ανησυχητικό μήνυμα στις βρετανικές επιχειρήσεις. Δεν είναι η πρώτη προσπάθεια του είδους που αποτυγχάνει, αλλά αποδεικνύει ότι οι επενδυτές δεν είναι πρόθυμοι να στηρίξουν κάθε εταιρεία που αναζητά νέα κεφάλαια. Αντίθετα, καθώς γνωρίζουν ότι και άλλες επιχειρήσεις θα ζητήσουν τη βοήθειά τους, δεν φαίνονται πρόθυμοι να στηρίξουν ομίλους που παλεύουν να επιβιώσουν.

Η αντίθεση που παρουσιάζεται είναι επιβλητική. Οι βρετανικές επιχειρήσεις ακολουθούσαν άριστη πορεία για 25 χρόνια. Τα επιχειρηματικά κέρδη είχαν εκτιναχθεί ως ποσοστό του εθνικού εισοδήματος, ενώ το ROE το οποίο διαμορφώθηκε υψηλότερα του 15% στο α’ τρίμηνο του 2008, βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό.

Μία δραματική στροφή κερδοφορίας σε συγκεκριμένους κλάδους είναι, επίσης, εμφανής, λόγω του σοκ που προκαλούν οι αγορές εμπορευμάτων αλλά και η υποχώρηση της στερλίνας.

Σαφώς τα κέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών θα συνεχίζουν να ενισχύονται, ενώ το ίδιο ισχύει και για όσους ομίλους εξάγουν σε Κίνα, Ρωσία και Μ. Ανατολή. Αλλά οι εταιρείες με έκθεση στην στεγαστική αγορά ή στον χρηματοοικονομικό κλάδο – τράπεζες, όμιλοι λιανικών πωλήσεων, κατασκευαστές κατοικιών – θα υποφέρουν.

Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμοστούν εάν επιθυμούν να επιβιώσουν. Αρχική προτεραιότητα η διαφύλαξη κεφαλαίων. Αυτό, ίσως, σημαίνει μείωση των επενδύσεων. Σίγουρα, πάντως, σημαίνει κατάργηση οποιουδήποτε σχεδίου για αγορά ιδίων μετοχών.

Δεύτερον θα πρέπει να συμπεριφερθούν με «στοργή» στους μετόχους τους. Τα διοικητικά συμβούλιο πιθανώς να χρειαστούν την καλή θέληση των μετόχων για να «περάσουν» σειρά αποφάσεων, όπως για παράδειγμα η περικοπή μερίσματος.

Τέλος θα πρέπει να στηριχθούν στην υπομονή των μετόχων όσο οι αγορές βρίσκονται σε δύσκολη φάση.

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation