Η «επόμενη μέτρα» της κλωστοϋφαντουργίας

Την «επόμενη μέρα» μετά την πανδημία του κορωνοϊού αναζητά πλέον η ελληνική κλωστοϋφαντουργία, καθώς η τρέχουσα συγκυρία ήρθε να προστεθεί στα πολυετή προβλήματα που ταλαιπωρούν τον κλάδο.

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι το ότι οι εταιρείες διέκοψαν την παραγωγική τους διαδικασία για ένα μήνα -άλλωστε ο Απρίλιος λόγω του Πάσχα των Καθολικών διακρίνεται παραδοσιακά από μια κάμψη εργασιών- αλλά ο κίνδυνος για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη συνέχεια. Δηλαδή, πόσο τελικά θα διαρκέσει αυτή η αναστάτωση και επίσης ποια θα είναι η κατάσταση που θα διαμορφωθεί μετά από αυτή.

Σήμερα πάντως, η εγχώρια ζήτηση είναι σχεδόν μηδενική και η ευρωπαϊκή μειωμένη κατά 70%, απώλειες που διευρύνονται όσο περνούν οι ημέρες. Άραγε, μετά την πανδημία θα αναπληρωθεί μέρος των χαμένων εργασιών μας, ή αντίθετα θα κινούμαστε σε χαμηλότερα επίπεδα ζήτησης από αυτά του πρώτου τριμήνου;» αναρωτιέται διευθύνων σύμβουλος εταιρείας του κλάδου.

Ρόλο βέβαια στην όλη εξίσωση θα παίξουν και οι εξελίξεις στην τουρκική οικονομία και στο κατά πόσο αυτή θα πληγεί από τον κορωνοϊό. Οι τουρκικές εταιρείες έχουν επηρεαστεί κατά τα τελευταία χρόνια (και ιδιαίτερα το 2018) από την υποχώρηση της τουρκικής λίρας και από το πώς αυτό μεταφράζεται στο κόστος βάμβακος και χρήματος. Ωστόσο, το πρώτο φετινό τρίμηνο φαίνεται να ξεκίνησε ανοδικά για αυτές, λόγω του ότι οι ανταγωνιστές από την Κίνα είχαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του κορωνοϊού.

Τώρα όμως η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει, με τους Κινέζους να επανέρχονται σταδιακά, την ώρα που οι τουρκικές εταιρείες βλέπουν τη ζήτηση να καταρρέει και την ισοτιμία της λίρας να υποχωρεί εκ νέου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οικονομικοί παράγοντες φοβούνται περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης στην τοπική οικονομία μέσα στους επόμενους μήνες.

Το πρόβλημα όμως του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου στην Ελλάδα είναι πολύ βαθύτερο και πολύ παλαιότερο από αυτό του κορωνοϊού, καθώς τα υπάρχοντα αντικίνητρα (πολύ υψηλότερο σε σχέση με τον ανταγωνισμό, κόστος σε ενέργεια και ασφαλιστικές εισφορές) έχουν φορτώσει τις περισσότερες εταιρείες με πολυετείς ζημίες και μεγάλα δάνεια. Ενδεικτικό είναι πως μόνο μέσα στο τελευταίο εξάμηνο η ΔΕΗ αύξησε περαιτέρω το τιμολόγιό της, ενώ από την αρχή του 2020 το κόστος επιβαρύνθηκε περαιτέρω μέσα από τη μη ανανέωση της «διακοψιμότητας».

Χαρακτηριστική άλλωστε είναι η πρόσφατη συνέντευξη στο Euro2day.gr του προέδρου της Επίλεκτος κ. Ευριπίδη Δοντά, στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η ζήτηση στη λεγόμενη Γηραιά Ήπειρο -ανεξάρτητα από τις εκάστοτε αυξομειώσεις που παρουσιάζει κατά περιόδους- είναι πάρα πολύ μεγάλη σε σύγκριση με την ισχνή εγχώρια παραγωγή. Το πρόβλημα της ελληνικής νηματουργίας δεν είναι η χαμηλή διεθνής ζήτηση, αλλά το πολύ υψηλό κόστος της. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Η ελληνική κλωστοϋφαντουργία είναι διεθνώς ανταγωνιστική, αρκεί να αρθούν μια σειρά αντικινήτρων. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους».

Γενικότερη επίσης είναι η αντίληψη στον κλάδο ότι η Πολιτεία δεν λαμβάνει μέτρα στήριξης της κλωστοϋφαντουργικής δραστηριότητας, παρά το γεγονός ότι εδώ και δεκαπέντε χρόνια ακολουθεί έντονα πτωτική πορεία.

«Κάθε φορά που αλλάζει στη χώρα η κυβέρνηση, ο αρμόδιος υπουργός μας καλοδέχεται, ακούει προσεκτικά τα προβλήματά μας, υπόσχεται ότι θα τα εξετάσει με κατανόηση και μετά… τίποτε. Η πρώτη συνάντηση έγινε και με την παρούσα κυβέρνηση και τώρα βρισκόμαστε εν αναμονή της συνέχειας» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με ορισμένους κύκλους, αμέσως μετά την λήξη της πανδημίας, η ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να λάβει γενναίες αποφάσεις. Ήδη μετά την εκδήλωση του κορωνοϊού, φαίνεται να διαμορφώνεται στην Ευρώπη ένα κλίμα που θέλει τη μείωση της εξάρτησής της από την παραγωγή της Κίνας και της Τουρκίας και την αντίστοιχη τόνωση των ευρωπαϊκών εταιρειών. «Δεν μπορεί ολόκληρη η Ευρώπη να εξαρτάται πλήρως από την παραγωγή της Ασίας. Ένα τμήμα της παραγωγής επιβάλλεται να γίνεται εντός της Ε.Ε.. Ειδικότερα δε για τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο, θέλω να πιστεύω πως πάντα κάποιο τμήμα της ζήτησης θα καλύπτεται από την Ελλάδα, για λόγους εγγύτητας, ταχύτερης παράδοσης, απλούστερων διαδικασιών και ευκολότερης συνεργασίας. Υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης για την ελληνική παραγωγή, αν σκεφτεί κάποιος ότι αποτελεί πολύ μικρό ποσοστό της αντίστοιχης τουρκικής» υποστηρίζει διευθύνοντας σύμβουλος εισηγμένης εταιρείας στο ΧΑ.

Παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο λήψης ριζικότερων μέτρων με στόχο τη γρήγορη επιστροφή της οικονομίας στην κανονικότητα, όπως για παράδειγμα μια σημαντική υποχώρηση των εργοδοτικών εισφορών, τουλάχιστον στους κλάδους που έχουν πληγεί από την κρίση.