Οι ΗΠΑ και τα νέα μεγάλα ερωτήματα για τους επενδυτές

Πέντε μήνες μετά, αυτό το αφήγημα έχει διαλυθεί. Ο βασικός δείκτης των αμερικανικών μετοχών, ο S&P 500, σημειώνει μετά βίας άνοδο από την αρχή του έτους, μετά από μια άγρια ανάκαμψη -που καθοδηγήθηκε από τη λιανική- η οποία ακολούθησε την μεγάλη πτώση του Απριλίου.

Εν τω μεταξύ, οι ευρωπαϊκοί δείκτες έχουν αφήσει πίσω τους τις ΗΠΑ, με κέρδη περίπου 20% στην Ιταλία και τη Γερμανία και ακόμα περισσότερο στην Πολωνία. Τα funds ανά τον κόσμο που εξαιρούν τις αμερικανικές μετοχές έχουν ζήτηση.  

Η αποδοχή του ότι η εποχή της αμερικανικής εξαίρεσης μπορεί να έχει τελειώσει, είναι μια άβολη διαδικασία. «Οι πελάτες μας συνήθισαν την κατάσταση του κόσμου τα τελευταία πέντε χρόνια» σημειώνει ο Ματ Γκίμπσον, επικεφαλής της ομάδας πωλήσεων της Goldman Sachs Asset Management. «Οι ΗΠΑ ήταν ένα καλό trade για πολύ καιρό. Τώρα δεχόμαστε πολλά ερωτήματα για το αν έχουν κάνει τον κύκλο τους. Όλοι το σκέφτονται αυτό. Ορισμένοι αναλαμβάνουν δράση».

Το «αναλαμβάνουν δράση» μπορεί να σημαίνει αρκετά πράγματα. Ορισμένοι επενδυτές προβαίνουν σε αντισταθμίσεις κινδύνου που πληρώνουν αν οι αμερικανικές μετοχές δεχθούν και άλλο πλήγμα. Ορισμένοι ομοίως προστατεύονται έναντι μεγαλύτερης αδυναμίας στο δολάριο, που ενισχύει τη ζημιά από τις μετοχές. Κάθε επενδυτής με τον οποίον μιλάω αυτές τις μέρες το λιγότερο σκέφτεται να αυξήσει την έκθεση αλλού τα επόμενα χρόνια για να μειώσει την έκθεση στις ΗΠΑ.

Καλά όλα αυτά. Συνετή διαχείριση κινδύνου. Αλλά αξίζει να δώσουμε λίγο χρόνο για να αναρωτηθούμε πώς φτάσαμε εδώ. Μια νέα εργασία των Antti Ilmanen και Thomas Maloney στο hedge fund AQR προτείνει πως η ιδέα είχε εξ αρχής να κάνει με την ελπίδα και όχι την πραγματικότητα.

Η αμερικανική εξαίρεση για χρόνια ήταν αυτοτροφοδοτούμενη, σε σημείο που οι επενδυτές την αντιμετώπιζαν περίπου ως νόμο της φύσης. Οποιοσδήποτε εφιστούσε προσοχή, ή πιο ομοιόμορφη κατανομή των επενδύσεων σε όλον τον κόσμο, διαψεύδονταν επανειλημμένως.

Κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν εδώ τη λέξη από «φ»: «φούσκα». Ο ίδιος ο Ilmanen, ένας προσηνής «σπασίκλας» των δεδομένων, είναι πιο επιφυλακτικός. Αλλά, όπως λέει, «σχεδόν όλη η υπεραπόδοση (στις ΗΠΑ) έχει προέλθει από τις αλλαγές αποτιμήσεων. Υπήρξε ένα αναπτυξιακό πλεονέκτημα, αλλά αυτό αντισταθμίστηκε από άλλα πράγματα. Οι αγορές δεν έχουν μακριά μνήμη και υποθέτουν τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι για πάντα».

Όπως περιγράφει η εργασία, οι αμερικανικές αγορές βρέθηκαν μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο τη δεκαετία του 1990 και για μιάμιση δεκαετία μέχρι το 2024. Αυτό είναι το κομμάτι που έχει μείνει στο μυαλό των επενδυτών, όχι οι περίοδοι υποαπόδοσης της δεκαετίας του 2000, της δεκαετίας του 1980 και της δεκαετίας του 1970.

