Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Μιχαήλ Γελαντάλις

Στη θέση του Εκηβόλου
ο Μιχαήλ Γελαντάλις

Αποποίηση ευθυνών

Τον πρωθυπουργό θα συναντήσει σε λίγη ώρα ο ισχυρός άνδρας της JP Morgan Chase, Jamie Dimon.

Με αφορμή τη συμφωνία των JPMC - Viva Wallet (για την απόκτηση του 49% της εταιρείας των Χάρη Καρώνη - Μάκη Αντύπα), ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος (από το 2005) ενός από τα πανίσχυρα επενδυτικά σπίτια θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τον σχεδιασμό για ευρύτερη, ενεργότερη παρουσία και συμμετοχή στα επενδυτικά, επιχειρηματικά δρώμενα της χώρας.

Το γεγονός και μόνο ότι ο υπ' αριθμόν ένας παράγων ενός ομίλου με υπό διαχείριση κεφάλαια, περιουσιακά στοιχεία ύψους 4 τρισ. δολαρίων επισκέπτεται και θα μιλήσει για επενδύσεις στην οικονομία μίας χώρας των 190 δισ. ευρώ (ΑΕΠ), προφανώς και έχει τη σημασία του.

Με ιδιαίτερο τρόπο φρόντισε να ξεκινήσει τη θητεία του, από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΧΑΕ ο Γιάννος Κοντόπουλος. Ο λόγος; η γνωστοποίηση μέσω διαρροών των προθέσεων-προτεραιοτήτων του, προτού καν επισημοποιηθεί -και τυπικά- ο διορισμός του από το διοικητικό συμβούλιο της ΕXΑΕ.

Εισηγμένη η ΕXΑΕ, θα πρέπει να τηρούνται -στοιχειωδώς- κατ' ελάχιστον κανόνες «εταιρικής διακυβέρνησης» όπως λ.χ. η σύγκληση ενός ανώτατου διοικητικού οργάνου, η υποβολή προς έγκριση μίας πρότασης, συνακόλουθα η υπέρψήφισή της (ή όχι) κ.ο.κ.

Με συνοπτικές διαδικασίες ο ΓΔ διόρθωσε προς τη ζώνη του 200άρη (σε ώρα), χάνοντας ήδη το 50% της ανοδικής του κίνησης. Ισχυρή διόρθωση, σε μόλις δύο συνεδριάσεις που προφανώς δεν διευκολύνει στη διαχείρισή της σε βραχυπρόθεσμο διάστημα (1-3 συνεδριάσεων).

Με τον Volatility Index να έχει εκτιναχθεί κατά 8 στις 30 μονάδες -σε μία συνεδρίαση-, με τον S&P 500 να διαγράφει χθες διακύμανση μεγαλύτερη του 5% (τρισ. δολάρια σε όρους χρηματιστηριακής αξίας), θα απαιτηθούν λίγες συνεδριάσεις για να αποσαφηνισθεί -μεσοπρόθεσμα- η τάση.

Ο Γιάννος Κοντόπουλος νέος CEO της ΕΧΑΕ.

Με «βαρύ» βιογραφικό, λοιπόν, ο νέος διευθύνων σύμβουλος, σε θέση-κλειδί (ή... ηλεκτρική).

Με την αγορά να έχει αυξημένες προσδοκίες -από την επομένη κιόλας των εκλογών του Ιουλίου 2019-
από μία κυβέρνηση που αυτοπροσδιορίζεται ως φιλοεπενδυτική.

Σχεδόν 2,5 χρόνια μετά, τα αποτελέσματα μάλλον ελάχιστα επιβεβαίωσαν αυτές τις προσδοκίες, για λόγους λίγο ως πολύ γνωστούς σε όλους μας.

Εκ του αποτελέσματος θα κριθεί και ο νέος διευθύνων, δικαιώνοντας (ή όχι) όσους (υπο)στήριξαν την επιλογή του.

Σίγουρα με άλλους κανόνες το Σύμφωνο Σταθερότητας. Πιο ξεκάθαρη δεν μπορούσε να γίνει η Κριστίν Λαγκάρντ, όσον αφορά στην αλλαγή του δημοσιονομικού πλαισίου σε μία Ευρώπη, που ακόμη δεν έχει συνέλθει από τις συνέπειες της πανδημίας.

Προφανώς και ουδείς εχέφρων θα περίμενε κάτι διαφορετικό από την επικεφαλής της ΕΚΤ, ει μη να συνταχθεί με την κοινή γραμμή των Εμανουέλ Μακρόν και Μάριο Ντράγκι προς την οποία κλίνει και ο Κλάους Ρέγκλινγκ.

Αλλωστε η Γαλλίδα έχει αποδείξει πως και ατζέντα ευρωπαϊκή έχει διαφοροποιούμενη λ.χ. από την πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (ο οίκος Fitch εξηγεί γιατί η Φρανκφούρτη ακολουθεί διαφορετική οδό ως προς τα επιτόκια) και ότι μπορεί να αντιπαρατεθεί με «αντιπάλους» πολύ πιο δύσκολους του Κρίστιαν Λίντνερ (σ.σ. Ανγκελα Μέρκελ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε).

v
Απόρρητο