Η Ελλάδα έχει προοπτική και μέλλον αλλά απαιτείται να δουλέψουμε όλοι μαζί με σύμπνοια, αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα για να το κερδίσουμε, τονίζει ο επικεφαλής της ΕΕΤ και πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, κ. Βασίλης Ράπανος, στην ομιλία του στην ΓΣ της ένωσης.

Ο κ. Ράπανος προειδοποιεί ότι ο λαός κινδυνεύει να χάσει ό,τι με πολύ κόπο και θυσίες κέρδισε τα τελευταία πενήντα χρόνια και είναι χρέος όλων να συμβάλουμε στην τεράστια προσπάθεια που γίνεται για τη σωτηρία της χώρας μας.

Γι αυτό, σημείωσε, απαιτείται κατανόηση των αιτίων της κρίσης, αναγνώριση της πραγματικότητας, επιστημονικός σχεδιασμός και στοχοθεσία, επιμονή και εμμονή στους στόχους και θάρρος για τη λήψη και υλοποίηση των αναγκαίων αποφάσεων.

Υπογραμμίζει δε ότι "αν και η χώρα μας ζει μια πρωτόγνωρη γενικευμένη κρίση, συχνά στο δημόσιο διάλογο δίνεται η εντύπωση ότι δεν έχει κατανοηθεί το βάθος και η έκταση της. Γι αυτό και οι προτάσεις που διατυπώνονται για έξοδο από την κρίση επικεντρώνονται όχι στο πως θα γίνει η δημοσιονομική προσαρμογή με πιο αποτελεσματικό και κοινωνικά δίκαιο τρόπο και στο πως θα ανασυγκροτηθεί και ενισχυθεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας, αλλά στο πώς θα αποσπάσουμε τελικά κι άλλα δανεικά (ή και χάρισμα δανείων) από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση".

Αναφερόμενος στο ρόλο των τραπεζών στην καταπολέμηση της κρίσης, υπογραμμίζει ότι οι τράπεζες είναι αρωγοί στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που δοκιμάζονται σκληρά από την κρίση, με πάνω από 800.000 ρυθμίσεις και προσπαθούν με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν να βοηθήσουν τις βιώσιμες επιχειρήσεις για να διατηρηθούν ζωντανές.

Σε σχέση με τις εκροές καταθέσεων, σημείωσε ότι από την αρχή της κρίσης αυτές ανέρχονται σε 75 - 80 δισ. ευρώ.

Αναφερόμενος στη χρήση των εγγυήσεων από τις τράπεζες, τονίζει ότι η η παροχή εγγυήσεων δεν απαιτεί την καταβολή «πραγματικού χρήματος» από το Δημόσιο προς τις τράπεζες και ο έλληνας φορολογούμενος δεν υφίσταται καμιά επιβάρυνση. Αντίθετα, έναντι της στήριξης αυτής, οι τράπεζες εκτιμάται ότι καταβάλλουν στο Δημόσιο προμήθειες πάνω από 1 δισ. ευρώ ετησίως.

Όπως αναφέρει, τα ποσά των εγγυήσεων χρησιμοποιήθηκαν:

* πρώτο, για να αποφευχθεί η μείωση των δανείων προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά,
* δεύτερο, για να καλυφθεί η εκροή τραπεζικών καταθέσεων, και
* τρίτο για να χρηματοδοτηθούν οι τοποθετήσεις των τραπεζών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου συνολικού ύψους περίπου 60 δισ. ευρώ, συμβάλλοντας στην απρόσκοπτη χρηματοδότηση του Δημοσίου πριν από την απομείωση του χρέους.