Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Γιώργος Παπανικολάου

Διευθυντής του Euro2day.gr και της Media2day, σκοπευτής, σύζυγος και πατέρας. Στο χρόνο που περισσεύει, σκέφτομαι, συζητάω και διαβάζω, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Αποποίηση ευθυνών

Κάποιοι από τους φίλους αναγνώστες ίσως να αναρωτήθηκαν προ τριών εβδομάδων, για ποιο λόγο η στήλη αφιέρωσε χώρο στο θέμα της έντασης με την Τουρκία, κι όχι σε κάποιο οικονομικής φύσεως ζήτημα, όπως συνήθως πράττει.

Η απάντηση, ολοφάνερη πλέον, είναι ότι η ένταση με την Τουρκία, προφανώς με απόλυτη υπαιτιότητα της δεύτερης, αποτελεί το πιο κρίσιμο ζήτημα απ' όσα έχουν ανακύψει τελευταία. Διότι μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς όχι μόνο την ίδια την ασφάλεια της χώρας μας και της ευρύτερης περιοχής, αλλά και τις οικονομικές εξελίξεις, ιδίως στον χώρο του τουρισμού, παρεμποδίζοντας την προσπάθεια ανάκαμψης.

Στη σημερινή συγκυρία, όπου αρκετοί οικονομικοί δείκτες ανακάμπτουν, ενώ η χώρα ετοιμάζεται να εξέλθει από τα προγράμματα των προηγούμενων ετών, η επισήμανση εκ μέρους του ΣΕΒ για την ανάγκη χορήγησης κινήτρων που θα προωθήσουν τις συγχωνεύσεις και εξαγορές δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη.

Η χορήγηση κινήτρων για συνενώσεις (με τη μορφή π.χ. φορολογικών ελαφρύνσεων, αυξημένων αποσβέσεων κ.λπ.) μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο, όχι μόνο στην αύξηση του μέσου μεγέθους των ελληνικών επιχειρήσεων, κίνηση που συνδέεται άμεσα με την αύξηση της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας (λόγω των οικονομιών κλίμακας), αλλά και στην αναδιάρθρωση και εξυγίανση πολλών τομέων δραστηριότητας.

H «πολιτική των κανονιοφόρων» που φαίνεται ότι εφαρμόζει πλέον η Τουρκία του Ερντογάν στην περιοχή μας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα συνέβησαν προ ημερών με το ιταλικό πλοίο-γεωτρύπανο, αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης τάσης, που παρατηρείται διεθνώς.

Πρόκειται για μια επιστροφή στο παρελθόν, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη γηραιά ήπειρο και τις παρυφές της (με κυριότερο ίσως παράδειγμα τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία), που δεν σηματοδοτεί τίποτε καλό για την ασφάλεια και την εύρυθμη λειτουργία του διεθνούς δικαίου, που ούτως ή άλλως δεν κυριάρχησαν ποτέ στο μεγαλύτερο μέρος της υδρογείου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο αδιαφιλονίκητος ισχυρός ανήρ της Τουρκίας, είναι σήμερα στριμωγμένος. Τα όνειρά του να αναδειχθεί σε ηγέτη του Ισλαμικού κόσμου δεν έχουν γίνει πραγματικότητα, η επιρροή της χώρας του στα διεθνή δρώμενα δεν έχει αυξηθεί, ενώ ο ίδιος έγινε στόχος αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2016, συμβάν που ίσως αναδειχθεί ως κομβικό για τον Ερντογάν και την πολιτική του, από τον ιστορικό του μέλλοντος.

Το χειρότερο όμως σήμερα για τον Τούρκο ηγέτη είναι ότι οι σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, χωρίς από την άλλη πλευρά να σημειώνεται κάποια σημαντική βελτίωση των σχέσεων είτε με τη Ρωσία του Πούτιν (με την οποία υπάρχουν συνεχή σκαμπανεβάσματα) είτε με την αναδυόμενη παγκόσμια υπερδύναμη, την Κίνα.

Από τα εκτενή αποσπάσματα της δικογραφίας που δόθηκαν στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι οι κατηγορίες στην υπόθεση Novartis είναι βαριές. Το χειρότερο δε που θα μπορούσε να συμβεί, τουλάχιστον στα μάτια της κοινής γνώμης, είναι να παραμείνουν τέτοιου είδους «σκιές», χωρίς την ουσιαστική διαλεύκανση της υπόθεσης.

Οι δικαστικοί λειτουργοί είναι προφανές ότι έχουν λειτουργήσει ορθά στη συγκεκριμένη υπόθεση, παραπέμποντας «αμελλητί» την υπόθεση στα χέρια της Βουλής, όπως προβλέπει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών που φιλοτέχνησε προ ετών ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

v
Απόρρητο