Προεκλογικοί... εκβιασμοί μπλοκάρουν τη «μικρή ΔΕΗ»

Με «μαυροπίνακες» απειλούν ανοικτά οι συνδικαλιστές όσους πολιτικούς υπερασπιστούν το σχέδιο. Τι δείχνει η… αριθμητική της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και γιατί μπαίνει χαμηλά ο πήχης. Η ελλιπής προετοιμασία και το ιταλικό παράδειγμα.

  • του Μιχάλη Καϊταντζίδη
Προεκλογικοί... εκβιασμοί μπλοκάρουν τη «μικρή ΔΕΗ»

Με «μαύρη λίστα» απειλούν τα συνδικάτα της ΔΕΗ όσους βουλευτές και υποψήφιους στις προσεχείς εκλογές δεν λάβουν θέση κατά τη δημιουργίας της «μικρής ΔΕΗ».

Τη θέση αυτή εκφράζει ανοιχτά η ηγεσία του Σπάρτακου, του μεγαλύτερου πρωτοβάθμιου σωματείου της ΔΕΗ, προκειμένου να αποτρέψει βουλευτές και αυτοδιοικητικούς από κάθε ενέργεια εντός και εκτός Βουλής, με την οποία θα πρόσφεραν στήριξη στα κυβερνητικά σχέδια. Από την πλευρά της η ΓΕΝΟΠ ζητά δημοψήφισμα, με το αιτιολογικό ότι η ΔΕΗ είναι «περιουσία του ελληνικού λαού» και αυτός πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον της.

Όπως γίνεται φανερό, η προοπτική σπασίματος της ΔΕΗ, με στόχο να αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και να καταργηθεί το μονοπώλιο της Επιχείρησης, προς όφελος των καταναλωτών, έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Όπως μάλιστα δείχνουν τα πράγματα, το επόμενο διάστημα θα αποτελέσει ένα από τα σημεία αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση και μάλιστα εν μέσω προεκλογικής περιόδου.

Το γεγονός αυτό είναι που κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι η διαδικασία δημιουργίας της «μικρής ΔΕΗ», η οποία ας σημειωθεί είναι μνημονιακή υποχρέωση, ξεκίνησε γιατί… έπρεπε να ξεκινήσει. Η υλοποίηση ενός παρόμοιου σχεδίου, που θα μπορούσε να λειτουργήσει εξυγιαντικά για την ενεργειακή αγορά, εκτός του ότι είναι δύσκολη, απαιτεί και ευρύτερες συναινέσεις, πολιτικές και κοινωνικές.

Τις τελευταίες υπό τις παρούσες συνθήκες δύσκολα θα μπορέσει να τις εξασφαλίσει η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία, με το ΠΑΣΟΚ να παραπαίει.

Παρόμοιο σχέδιο στην Ιταλία, με το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου της ΕNEL, ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο χρόνια και αφού προηγουμένως πείσθηκε το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου και των εργαζόμενων ότι θα κατέληγε προς όφελος της εθνικής οικονομίας και χωρίς επιπτώσεις στους εργαζόμενους.

Αποτέλεσμα ήταν η ENEL με τα έσοδα από την πώληση μονάδων 15.000 μεγαβάτ να επεκταθεί στο εξωτερικό, να ελέγχει σήμερα μεγάλο μέρος της αγοράς της Ισπανίας και να έχει παρουσία στις ΗΠΑ και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Μία δε από τις «μικρές ENEL» που δημιουργήθηκαν, η Edison, έχει και αυτή παρουσία στη χώρα μας.

Στην Ελλάδα, εκτός του ότι δεν έχει γίνει καμία παρόμοια προεργασία, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσον σημαντικό μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας αποδέχεται την ανάγκη ανάπτυξης του ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρισμού και είναι πρόθυμο να στηρίξει παρόμοιες κινήσεις.

Σε ό,τι αφορά τις αντιδράσεις των εργαζομένων της ΔΕΗ, σήμερα αποφασίστηκε από το Δ.Σ. του Σπάρτακου 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τη στιγμή της κατάθεσης του νομοσχεδίου στη Βουλή. Οι επικεφαλής του σωματείου, το οποίο συσπειρώνει τους εργαζόμενους στις περισσότερες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, Γιώργος Αδαμίδης και Θανάσης Μάστορας, σε δημόσιες δηλώσεις τους επισημαίνουν ότι θα επιδιώξουν το νομοσχέδιο να απορριφθεί από την επιτροπή της Βουλής, στην οποία θα συζητηθεί κατ΄ αρχάς, ώστε να μην φθάσει στην ολομέλεια.

Μάλιστα απειλούν με «μαύρο» κάθε βουλευτή και υποψήφιο για τα όργανα της αυτοδιοίκησης, ιδίως με προέλευση από τους θιγόμενους νομούς, που θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, ή δεν θα στηρίξει τις θέσεις των εργαζομένων. Ας σημειωθεί πως στους τρεις νομούς στα όρια των οποίων υπάρχουν μονάδες και ορυχεία της ΔΕΗ, δηλαδή Κοζάνης, Φλώρινας και Δράμας, η Ν.Δ. έχει τρεις βουλευτές, το ΠΑΣΟΚ έναν και ένας ανεξάρτητος (πρώην ΠΑΣΟΚ από τη Δράμα) στηρίζει την κυβέρνηση, δηλαδή συνολικά πέντε με θεωρητική κυβερνητική πλειοψηφία 155 εδρών.

Σε κάθε περίπτωση, και με βάση τις μνημονιακές και νομοθετημένες υποχρεώσεις, χρονικό όριο για τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ» οριοθετείται το τέλος Μαρτίου 2015. Αυτό το περιθώριο με βάση την εμπειρία από αντίστοιχα εγχειρήματα που εξελίχθηκαν «αναίμακτα» (ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ) δείχνει πολύ μικρό.

Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι απαιτούνται και άδειες εθνικών και κοινοτικών αρχών, με τις τελευταίες να λειτουργούν με αργούς γραφειοκρατικούς ρυθμούς, μοιάζει μάλλον απίθανο να επιτευχθούν οι χρονικοί στόχοι, ακόμη και αν όλα εξελιχθούν χωρίς πολιτικές και κοινωνικές αντιπαραθέσεις.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v