Μπορεί στις θάλασσες να διέπρεψε, πλην όμως ο γνωστός εφοπλιστής δεν φαίνεται να ευτύχησε από τις επιλογές του στη Σοφοκλέους. Κάθε άλλο μάλιστα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρατίθενται…

O κ. Ρέστης έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό της Σοφοκλέους μόλις τα τελευταία χρόνια -από το 2006 και μετά- και μάλιστα όχι για τη βασική του δραστηριότητα στον χώρο της ναυτιλίας αλλά για τις μειοψηφικές τοποθετήσεις τους σε κάμποσες εισηγμένες εταιρίες του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Οι τοποθετήσεις αυτές είναι μακροπρόθεσμου χαρακτήρα και άρα η αξιολόγησή τους γίνεται σε βάθος χρόνου. Συχνά επίσης, πίσω από τέτοιου είδους οικονομικές συναλλαγές "υπάρχει και ουρά". Όπως λένε δηλαδή παράγοντες της αγοράς, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι συναλλαγές αυτής της κατηγορίας δεν περιορίζονται σε μια απλή αγοραπωλησία μετοχών, αλλά συμπληρώνονται και από άλλους όρους-ρήτρες που λειτουργούν υπέρ του αγοραστή.

Τέτοιοι όροι-ρήτρες σπάνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας και έτσι δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν στις συναλλαγές του εφοπλιστή. Διά γυμνού οφθαλμού πάντως, ο κ. Βίκτωρ Ρέστης -σε αντίθεση με τις δραστηριότητές του στις θάλασσες- στη στεριά, και ειδικότερα στη Σοφοκλέους, δεν φαίνεται να τα πηγαίνει και τόσο καλά: σε όλες οι γνωστές του τοποθετήσεις φαίνεται να καταγράφουν έντονες αρνητικές υπεραξίες.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση της F.G. Europe, ο όμιλος Ρέστη απέκτησε αρχικά το 5,15% προς 2,70 ευρώ ανά μετοχή και στη συνέχεια αύξησε το ποσοστό του στο 10,99%, με μέσο τίμημα που κυμάνθηκε περίπου στο ίδιο επίπεδο. Αυτά έγιναν το 2006 και σήμερα η τρέχουσα τιμή της μετοχής της FG Europe βρίσκεται σαφώς χαμηλότερα από το 1,5 ευρώ. Μιλάμε δηλαδή για απώλεια γύρω στο 50%, από την οποία ωστόσο θα πρέπει να αφαιρεθούν τα μερίσματα, τα οποία στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα διανεμήθηκαν.

Πάντως, υπάρχει μια ευρύτερη συνεργασία του κ. Β. Ρέστη με τον βασικό μέτοχο της FG Europe κ. Γ. Φειδάκη και σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς (ενέργεια, ναυτιλία κ.λπ.).

Το επιτελείο του κ. Ρέστη θα επιθυμούμε προφανώς να γυρίσει πίσω το ρολόι και να αλλάξει την απόφασή του 2006, όταν είχε αρνηθεί κατηγορηματικά να δεχτεί τη δημόσια πρόταση της εταιρίας Νίκας στα 6 ευρώ ανά μετοχή. Αντίθετα, και ενώ ο εφοπλιστής είχε συγκεντρώσει μεγάλο μονοψήφιο ποσοστό της γνωστής αλλαντοβιομηχανίας, είχε απαντήσει με νέες αγορές μετοχών από το ταμπλό, που ανέβασαν το ποσοστό του σε διψήφιο νούμερο.

Το delisting της μετοχής τελικά δεν έγινε, ωστόσο η τρέχουσα τιμή της Νίκας στο ταμπλό βρίσκεται σήμερα αρκετά κάτω από τα 2 ευρώ (ζημία γύρω στο 50% - 70%)…

Οι τοποθετήσεις του κ. Ρέστη στην Imperio έγιναν κατά φάσεις, ξεκινώντας γύρω στα τέλη του 2006 (στις 13/2/07 η ανακοίνωση για κατοχή του 5,48% και στις 2/4/07 για 10,64%). Από τότε μέχρι σήμερα το ποσοστό του εφοπλιστή έχει επηρεαστεί από κάποιες δικές του κινήσεις αλλά και από το γεγονός ότι η Imperio απορρόφησε άλλες εταιρίες (dilution).

Με πρόχειρους υπολογισμούς (στις αρχές του 2007 η μετοχή της Imperio ήταν διαπραγματεύσιμη γύρω στο 1,70 ευρώ και σήμερα είναι κάτω από το 1 ευρώ) και με δεδομένο ότι η εισηγμένη δεν διανέμει μέρισμα, οι αρνητικές υπεραξίες του εφοπλιστή δεν απέχουν σημαντικά από το 50%.

Μεγάλη εντύπωση είχε προκαλέσει η απόφαση του κ. Ρέστη να καλύψει την αύξηση κεφαλαίου της Multirama προς 9 ευρώ ανά μετοχή. Στη συνέχεια, λόγω και της επιδείνωσης του χρηματιστηριακού κλίματος, η τιμή της μετοχής υποχώρησε έντονα και τελικά έγινε δημόσια πρόταση σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα αποτιμήσεων.

Ωστόσο, η πλέον συζητημένη τοποθέτηση του γνωστού εφοπλιστή είναι στο ΔΟΛ, όπου μάλιστα μετέχει και στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού. Η πρώτη φορά που ο κ. Ρέστης ανέβασε το ποσοστό του πάνω από το 10% δημοσιοποιήθηκε στις 31/3/2008.

Έκτοτε, είχαμε κατά διαστήματα ανακοινώσεις για ολοένα και μεγαλύτερα ποσοστά (13,05% στις 13/6/08, 15,47% στις 25/9/08, 16,79% στις 25/2/09, 17,57% στις 28/5/09, ενώ στη συνέχεια έλαβαν χώρα και άλλες αγορές μετοχών από το ταμπλό (π.χ. 119.850 μετοχές στις 3/9/09. 135.000 στις 16/10/09 κ.λπ.).

Με βάση πρόχειρους υπολογισμούς, το μέσο κόστος κτήσης του κ. Ρέστη δεν θα πρέπει να απέχει πολύ από το επίπεδο των 3 ευρώ, όταν η τρέχουσα τιμή του τίτλου είναι χαμηλότερη των 2,5 ευρώ.