ΓΣΕΒΕΕ: Τα θετικά του πολυνομοσχεδίου και ποια σημεία προβληματίζουν

Το υπό συζήτηση πολυνομοσχέδιο αφορά στην ψήφιση των τελευταίων προαπαιτούμενων για το κλείσιμο της 4ης αξιολόγησης. Το κλείσιμο της τελευταίας αυτής αξιολόγησης έχει συνδεθεί με την διευθέτηση του δημοσίου χρέους ενώ παράλληλα σηματοδοτεί την τυπική έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής τονίστηκε σε παρέμβαση της ΓΣΕΒΕΕ κατά τη διάρκεια της κοινής συνεδρίασης των αρμόδιων επιτροπών της Βουλής.

Οπως αναφέρθηκε το γεγονός της αντίστροφης μέτρησης για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από τα μνημόνια προφανώς και συνιστά μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο είναι γεγονός ότι η προοπτική αυτή επιτευχτεί με τεράστιες θυσίες. Στο πλαίσιο αυτό καλούμαστε σήμερα να καταθέσουμε τις απόψεις μας σε ένα ογκώδες σχέδιο νόμου που περιλαμβάνει μια σειρά από ρυθμίσεις αρμοδιότητας όλων σχεδόν των Υπουργείων και σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα για επαρκή προετοιμασία.

Ως εκ τούτων θα περιοριστούμε σε κάποιες γενικές παρατηρήσεις και επισημάνσεις επί του πολυνομοσχεδίου ξεκινώντας με την προσδοκία ότι η έξοδος από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής θα σημάνει και την επανέναρξη της νομοθετικής κανονικότητας.

Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει κάποιες θετικές διατάξεις, αλλά και αρκετές διατάξεις που μας δημιουργούν έντονο προβληματισμό για την επόμενη μέρα.

Στα θετικά του πολυνομοσχεδίου αναφέρουμε:

• την ρύθμιση για την υπαγωγή στον εξωδικαστικό προς ρύθμιση και των οφειλών που γεννήθηκαν έως και 31.12.2017.

• την διάταξη με την οποία προβλέπεται έκπτωση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων στην περίπτωση δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης. Αντίστοιχα θετική είναι η κατάργηση του φόρου υπεραξίας στα ακίνητα, καθώς είχε δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων και είχε παγώσει την αγορά.

• τις επιπρόσθετες μεταποιητικές δραστηριότητες οι οποίες εντάσσονται στην κατηγορία των επιχειρήσεων για τις οποίες το πλαίσιο αδειοδότησης είναι πιο απλοποιημένο

Τα σημεία που μας προβληματίζουν και οφείλουμε να επισημάνουμε είναι τα ακόλουθα:

• Η επίτευξη υπερπλεονασμάτων δεν πρέπει να αποτελεί στρατηγικό στόχο της κυβέρνησης. Αντίθετα, πρέπει όλα τα πολιτικά κόμματα να συμφωνήσουν σε μια σταδιακή μείωση των φόρων στις επιχειρήσεις, του ΦΠΑ και του ΕΝΦΙΑ. Με μια τέτοια εμπροσθοβαρή κίνηση θα μπορούσαν να υπάρξουν θετικές πολλαπλασιαστικές συνέπειες για την ανάπτυξη και την απασχόληση

• Η μείωση του αφορολόγητου και η περαιτέρω περικοπή των συντάξεων, παρά τις όποιες προβλέψεις για εισαγωγή αντίμετρων και μείωσης της φορολογίας αφήνει εκτεθειμένα δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά σε κίνδυνο φτώχειας. Σε ένα πληθυσμό που το 50% δηλώνει ως κύρια πηγή εισοδήματος τη σύνταξη, οποιαδήποτε νέα μειωτική παρέμβαση μπορεί να λειτουργήσει υφεσιακά. Οι περικοπές αυτές μάλιστα γίνονται σε μια περίοδο που ο ΕΦΚΑ δεν παρουσιάζει ελλείμματα και χωρίς να έχει ακόμα επιτευχτεί η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των ασφαλιστικών ταμείων.

• Η επιτάχυνση της πώλησης των δανείων σε funds, με την άρση της υποχρέωσης των τραπεζών για 12μηνη ενημέρωση, την άρση του διακανονισμού των οφειλών σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας και σε συνδυασμό με την πρόβλεψη για άτυπη ενημέρωση με κάθε πρόσφορο μέσο συμπεριλαμβανομένου της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, δεν εξυπηρετεί τη διαφάνεια και την πάταξη των στρατηγικών κακοπληρωτών, αλλά οδηγεί σε ακραίες κοινωνικές καταστάσεις και απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του τραπεζικού συστήματος

• Η συσχέτιση της εξυπηρέτησης χρέους με την ιδιωτική περιουσία του δημοσίου θα οδηγήσει σε μια διαρκή ομηρία της χώρας στις διαθέσεις των πιστωτών θα έπρεπε να ανασταλεί μέχρι να υπάρξει μια οριστική διευθέτηση στο ζήτημα του δημόσιου χρέους

• Σχετικά με την συγκέντρωση όλων των ταμειακών διαθεσίμων στην ΤτΕ, εκτιμάται ότι δεν αποτελεί την πιο ορθολογική λύση. Θα προκρίναμε μια λύση διαφοροποίησης του ρίσκου με δυνατότητα αξιοποίησης κεφαλαίων και μέσω αναπτυξιακών εργαλείων, ΕΤΕΑΝ, συνεταιριστικών τραπεζών για έργα τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης

• Τέλος και όσον αφορά τα εργασιακά και τον καθορισμό του κατώτατου μισθού η ΓΣΕΒΕΕ έχει κατ’ επανάληψη υποστηρίξει η διαδικασία αυτή να γίνεται μέσα από την διαπραγμάτευση εργοδοτών και εργαζομένων για την κατάρτιση και υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση του Κράτους. Κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχτεί συνεχίζοντας την πολιτική που εγκαινίασε η κυβέρνηση Παπαδήμου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού.