Στο «σφυρί» και πάλι η ΒΕΚΚΑ

Κοντά 20 χρόνια μετά την κατάρρευση της αλλαντοβιομηχανίας ΒΕΚΚΑ, που τη δεκαετία του ’90 ήταν από τους βασικούς παίκτες του κλάδου, βγαίνουν και πάλι σε εκποίηση ακίνητα της εταιρείας. Η νέα προσπάθεια, για την εκποίηση ενός οικοπέδου 10.545 τ.μ. που βρίσκεται στη ΒΙΠΕΘ Σίνδου στη Θεσσαλονίκη, έχει οριστεί να πραγματοποιηθεί στις 6 Μαΐου.

Η ΒΕΚΚΑ στα τέλη του 2003 είχε αιτηθεί να ενταχθεί σε καθεστώς επιτροπείας, με στόχο την εξυγίανσή της, η οποία δεν κατέστη δυνατόν να ολοκληρωθεί. Το 2003 πραγματοποιούσε τζίρο 12 εκατ. ευρώ, είχε ζημιές 5,3 εκατ. ευρώ και υποχρεώσεις 33 εκατ. ευρώ, από τις οποίες τα 22 εκατ. ήταν ληξιπρόθεσμες προς τις τράπεζες, κυρίως την Αγροτική Τράπεζα.

Η περίπτωση της ΒΕΚΚΑ δεν είναι η μοναδική. Ο κλάδος των αλλαντικών μετρά αρκετά μεγάλα κανόνια. Δύο εξ αυτών είναι των εταιρειών ΒΙΚΗ και Θράκη.

Η αλλαντοβιομηχανία Θράκη είχε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια του Έβρου. Ιδρύθηκε το 1972 από την οικογένεια Ποταμιάνου με έδρα τον δήμο Φερρών Έβρου και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1975. Το 1993, ύστερα από ζημιογόνο πορεία που οδήγησε αρχικά στη μετοχοποίηση των χρεών της, πέρασε στην ιδιοκτησία του επιχειρηματία Κωνσταντίνου Σπέντζου μέσω της εταιρείας Spentzos K.G. Την περίοδο εκείνη είχε τζίρο κοντά στα 12 εκατ. ευρώ και απασχολούσε 250 άτομα. Το 2000 ο τζίρος της άγγιξε τα 178 εκατ. ευρώ και η εταιρεία απέκτησε καθετοποιημένη δομή, ενώ η διοίκησή της κατέθεσε αίτηση εισαγωγής στο Χρηματιστήριο που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Τα προβλήματα εμφανίσθηκαν λίγο αργότερα. Η νόσος των τρελών αγελάδων, οι εισαγωγές και η εμφάνιση νέας γενιάς ανταγωνιστών, επηρέασαν αρνητικά την ακριτική βιομηχανία. Υπό το βάρος του υψηλού δανεισμού αναγκάστηκε να κλείσει ορισμένες από τις μονάδες της. Η εταιρεία υπό το βάρος των ζημιών, άνω των 23 εκατ. ευρώ, και της κάθετης υποχώρησης του τζίρου της, το 2006 κατέθεσε αίτηση υπαγωγής σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης.

Σε ό,τι αφορά τους πρώην εργαζόμενους της αλλαντοβιομηχανίας, πριν από λίγες ημέρες πέρασε από τη Βουλή τροπολογία σύμφωνα με την οποία υπάρχει πρόνοια για εφάπαξ δαπάνη 850 χιλ. ευρώ, από την παράταση του ειδικού προγράμματος απασχόλησης. Επίσης θα υπάρξει ενδεχόμενη δαπάνη του προϋπολογισμού του Ο.Α.Ε.Δ., σε περίπτωση ένταξης πρώην εργαζόμενων της αλλαντοβιομηχανίας σε ειδικό πρόγραμμα απασχόλησης, που καταρτίζεται από τον Οργανισμό χρονικής διάρκειας 18 μηνών, σε φορείς του δημοσίου.

Σε ό,τι αφορά την πτώχευση της ηπειρώτικης αλλαντοβιομηχανίας ΒΙ.Κ.Η., που ίδρυσε πριν από μισό αιώνα η οικογένεια Παπαγιάννη, ήταν η τελευταία που καταγράφηκε στον κλάδο. Οι μέτοχοι της ΒΙ.Κ.Η. προσπάθησαν να βρουν λύση μέσω επενδυτή. Οι επαφές με τις πιστώτριες τράπεζες αλλά και ενδιαφερόμενους επενδυτές ήταν συνεχής. Μεταξύ των διεκδικητών ήταν και ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ιδρυτής της Chipita και βασικός μέτοχος της αλλαντοβιομηχανίας Νίκα αλλά και η Impala του Δημήτρη Βιντζηλαίου στον οποίο πέρασε η Creta Farms. Οι επενδυτές βρέθηκαν ένα βήμα πριν την απόκτηση της ΒΙΚΗ, ωστόσο όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, οι προσπάθειες αυτές έπεσαν στο κενό. Έτσι η ηπειρώτικη αλλαντοβιομηχανία οδηγήθηκε την Άνοιξη του 2019 στην πτώχευση.