Οι έξυπνες λύσεις για την ανάπτυξη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πικρές αλήθειες για την ελληνική οικονομία, οι οποίες τη συνοδεύουν εδώ και χρόνια και κρατούν δέσμια την ανάπτυξή της, ακούσαμε χθες από τα χείλη ενός ανθρώπου ο οποίος δεν έχει τίποτε να αποδείξει. Η επιχειρηματική του πορεία όπως και το γεγονός ότι στέκει επικεφαλής του σημαντικότερου ελληνικού παραγωγικού και εργοδοτικού φορέα, αρκούν.

Ο πρόεδρός του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, έθεσε χθες, ενώπιον κοινού εκπροσώπων του Τύπου, τον δάκτυλο επί των τύπων των ήλων, λέγοντας ότι οι μισθοί οφείλουν να είναι συνδεδεμένοι με την παραγωγικότητα. «Δεν μπορούν να αυξηθούν οι μισθοί σε πραγματικούς όρους. Δεν θα αυξηθούν, αν δεν αυξηθεί η παραγωγικότητα», είπε.

Έθεσε δε άπαντες προ των ευθυνών τους με τρεις κουβέντες: «(σ.σ. οι επιχειρηματίες) πρέπει να επενδύσουμε, οι εργαζόμενοι πρέπει να μας δώσουν καλύτερες μορφές ευελιξίας και εμείς να τους δώσουμε καλύτερους μισθούς».

Σε μία εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, κατά την οποία όχι μόνον οι αυτοματισμοί αλλά και η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα της παραγωγικής διαδικασίας η παραγωγή δεν είναι δυνατόν να παραμένει έντασης εργασίας και όχι κεφαλαίου και κάλεσε την κυβέρνηση να αποσυνδέσει στον Αναπτυξιακό νόμο το κριτήριο των θέσεων εργασίας, αντικαθιστώντας το με δείκτες παραγωγικότητας.

Με μόνη την εξαίρεση των παραμεθόριων περιοχών, για τις οποίες συντρέχουν προφανείς εθνικοί λόγοι, κριτήριο οφείλει να είναι η αύξηση της παραγωγικότητας. Όπως είπε: «στις σύγχρονες επενδύσεις, ο βασικός στόχος πρέπει να είναι η αύξηση της παραγωγικότητας, που συχνά συνδέεται με τον αυτοματισμό, όχι αναγκαστικά με περισσότερες θέσεις εργασίας».

Έδωσε δε απτά παραδείγματα: «Έχουμε παραγωγή 38 ευρώ ανά ώρα εργασίας έναντι 80 στη Γερμανία και 151 στη Δανία. Αν δεν αυξηθεί η παραγωγικότητα θα προσπαθούμε να μοιράσουμε μια πίτα η οποία δεν είναι αρκετή». Δεν έκρυψε δε τις ευθύνες και της ελληνικής επιχειρηματικότητας ως προς αυτό, λέγοντας, βάσει των στοιχείων μελέτης που παρουσίασε, ότι μόνον μία στις 4 ελληνικές επιχειρήσεις κάνει “κάτι” για την υιοθέτηση τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ).

Αντίστοιχα, κάλεσε για αποτελεσματικότερη διαχείριση της διαδικασίας υπαγωγών στον Αναπτυξιακό νόμο, ζητώντας άρση γραφειοκρατικών στρεβλώσεων και μείωση των χρονοβόρων διαδικασιών έγκρισης επενδύσεων, ενώ κάλεσε για καλύτερη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, εγκαλώντας το τραπεζικό σύστημα για το υψηλότερο κόστος χορηγήσεων που επιβάλλει. «Η επιχειρηματικότητα δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία», τόνισε, αναφερόμενος στο γεγονός ότι ένας σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων ακόμη βαρύνονται με κόκκινα δάνεια.

Τέλος, κάλεσε για την άρση προφανών κωλυμάτων στην επιχειρηματικότητα, όπως είναι η προκαταβολή φόρου, η οποία “κόβει τα πόδια” στην επιχειρηματική κοινότητα. Χαρακτηρίζοντάς την «άδικη και επιβαρυντική για τις υγιείς και κερδοφόρες επιχειρήσεις».

Κοντολογίς, ο φίλτατος κ. Θεοδωρόπουλος, είπε τα αυτονόητα. Σε έναν ραγδαία εξελισσόμενο κόσμο η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας δεν είναι δυνατόν να παραμένει δέσμια του παρελθόντος. Δέσμια της γραφειοκρατίας, η οποία καθυστερεί τις επενδύσεις, της υποχρεωτικότητας των θέσεων εργασίας ακόμη κι αν η παραγωγικότητά τους είναι χαμηλή, της απουσίας προσαρμογής στις τεχνολογικές εξελίξεις και βεβαίως των άδικων φορολογικών μέτρων, όπως είναι η προκαταβολή φόρου.

Με αυτά τα βαρίδια η “πίτα” δεν πρόκειται να μεγαλώσει ποτέ κατά τρόπο ικανοποιητικό και φυσικά οι “καλύτερα αμειβόμενες” θέσεις εργασίας, που ευαγγελίζεται μία “ψυχή”, θα αργήσουν να έρθουν.

Μαζί της και η ευημερία.