Η σημαντική άνοδος που έχει καταγράψει (κι όχι… ”άδικα”) η Σοφοκλέους, τείνει να αποκρύψει τις δύσκολες στιγμές που περνάει η ελληνική οικονομία και τις ακόμη πιο δύσκολες που ενδεχομένως θα περάσει η ελληνική κοινωνία.

Δυστυχώς (για την κοινωνία) η αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, στους περισσότερους κλάδους, δεν οφείλεται στο ότι η ”πίτα” μεγαλώνει, αλλά στο γεγονός ότι μεγαλώνει το μερίδιο των μεγάλων σε μια ”πίτα” που είτε μένει στάσιμη, είτε μεγαλώνει ελάχιστα, είτε και μικραίνει!!!

Αυτό δείχνουν τα στοιχεία στο εμπόριο, στην παραγωγή, αλλά και στους ”δείκτες” ασφυξίας”, όπως είναι οι ακάλυπτες επιταγές, οι πτωχεύσεις και οι συναλλαγματικές.

Και τούτο παρότι τα επιτόκια είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Φανταστείτε ποια θα είναι τα αποτελέσματα στην περίπτωση μιας αύξησης επιτοκίων, ιδίως αν αυτή ξεπεράσει τα επίπεδα που αναμένονται (3,75% για το βασικό επιτόκιο της ευρωζώνης) επηρεάζοντας τις χορηγήσεις, τα δανεισμένα νοικοκυριά, αλλά και το επίπεδο της κατανάλωσης.

Από την άλλη πλευρά, γίνεται πλέον απόλυτα ορατό ότι έρχεται μεγάλη μείωση στις θέσεις εργασίας μέρους της βιομηχανίας κι ενδεχομένως στους αυτοαπασχολούμενους, χωρίς όμως έως στιγμής να διαφαίνεται η ύπαρξη ενός ”κεντρικού” οικονομικού σχεδιασμού για ”ανακατανομή” των θέσεων αυτών σε άλλους περισσότερο υποσχόμενους χώρους.

Η κατάσταση λοιπόν δεν είναι καθόλου ”ρόδινη” από οικονομικής (και κοινωνικής) πλευράς.

Οπότε μην ξεχνάτε τη σύγκριση που είχε κάνει κάποιος σοφός ανάμεσα στην οικονομία και το χρηματιστήριο (από την μία) και στον άνθρωπο που βγάζει βόλτα το σκύλο του (από την άλλη).

Σε έναν περίπατο, πότε βρίσκεται μπροστά το αφεντικό και πότε ο σκύλος. Ωστόσο, πίσω στο σπίτι μοιραία θα φτάσουν μαζί!