Μιλώντας για τη ναυτιλία, την παγκόσμια ναυτιλία, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι οι προκλήσεις που έχει απέναντί της δεν εντοπίζονται κάπου στο μακρινό μέλλον, αλλά ακριβώς μπροστά της.
Η ναυτιλιακή αγορά καλείται σήμερα να ενεργοποιηθεί ταυτοχρόνως και στοχευμένα για την εμπρόθεσμη πράσινη - καθαρή ενεργειακή μετάβασή της και για την ταχεία και κυρίως επιτυχή ενσωμάτωση σειράς αυτοματισμών, καινοτομιών και ψηφιοποιημένων εφαρμογών που ακούν στο… όνομα ΑΙ, ώστε ως κλάδος να καταστεί αποδοτικότερος και σε κάθε περίπτωση ελκυστικότερος επενδυτικά.
Μετά από δεκαετίες, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η πορεία επίτευξης του παγκόσμιου στόχου περί μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος, ο στόλος της ποντοπόρου ναυτιλίας δεν θα θυμίζει πάρα ελάχιστα τη σημερινή του εικόνα.
Όλοι αναγνωρίζουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο που κατέχει ελληνόκτητη ναυτιλία σε διεθνές επίπεδο, αλλά και την ισχυρότατη θέση της γερμανικής αγοράς στους τομείς της τεχνολογίας και της βιομηχανίας.
Σήμερα λοιπόν είναι μια μοναδική ευκαιρία για τις δύο αγορές να «επιβιβαστούν» στο ίδιο «καράβι», το «καράβι» της ανανέωσης, της βιωσιμότητας, της καθαρής ενέργειας, της καινοτομίας και να χαράξουν νέα «ρότα» διμερούς συνεργασίας στον ναυτιλιακό τομέα, με κοινή «πυξίδα». Οι δυνατότητες που προσφέρονται καταγράφονται πολλές, τόσο στον τεχνολογικό κλάδο, όσο και στον ναυπηγικό, αλλά και στον ναυπηγοεπισκευαστικό.
Η ευρωπαϊκή οικονομία και σε κάθε περίπτωση και η ναυτιλιακή ευρωπαϊκή αγορά, δοκιμάζονται χρόνια τώρα, από την άκρως ανταγωνιστική ανάπτυξη μιας παγκόσμιας δύναμης, που δεν είναι άλλη από την Κίνα. Παράλληλα, οι γεωπολιτικές εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας σε ό,τι αφορά τον εμπορικό πόλεμο και η διαμάχη για τα λιμενικά τέλη, αλλά και οι διεθνείς πολεμικές συγκρούσεις, δημιουργούν προκλήσεις, καθώς και ευκαιρίες, για τη ναυτιλιακή αγορά.
Κοινές συνέργειες μεταξύ της Ελλάδας και της Γερμανίας με σκοπό τη διαμόρφωση ενός άτυπου, διμερούς- διακρατικού ναυτιλιακού cluster, θα μπορούσε αφενός να περιορίσει τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις καταγράφονται διεθνώς για τη ναυτιλία, αλλά και να διευρύνει τις δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου σε μία παγκοσμιοποιημένη, άκρως ανταγωνιστική και απρόβλεπτη οικονομία.
Η ναυτιλία κατέχει ισχυρό ρόλο στο παγκόσμιο εμπόριο, δεδομένου ότι μέσω αυτής διακινούνται τα περισσότερα προϊόντα διεθνώς.
Στην πρώτη γραμμή της εν λόγω προσπάθειας βρίσκεται πλέον και η ελληνική ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, καθότι τελευταία επέστρεψε στο διεθνές προσκήνιο δυναμικά και με αξιώσεις. Αναπτύσσοντας κοινά πεδία δράσης με τον γερμανικό κλάδο, δημιουργούνται πρώτης τάξεως ευκαιρίες για τις δύο αγορές να σχεδιάσουν έναν νέο «χάρτη», έναν εναλλακτικό προσανατολισμό έναντι του διεθνούς ανταγωνισμού.
Αυτό εξάλλου διαφάνηκε στο πλαίσιο πρόσφατης επιχειρηματικής αποστολής 11 γερμανικών ναυτιλιακών εταιρειών στον Πειραιά. Από τις επαφές τους με ελληνικές εταιρείες του κλάδου κατέστη ξεκάθαρο ότι ο ορίζοντας για νέες διμερείς συνεργασίες είναι ανοικτός και ασυννέφιαστος.
Σε μια περίοδο που η Ευρώπη διεκδικεί το δικό της διακριτό χώρο στην παγκόσμια αγορά, βρισκόμενη μεταξύ της Κίνας, μιας ταχέως αναπτυσσόμενης οικονομίας και των ΗΠΑ που προωθούν την αναβίωση της αμερικάνικης ναυπηγικής βιομηχανίας, Ελλάδα και Γερμανία έχουν πολλά να εισφέρουν στηρίζοντας την Ε.Ε.. Αρκεί η κάθε μια να εκμεταλλευτεί τα δικά της ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά, που είναι αξιόλογα, ισχυρά και -το κυριότερο- συμπληρωματικά.
Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.
* Ο Ίλια Νότναγκελ, είναι Γενικός Διευθυντής και μέλος Δ.Σ. του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.