Η βιομηχανία των online τυχερών παιχνιδιών συγκαταλέγεται αναμφίβολα ανάμεσα στις πιο καινοτόμες του είδους, καθώς οι providers των παιχνιδιών δεν σταματούν να ψάχνουν νέες τεχνολογίες και να σχεδιάζουν καινούριους τρόπους διασκέδασης και ικανοποίησης των παικτών.
Στο πλαίσιο αυτό είναι συχνό φαινόμενο η δημιουργία πολλών διαφορετικών παραλλαγών κλασσικών παιχνιδιών, όπως το μπλακτζάκ και η ρουλέτα, καθώς και αρκετές νέες εμπνεύσεις που οδηγούν σε εντελώς νέα παιχνίδια.
Ωστόσο, μπορεί τα online καζίνο να είναι πάντα κερδισμένα μακροπρόθεσμα, αλλά είναι γεγονός πως έχουν υπάρξει και περιπτώσεις όπου η προσπάθεια προσέλκυσης παικτών μέσω νέων παιχνιδιών δεν γνώρισε την προσδοκώμενη απήχηση.
Το άρθρο που έχετε ανοίξει αποτελεί αφιέρωμα στα παιχνίδια καζίνο που δεν κατάφεραν να καθιερωθούν, καθώς και σε εκείνα που ενώ υπήρξαν κάποτε ιδιαίτερα δημοφιλή, στη συνέχεια εξαφανίστηκαν από τον κόσμο του διαδικτυακού τζόγου.
Το Sigma Derby αποτελεί ένα παιχνίδι που πλέον συναντάται μόνο σε δύο από τα μεγαλύτερα επίγεια καζίνο και όπως όλα δείχνουν τείνει να… αποσυρθεί. Το παιχνίδι αφορά τις ιπποδρομίες και οι ενδιαφερόμενοι παίκτες ποντάρουν στα άλογα που πιστεύουν ότι θα τερματίσουν στις δύο πρώτες θέσεις. Στη συνέχεια το μηχάνημα διενεργεί την κούρσα, τα αποτελέσματα της οποίας βασίζονται απόλυτα στην τύχη. Οι πιθανότητες για κάθε πιθανό συνδυασμό εμφανίζονται ψηφιακά έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μεταβολής τους, με τους παίκτες ωστόσο να μπορούν να τις ελέγχουν σε σταθερή βάση.
Η παρακολούθηση μιας τέτοιας ιπποδρομίας με μικροσκοπικά μοντέλα αλόγων σε μια μικρογραφία της πίστας είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική. Αλλά, το συγκεκριμένο παιχνίδι παρόλο που δεν απέτυχε παταγωδώς, δεν κατάφερε να αντέξει στον χρόνο. Ανασταλτικός παράγοντας αποτέλεσε μεταξύ άλλων και το γεγονός πως καταλάμβανε πολύ χώρο στις αίθουσες των καζίνο, την ώρα που στα αρνητικά συγκαταλέγεται και ο αργός ρυθμός διεξαγωγής κάθε κούρσας. Ως εκ τούτου, τα περισσότερα καζίνο φρόντισαν να αντικαταστήσουν τα μηχανήματα του Sigma Derby με κουλοχέρηδες που γνωρίζουν μεγαλύτερη απήχηση και που φυσικά καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο.
Στον κόσμο των καζίνο, οι παίκτες έλκονται σε μεγάλο βαθμό από το αίσθημα του ενθουσιασμού, αναζητώντας μεγάλες δυνατότητες νίκης, εξελιγμένο gameplay, την κόντρα με συγκεκριμένο αντίπαλο ή έναν συνδυασμό και των τριών χαρακτηριστικών.
Το Casino War ήταν ένα παιχνίδι που δεν προσέφερε κάτι από τα παραπάνω, ενώ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πιο περίπλοκο από το Snap, παιχνίδι στο οποίο παίκτης και κρουπιέρης μοιράζονται από ένα φύλλο και αυτός με το μεγαλύτερο κερδίζει.
Στα θετικά του χαρακτηριστικά συγκαταλέγεται ο γρήγορος ρυθμός, καθώς κάθε γύρος ολοκληρώνεται εντός δέκα δευτερολέπτων. Αυτό από μόνο του, όμως, δεν είναι αρκετό για να κάνει το παιχνίδι συναρπαστικό.
Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση της ισοπαλίας, μια περίπτωση κατά την οποία ο παίκτης μπορεί να «παραδοθεί» και να χάσει το μισό μόνο ποντάρισμά ή να… «πάει σε πόλεμο» με τον ντίλερ. Στη δεύτερη αυτή επιλογή, μοιράζεται ξανά από ένα φύλο στον καθένα. Ο νικητής εξασφαλίζει κέρδος από το αρχικό μόνο ποντάρισμα, ενώ ο ηττημένος χάνει και τα δύο πονταρίσματα. Σε περίπτωση δεύτερης διαδοχικής ισοπαλίας, αμφότεροι χάνουν το αρχικό τους ποντάρισμα αλλά τους επιστρέφεται στο ακέραιο το δεύτερο.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό πως ο λόγος που πλέον συναντάμε σπάνια (μόνο σε ορισμένα καζίνο σε δημοφιλή τουριστικά μέρη) το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι πως δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ενώ το καζίνο διατηρεί πάντα πλεονέκτημα ύψους 3%.
Το παιχνίδι «3 Dice Football» αποτέλεσε συνδυασμό του ποδοσφαίρου και των ζαριών και στόχευε να προσελκύσει όλους όσους αγαπούν τον βασιλιά των σπορ και τα τυχερά παιχνίδια. Οι κανόνες του ωστόσο ήταν αρκετά περίπλοκοι για να μαγνητίσουν το ενδιαφέρον των παικτών προκειμένου να τους κατανοήσουν και στη συνέχεια να δοκιμάσουν την τύχη τους.
Το υπό εξέταση παιχνίδι θύμιζε περισσότερο τα ζάρια και παίζονταν σε ένα παρόμοιο τραπέζι. Η βασική του ιδέα ξεχώρισε τα ζάρια σε πράσινα και κόκκινα, των οποίων η ρίψη καθόριζε την τύχη των στοιχημάτων που είχαν τοποθετηθεί. Κύριος στόχος ήταν η ολοκλήρωση της διαδρομής από τη μία άκρη του τραπεζιού στην άλλη, την ώρα που σε όλη την πορεία υπήρχαν πολλές διαφορετικές δυνατότητες κέρδους μέσω ποικίλλων στοιχημάτων. Ενώ αρχικά φάνταζε ως ένα καινοτόμο δημιούργημα, στη συνέχεια η απήχηση του είχε πτωτική πορεία, με την τελευταία του εμφάνιση να χρονολογείται το 2011.
Το Faro ήταν ένα παιχνίδι ιδιαίτερα δημοφιλές όταν πρωτοεμφανίστηκε, κυρίως στα σαλούν της άγριας Δύσης. Η μετέπειτα πορεία του, ωστόσο, έμελλε να είναι ραγδαία πτωτική. Ο βασικός του κανόνας όριζε πως τα 13 φύλλα της τράπουλας με το σύμβολο του μπαστουνιού ήταν απλωμένα ανοιχτά στο τραπέζι και οι παίκτες τοποθετούσαν τα πονταρίσματα τους στον αριθμό που πίστευαν πως θα τραβήξει ο κρουπιέρης.
Στη συνέχεια ο ντίλερ αποκάλυπτε ένα φύλλο από τα 39 εναπομείναντα και όλα τα στοιχήματα στον αριθμό που τραβούσε ήταν χαμένα. Αντιθέτως, ο αριθμός του επόμενου φύλλου που αποκάλυπτε ο κρουπιέρης καθιστούσε τα στοιχήματα σε αυτόν τον αριθμό κερδισμένα. Σίγουρα επρόκειτο για ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που όμως σταδιακά εξαφανίστηκε όταν οι ιθύνοντες της βιομηχανίας του τζόγου συνειδητοποίησαν πως υπάρχουν πολλά άλλα παιχνίδια που μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν αισθητά μεγαλύτερα κέρδη.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό πως αναφερόμαστε στην παραλλαγή της ρουλέτας με μια έξτρα θέση για τρία μηδενικά (000). Ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις ήθελαν τη συγκεκριμένη εκδοχή να μην επιβιώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι γεγονός πως ουκ ολίγα καζίνο την προσφέρουν πλέον ανεβάζοντας το πλεονέκτημα τους σε ποσοστό 7,69%. Σημειώνεται πως η single zero ρουλέτα με τη θέση «0» εξασφαλίζει πλεονέκτημα 2,70% στα καζίνο, ενώ η παραλλαγή double zero με ενσωματωμένη και τη θέση «00» ανεβάζει το πλεονέκτημα στο 5,26%.
Με απλούστερα λόγια πρόκειται για ένα από τα πλέον ασύμφορα παιχνίδια καζίνο που είναι σχεδιασμένο προκειμένου να εκμεταλλευτεί κυρίως αρχάριους παίκτες. Το υπέρ του καζίνο πλεονέκτημα που συνοδεύει τη ρουλέτα triple zero είναι μικρότερο μόνο από παιχνίδια τύπου Wheel of Fortune (ο γνωστός μας τροχός της τύχης) που προσφέρουν αβαντάζ ύψους 11,2% στα καζίνο.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η συγκεκριμένη παραλλαγή της ρουλέτας θα πρέπει να αποφεύγεται ακόμα και από τους πιο έμπειρους παίκτες, με την ελπίδα κάποια στιγμή να αποσυρθεί από τις αίθουσες των καζίνο.
Οι κουλοχέρηδες των επτά τροχών φάνταζαν ως κάτι ιδιαίτερα επαναστατικό στα τέλη της δεκαετίας του 2000 όταν έκαναν την πρώτη εμφάνιση τους. Ωστόσο, το ίδιο άμεσα εξαφανίστηκαν τόσο από τα επίγεια καζίνο όσο και από τα διαδικτυακά. Μπορεί οι προσδοκίες για το νέο αυτό project να ήταν αρχικά υψηλές, αλλά η κακή ποιότητα γραφικών, η έλλειψη ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, τα χαμηλά ποσοστά RTP και ο περιορισμός των θεμάτων στα πιο κλασσικά, οδήγησαν στο ναυάγιο του υπό εξέταση δημιουργήματος.
Παράλληλα, την ίδια εποχή κυκλοφόρησαν τα πρώτα προοδευτικά τζάκποτ (όπως τα πασίγνωστα πλέον Mega Moolah και Mega Fortune), ενώ ξεκίνησε και η άνοδος του mobile gaming που δεν μπορούσε να υποστηρίξει τους 7 τροχούς στη οθόνη μιας κινητής συσκευής. Αυτή τη στιγμή πιθανότατα θα βρείτε κουλοχέρηδες επτά τροχών, αλλά η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να προβείτε σε παρατεταμένη αναζήτηση.
Παραλλαγές πόκερ που δεν καθιερώθηκαν
Όταν τη δεκαετία του 2000 σημειώθηκε η μεγάλη έκρηξη του online πόκερ, οι προγραμματιστές παιχνιδιών επιδόθηκαν στη δημιουργία πολλών διαφορετικών παραλλαγών. Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε κάθε είδους αγορά, όταν επέλθει ο κορεσμός κάποια προϊόντα θα παραμείνουν στο προσκήνιο και κάποια άλλα θα εξαφανιστούν. Αυτό ακριβώς συνέβη στις παραλλαγές του πόκερ που θα παρουσιάσουμε, οι οποίες ενώ σχεδιάστηκαν για να παρουσιάσουν κάτι νέο και πρωτοποριακό, δεν κατάφεραν να προσελκύσουν τον επιθυμητό αριθμό παικτών προκειμένου να επιβιώσουν.
Η παραλλαγή 5 Card Draw θεωρείται ότι είναι η απλούστερη μορφή πόκερ και για αυτό πιθανότατα έχασε σε σύντομο χρονικό διάστημα τη δημοτικότητα της. Δεν θα τη βρείτε διαθέσιμη στα επίσημα τραπέζια του αγαπημένου παιχνιδιού, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει σε ορισμένα online καζίνο με τη μορφή video poker.