Οι ιστορίες που λέγαμε στον εαυτόν μας για τις καλές εποχές, είχαν να κάνουν με μια απαράμιλλη αμερικανική επιχειρηματική κουλτούρα, θεσμούς φιλικούς προς τις αγορές και προσδοκίες για ισχυρότερη οικονομική ανάπτυξη. Για να είμαστε ξεκάθαροι, τα κέρδη στις ΗΠΑ ήταν μεγάλα. Αλλά οι αποτιμήσεις ήταν ακόμα μεγαλύτερες.

Προσθέστε στο μείγμα τη συνεχή άνοδο των επενδυτών που «αγκάλιαζαν» τους δείκτες, που προσκολλώνταν σε δείκτες αναφοράς οι οποίοι έτειναν προς τους εταιρικούς νικητές. Προσθέστε τότε και τους ενεργούς επενδυτές, που επιβραβεύουν τις ίδιες μετοχές Big Tech. Προσθέστε στη συνέχεια το momentum -στους επενδυτές αρέσουν οι νικητές και τείνουν να επιβραβεύουν μετοχές που ήδη έχουν καλές επιδόσεις, οι οποίες βοηθήθηκαν περαιτέρω στις ΗΠΑ από ένα ισχυρό δολάριο.

Όλα αυτά δημιούργησαν μια δική τους δύναμη η οποία ξεπερνά κατά πολύ τα θεμελιώδη, στέλνοντας την κεφαλαιοποίηση των αμερικανικών Big Tech πάνω από αυτήν ολόκληρης της ευρωπαϊκής αγοράς στο τέλος του περασμένου χρόνου.

Οι αποτιμήσεις για τις ΗΠΑ ήταν μόλις οι μισές από αυτές του υπόλοιπου κόσμου στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αλλά στα τέλη του περασμένου έτους ήταν σχεδόν διπλάσιες. «Πρέπει οι επενδυτές του 2025 να ανησυχούν για την ιστορικά ακραία σχετική αποτίμηση των ΗΠΑ; Ναι», αναφέρει η εργασία. Το κρίσιμο είναι ότι ο Ilmanen πιστεύει ότι οι επενδυτές έχουν «μπερδέψει» τις διογκωμένες τιμές των μετοχών με μια υπεροχή που βασίζεται στην «ανάπτυξη».

Το φαινομενικό σημείο καμπής που είναι τώρα ορατό στις επιδόσεις της αγοράς θα μπορούσε να καταλήξει να είναι ένα σφάλμα, αλλά είναι αυταρέσκεια, ακόμη και αλαζονεία, να απορρίπτουμε τον κίνδυνο. Δεν προέρχεται μόνο από το χάος της οικονομικής πολιτικής και την αμφισβήτηση των θεσμών που εκπορεύεται τώρα από τον Λευκό Οίκο, αλλά και από τον συχνά παραγνωρισμένο αντίκτυπο της αμφισβήτησης της κυριαρχίας των ΗΠΑ στην τεχνητή νοημοσύνη από την Κίνα, η οποία έγινε σαφής με την κυκλοφορία του DeepSeek τον Ιανουάριο.

Η προστατευτική τάφρος γύρω από την αμερικανική Big Tech δεν είναι τόσο πλατιά, ούτε τόσο βαθιά, ούτε τόσο γεμάτη καρχαρίες όσο είχε υποθέσει η αφήγηση του «νέου παραδείγματος».

«Το τι θα πάρει ο κόσμος από αυτά τα στοιχεία εξαρτάται από το πόσο ενδιαφέρεται για την πρόσφατη εμπειρία σε σχέση με τα μακροχρόνια πρότυπα, ή για τις ιστορίες σε σχέση με τις στατιστικές», αναφέρει το έγγραφο της AQR. Οι ιστορίες έχουν κερδίσει για χρόνια, αλλά το ξαφνικό ξέσπασμα της διαχείρισης κινδύνου και του ελέγχου από τους διαχειριστές κεφαλαίων υποδηλώνει ότι ο «πυρετός» της αμερικανικής εξαίρεσης πέφτει.

© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation