Κλωστοϋφαντουργοί: Μύδροι εναντίον της κυβέρνησης

«Αν και από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος, δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου για την πορεία τόσο του κλάδου, όσο και της οικονομίας γενικότερα» δήλωσε κατά τη χθεσινή γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών, ο πρόεδρος Ελευθέριος Κούρταλης.

Ο κ. Κούρταλης αναφέρθηκε στην τετραετή μνημονιακή πολιτική που είχε ως αποτέλεσμα, μεταξύ πολλών άλλων, την αποδόμηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, την εξαφάνιση ιστορικών μονάδων και τη θυσία της αναπτυξιακής λογικής στον βωμό του πρωτογενούς πλεονάσματος. Και όλα αυτά για να χρηματοδοτηθεί ένα χρέος που φαίνεται πως δεν είναι βιώσιμο...

Ειδικότερα για τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο, ο κ. Κούρταλης επισήμανε μεταξύ άλλων:

• Την πορεία ελεύθερης πτώσης που ακολουθεί, καθώς ο μέσος ετήσιος δείκτης παραγωγής από το 2005 έως το 2013 μειώθηκε από τις 100 στις 22,3 μονάδες και ο αντίστοιχος δείκτης στον κλάδο της ένδυσης από τις 100 στις 32,2 μονάδες. Το 1985 παράγονταν 166 χιλιάδες τόνοι βαμβακερού νήματος και το 2012 μόλις 30! Ακόμη και μέσα στο 2013, οι εξαγωγές υποχώρησαν 0,7% και οι εισαγωγές ανέβηκαν 9,7%, μια χρονιά όπου το σύνολο των ελληνικών εισαγωγών υποχώρησε.

• Την απουσία κάθε ένδειξης βιομηχανικής πολιτικής. «Ο κλάδος βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση κι η Πολιτεία τηρεί στάση εκκωφαντικής σιωπής». Ακόμα τόνισε χαρακτηριστικά ότι «η πλήρης διάλυση του κλάδου αποτελεί έγκλημα για την ελληνική οικονομία».

• Τις υποσχέσεις που εδώ και πολλά χρόνια έχουν δώσει οι εκάστοτε κυβερνώντες, χωρίς μέχρι σήμερα αυτές να έχουν υλοποιηθεί.

Στην τελευταία φάση της ομιλίας του, ο κ. Κούρταλης επανέλαβε τα γνωστά αιτήματα του κλάδου, που αφορούν:

α) τη χρηματοδότηση («δεν γίνεται ανάπτυξη χωρίς επαρκή και φθηνή χρηματοδότηση. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η πραγματική οικονομία έχασε περίπου το 30% της ρευστότητάς της»).

β) το ενεργειακό κόστος, όπου είναι σήμερα υπερδιπλάσιο από αυτό της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, ενώ οι όποιες μειώσεις τιμών εξαγγέλθηκαν (χωρίς να έχουν υλοποιηθεί) αφήνουν εκτός του 80% τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο.

γ) το φορολογικό.

δ) τις διαρθρωτικές αλλαγές στο μέτωπο του βαμβακιού, για τις οποίες εξακολουθεί να υπάρχει κωλυσιεργία.

ε) τις κρατικές προμήθειες, που επίσης έχουν βαλτώσει.