Σε κάθε παίκτη μοιράζονται 5 κλειστά φύλλα και αποφασίζει αν θα παίξει, αν θα πάει πάσο ή αν θα επιλέξει call. Στη συνέχεια, οι παίκτες μπορούν να αντικαταστήσουν έως και τρία φύλλα προκειμένου να διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος. Οι παίκτες για άλλη μια φορά κάνουν raise, fold, check και call (με βάση τα νέα τους φύλλα), μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα κατεβάσουν ανοιχτά τα φύλλα τους. Αυτό συμβαίνει όταν κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επιλέξει ακόμη ένα raise και όλοι οι εναπομείναντες παίκτες πρέπει να δείξουν τα φύλλα τους για να αποκαλύψουν ποιος έχει το καλύτερο χέρι ώστε να εξασφαλίσει το pot.
Η πτωτική πορεία της συγκεκριμένης παραλλαγής οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων, με κυριότερο όλων την ξαφνική εμφάνιση πολλών ακόμη παραλλαγών που εξασφάλιζαν υψηλότερο κέρδος στα καζίνο.
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα, το Duplicate Poker σχεδιάστηκε για να παίζεται σε τουρνουά ή σε τουλάχιστον δύο τραπέζια ταυτόχρονα, με τον ίδιο αριθμό παικτών στο καθένα. Όλες οι τράπουλες σε όλα τα τραπέζια μοιράζονταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έτσι ώστε οι παίκτες σε κάθε θέση να έχουν το ίδιο ακριβώς χέρι με τους παίκτες του άλλου τραπεζιού. Θα μπορούσε επίσης να παιχτεί ως ομαδικό παιχνίδι, με τα μέλη κάθε ομάδας να κάθονται σε διαφορετικές θέσεις σε όλα τα τραπέζια έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι κανένας δεν θα ερχόταν αντιμέτωπος με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του.
Παρά το ότι αποτέλεσε πρωτοποριακή σκέψη, το Duplicate Poker άντεξε μόνο ένα χρόνο, με την τελευταία του εμφάνιση να χρονολογείται το 2008. Μεταγενέστερες προσπάθειες για την επάνοδο του στα δρώμενα του πόκερ δεν απέφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Η συγκεκριμένη παραλλαγή αποτέλεσε έμπνευση του PokerStars αλλά παρά την μεγάλη προώθηση μέσω διαφημίσεων, γνώρισε μια αποτυχία που μόνο ως επική μπορεί να χαρακτηριστεί. Στην ουσία επρόκειτο για μια διαφορετική έκδοση του Texas Hold’em που όμως δεν ικανοποίησε καθόλου τους λάτρεις της αυθεντικής έκδοσης και ως άμεση συνέπεια αποσύρθηκε πολύ σύντομα.
Αποτυχημένες εκδόσεις του μπλακτζάκ
Εκτός από ένα άκρως δημοφιλές παιχνίδι καζίνο, το blackjack, αποτελεί κι ένα πεδίο συνεχών… πειραμάτων, πολλά από τα οποία ωστόσο απέτυχαν παταγωδώς. Ο λόγος φυσικά για διάφορες παραλλαγές που κατά καιρούς επινοήθηκαν αλλά που εν τέλει δεν κατάφεραν να προσελκύσουν τον αναμενόμενο αριθμό παικτών.
Το κλειδί για τη δημοτικότητα που έχει αποκτήσει το blackjack δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι οι παίκτες καλούνται να χρησιμοποιήσουν στρατηγικές και δεξιότητες και όχι απλώς να βασίζονται στον παράγοντα της τύχης. Ως άμεση συνέπεια, οποιαδήποτε προσπάθεια αφαίρεσης αυτού του στοιχείου ή ακόμα και αλλαγών στο βασικό concept του παιχνιδιού, ήταν αναμενόμενο να μην γίνει αποδεκτή από τους λάτρεις του.
Ως εκ τούτου, υπάρχει μια σειρά παραλλαγών του μπλακτζάκ που για διάφορους λόγους δεν…ευδοκίμησαν!
Οι βασικότερες είναι οι παρακάτω:
Με βάση τη μεγάλη απήχηση που γνώρισε το πόκερ τριών φύλλων, πραγματοποιήθηκε αντίστοιχη απόπειρα και στο παιχνίδι του μπλακτζάκ, χωρίς ωστόσο η συγκεκριμένη ιδέα να οδηγήσει σε εξίσου θεαματικά αποτελέσματα. Παρόλο που ο στόχος παρέμενε να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο 21, ο τρόπος με τον οποίο κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιτευχθεί ήταν πολύ διαφορετικός εν συγκρίσει με το κλασσικό blackjack.
Τόσο στον παίκτη όσο και στον κρουπιέρη μοιράζονταν τρία φύλλα αντί για δύο, με ένα από τα φύλλα του ντίλερ ανοιχτό και δύο κλειστά. Μετά το μοίρασμα, ο παίκτης έπρεπε να σχηματίσει τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό χρησιμοποιώντας δύο ή τρία από τα φύλλα του και μετά να αποφασίσει αν θα τοποθετήσει ή όχι ένα δεύτερο στοίχημα για να αντιμετωπίσει τον ντίλερ. Προφανώς ο παίκτης θα ήταν σε θέση να γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο χέρι του, έχοντας παράλληλα γνώση και για το ανοιχτό φύλλο του κρουπιέρη αλλά όχι και για τα υπόλοιπα δύο που παρέμεναν κλειστά.
Εάν ο παίκτης επέλεγε πάσο σε αυτό το σημείο, έχανε το αρχικό του στοίχημα, ενώ εάν ζητούσε ένα ακόμη φύλλο για να τοποθετήσει ένα ακόμη στοίχημα και το έχανε, τότε έχανε και τα δύο του πονταρίσματα. Ακόμη κι αν ακούγεται διασκεδαστικό, δεν είναι σε καμία περίπτωση μπλακτζάκ. Παράλληλα, το πλεονέκτημα του καζίνο από τη συγκεκριμένη παραλλαγή άγγιζε το 3,42%, ένας λόγος αρκετός για να ξεχαστεί σύντομα.
Κυκλοφορούν ακόμη στο διαδίκτυο αντίστοιχα παιχνίδια, αλλά το Never Bust Blackjack ήταν μια εκδοχή από την οποία οι παίκτες φρόντισαν να απομακρυνθούν λίαν συντόμως. Βασικό μειονέκτημα αποτέλεσε η αφαίρεση του στοιχείου της δεξιότητας, υπαγορεύοντας στους παίκτες τι πρέπει να κάνουν αντί να τους δώσει τη δυνατότητα να αποφασίσουν μόνοι τους.
Πιο συγκεκριμένα, οι κανόνες υπαγόρευαν ότι ο παίκτης έπρεπε να τραβάει φύλλα μέχρι να φτάσει το 17 τουλάχιστον, σημείο στο οποίο έπρεπε να σταματήσει. Ωστόσο, σε περίπτωση που του μοιράζονταν ένα φύλλο που οδηγούσε το άθροισμα στο 21, το φύλλο αυτό επέστρεφε στην τράπουλα και έπρεπε να μοιραστεί κάποιο άλλο.
Αυτό όχι μόνο αφαίρεσε κάθε είδους δεξιότητα από το παιχνίδι καθιστώντας τους παίκτες απλούς θεατές, αλλά δεν συνοδεύονταν και από ευνοϊκές αποδόσεις, καθώς το πλεονέκτημα των καζίνο ανέρχονταν σε ποσοστό 1,89% αντί 0,5% που ισχύει στο κλασσικό μπλακτζάκ.
Το War Blackjack αποδείχθηκε πολύ επωφελές για τους παίκτες και ήταν τα ίδια τα καζίνο που με συνοπτικές διαδικασίες το… τελείωσαν!
