Από το έλλειμμα στις καταπατήσεις: Tι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα

Όλα αλλάζουν και όλα ίδια μένουν στην Ελλάδα. Πριν από λίγο καιρό, ένας παλιός δημοσιογράφος του πολιτικού ρεπορτάζ μάς διηγείτο ιστορίες από τη δεκαετία του 1980. Πριν από τις εκλογές τον είχε πάρει τηλέφωνο βουλευτής από το αντίπαλο κόμμα από εκείνο που υποστήριζε η εφημερίδα του. Η παράκληση του βουλευτή τον ξένισε όπως μας έλεγε. «Θα μπορούσες να γράψεις κάτι εναντίον μου στην εφημερίδα σου; Ακόμη και να με βρίζεις. Δεν πειράζει», φέρεται να του είπε, αφήνοντάς τον άναυδο. Όπως του εξήγησε, όσο περισσότερο τον λοιδορούσαν τα ΜΜΕ του αντίπαλου κόμματος τόσο περισσότερο ανέβαιναν οι μετοχές στο δικό του. Ο άνθρωπος ήταν μπροστά από την εποχή του.

Σήμερα κυριαρχούν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα, όμως το σκεπτικό του παλιού βουλευτή φαίνεται πως έχουν ενστερνισθεί  σύγχρονοι πολιτικοί. Μας ήλθαν όλα αυτά στο μυαλό, διαβάζοντας τις προσβλητικές εκφράσεις που αντάλλαξαν κυβερνητικά στελέχη με άλλα του ΣΥΡΙΖΑ χθες στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την πρόταση μομφής.

Φυσικά, δεν είδαμε κανένα βουλευτή της συμπολίτευσης ή της αντιπολίτευσης να αντιδρά, έστω με πολιτισμένο τρόπο, στη νέα νομιμοποίηση καταπατημένων εκτάσεων με γενναίες εκπτώσεις και διευκολύνσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Μπροστά στις ψήφους ενόψει εκλογών πάνε περίπατο οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες και οτιδήποτε άλλο επικαλούνται βουλευτές σε ανάλογα θέματα. Οι επιπτώσεις τέτοιων αποφάσεων στη δημιουργία μιας νέας γενιάς καταπατητών δεν δείχνει επίσης να απασχολεί κανένα πολιτικό ή κόμμα εντός Βουλής. 

Μετά ρίξαμε μια ματιά στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2022. Η αύξηση των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού σε 59,6 δισ. ευρώ από 55 δισ. περίπου το 2021 δεν ήταν έκπληξη, με τον μέσο πληθωρισμό στο 9% και άνω και τον πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 6%. Εκείνο που δεν περιμέναμε ήταν κάτι άλλο. Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν σε 71,2 δισ. ευρώ πέρυσι από 69,75 δισ. το 2021, παρότι η πανδημία υποχώρησε αισθητά και ο τουρισμός πήγε εξαιρετικά. 

Η έκπληξή μας έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν διαπιστώσαμε ότι μέρος των κρατικών δαπανών αφορούσε την επιδότηση κεφαλαίου κίνησης σε τουριστικές επιχειρήσεις, ενίσχυση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που επλήγησαν από την Covid-19 στις Περιφέρειες, έκτακτη  επιχορήγηση των πληττόμενων από την πανδημία επιχειρήσεων ψυχαγωγίας, γυμναστηρίων, σχολών χορού κ.λπ. Και όλα αυτά με λεφτά του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), ένα μέρος του οποίου μόνο σε επενδύσεις δεν πήγε, συνεχίζοντας την παράδοση.  

Ερωτηθείς σχετικά κυβερνητικό στέλεχος διευκρίνισε ότι η αύξηση των κρατικών δαπανών μεταξύ 2021 και 2022 οφείλεται στο ταμείο ενεργειακής μετάβασης, εννοώντας προφανώς την κρατική επιδότηση για ρεύμα, φυσικό αέριο. Ακόμη κι έτσι, η μείωση των κρατικών δαπανών από την άρση των μέτρων για την πανδημία θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερη σε μια υπερχρεωμένη χώρα που εμφανίζει πρωτογενές έλλειμμα.

Όμως, όλα αυτά είναι μικρά γράμματα για την κυβέρνηση, τους πολιτικούς μας και γενικότερα το σύστημα. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.