Η συγκεκριμένη παραλλαγή συνδύαζε το παραδοσιακό παιχνίδι του blackjack με το κλασσικό παιχνίδι War (ένα πολύ βασικό παιχνίδι με κάρτες). Οι παίκτες τοποθετούσαν δύο στοιχήματα, ένα για το μπλακτζάκ και ένα για τον «πόλεμο», με το δεύτερο από αυτά να διευθετείται χρονικά πρώτο με ένα μόνο φύλλο που μοιραζόταν τόσο στον παίκτη όσο και στον κρουπιέρη. Αν ο παίκτης είχε το χαμηλότερο φύλλο ή ίδιο με αυτό του ντίλερ έχανε, αλλά αν είχε μεγαλύτερο φύλλο θα μπορούσε να τελειώσει το χέρι και είτε να πάρει τα χρήματα είτε να επιλέξει να συνεχίσει.
Η παραλλαγή επέτρεπε στους παίκτες να προσθέσουν το κέρδος από το πρώτο στοίχημα στο αντίστοιχο του μπλακτζάκ, το οποίο στη συνέχεια θα παιζόταν με τα επιπλέον φύλλα να μοιράζονται πριν γίνουν οι επιλογές των παικτών. Όμως, το παιχνίδι με ορατά τα ευνοϊκά φύλλα σήμαινε ότι οι παίκτες θα μπορούσαν να αυξήσουν το ποντάρισμά τους ουσιαστικά δωρεάν, χρησιμοποιώντας δηλαδή τα χρήματα του καζίνο.
Με τα διαθέσιμα παράπλευρα στοιχήματα (side bets) να είναι εξίσου κερδοφόρα για τους παίκτες, τα καζίνο σταμάτησαν την κυκλοφορία του War Blackjack, παρά το γεγονός πως κέρδισε αρκετά βραβεία όταν πρωτοεμφανίστηκε.
- Two Face Blackjack (Double Exposure)
Ένα άλλο παιχνίδι που δεν άρεσε στα καζίνο, το Two Face Blackjack (επίσης γνωστό ως Double Exposure) ήταν απίστευτα φιλικό προς τους παίκτες που απλά ήξεραν να παίζουν. Τα φύλλα με τον αριθμό 10 είχαν αφαιρεθεί από την τράπουλα, η οποία απαριθμούσε πλέον 48 φύλλα και τις φιγούρες να μετράνε για 10. Αλλά το πραγματικό δώρο για τον παίκτη ήταν ότι όποτε το ανοιχτό φύλλο του κρουπιέρη ήταν μία από τις τρεις φιγούρες, ο τελευταίος έπρεπε να αποκαλύψει και το κλειστό φύλλο του. Αυτό σήμαινε ότι ο παίκτης είχε όλες τις πληροφορίες που χρειαζόταν πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση, κάτι που ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκό (ιδίως για τους αρχάριους παίκτες).
Προκειμένου η συγκεκριμένη παραλλαγή να παραμείνει στο προσκήνιο, η πληρωμή μειώθηκε σε 6:5 από 3:2. Το πλεονέκτημα όμως των καζίνο παρέμενε σε χαμηλά επίπεδα (μόλις 0,34%), κάτι που τα οδήγησε στην εξαφάνιση του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
Η τελευταία παραλλαγή του μπακτζάκ που θα εξετάσουμε, προσπάθησε να εφαρμόσει κάτι ιδιαίτερα ασυνήθιστο. Εισήγαγε επιπλέον φύλλα στην τράπουλα με την αξία τους να είναι 11, 12 και 13 αντίστοιχα, αλλά ο στόχος του παιχνιδιού παρέμεινε η όσο το δυνατόν πλησιέστερη προσέγγιση του 21. Αυτό στην πράξη σήμαινε ότι η τράπουλα είχε 64 φύλλα αντί 52 και παράλληλα ότι ένας παίκτης μπορούσε να χάσει άμεσα ακόμη και με δύο μοιρασμένα φύλλα!
Οι λόγοι για τους οποίους το συγκεκριμένο παιχνίδι έμεινε μακριά από την επιτυχία δεν χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση. Το Lucky 13s Blackjack πλασαρίστηκε ακόμα και πακέτο με το bonus εγγραφής σε κάποια καζίνο. Ακόμα κι έτσι, όμως, αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τους λάτρεις του κλασσικού παιχνιδιού και πολύ σύντομα ξεχάστηκε η σύντομη παρουσία του.