Πλώρη για 1,5 εκατομμύριο πελάτες βάζουν τα μπλε τιμολόγια ρεύματος

Το γεγονός άλλωστε ότι η κυβέρνηση ψάχνει μέσω της Task Force να βρει «αντισώματα» απέναντι σε ένα τυχόν θερμό επεισόδιο δείχνει και τη διάχυτη ανησυχία που υπάρχει για τη συνέχεια, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ο περυσινός καύσωνας τιμών είχε ενσκήψει μετά το δεύτερο 15νθήμερο του μήνα.

Απόρροια όλων των παραπάνω είναι η σταθερή στροφή των καταναλωτών στα μπλε προϊόντα που συνεχίζεται με έναν αμείωτο ρυθμό, της τάξης των 60.000 τον μήνα. Βοηθούσης και της αύξησης στην οποία προέβησαν στα πράσινα τιμολόγια για τον Ιούλιο όλοι ανεξαιρέτως οι πάροχοι -τόσο υπό τον φόβο των ανοδικών τάσεων στα παράγωγα όσο κυρίως λόγω της συνειδητής πολιτικής ώθησης των πελατών τους στα μπλε-, η εικόνα της αγοράς δείχνει ότι η στροφή στα σταθερά εντείνεται περαιτέρω.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, κάθε εξάμηνο τα πράσινα τιμολόγια χάνουν περίπου μερίδιο 10% (γύρω στη 1,1 ποσοστιαία μονάδα τον μήνα), με τα στοιχεία να δείχνουν ότι από 72,41% τον περασμένο Δεκέμβριο (ετήσια έκθεση ΡΑΑΕΥ), το ποσοστό τους είχε υποχωρήσει τον Απρίλιο στο 67% και σήμερα βρίσκεται μεταξύ 63% και 64%.

Σε απόλυτο νούμερο αυτό σημαίνει ότι οι καταναλωτές με πράσινα τιμολόγια από τα 4,3 εκατομμύρια στα τέλη της περυσινής χρονιάς έχουν μειωθεί τους τελευταίους εξίμισι μήνες κατά τουλάχιστον 500.000, δηλαδή στα περίπου 3,8 εκατομμύρια. 

Στη συντριπτική τους πλειονότητα, όσοι φεύγουν από τα πράσινα καταλήγουν στα μπλε. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, από 13,49% τον Δεκέμβριο, είδαν το μερίδιό τους να αυξάνεται σε 19% τον Απρίλιο και σήμερα κινούνται πέριξ του 23%. Δηλαδή από περίπου 800.000 καταναλωτές στα τέλη της περυσινής χρονιάς, προτιμούν πλέον τα μπλε 1,2 εκατομμύριο ή και παραπάνω.

Τάση που προφανώς θα συνεχιστεί, όσο θα μπορεί κανείς να βρει τιμές ακόμη και κάτω από τα 9 λεπτά η κιλοβατώρα, διάρκειας ενός και δύο ετών, και με χρεώσεις μέχρι και 70% χαμηλότερες των πράσινων.

Συνυπολογίζοντας ακόμη και τα αλμυρά πάγια των σταθερών, που κινούνται στα 10 ευρώ τον μήνα, και πάλι τα φθηνά μπλε βγαίνουν φθηνότερα κατά 15%-20% των «πράσινων».

Τροχιά για 1,5 εκατομμύριο «μπλε»

Τις τάσεις αυτές ανέδειξε πρόσφατα από τη Βουλή και ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκος Τσάφος, λέγοντας ότι «το 1/3 των καταναλωτών έχει φύγει από τα πράσινα τιμολόγια», αναφερόμενος στα στοιχεία της αγοράς και στο γεγονός ότι από το 89% που ήταν το μερίδιο των πράσινων στις αρχές του 2024, στα τέλη Απριλίου είχε πέσει στο 67%.

Στο σενάριο που συνεχιστεί αυτή η τάση, τότε το 2025 θα κλείσει με περίπου 3,4 εκατομμύρια καταναλωτές στη συγκεκριμένη κατηγορία, δηλαδή ένα μερίδιο 58% (εκτός και αν ο ρυθμός μετακίνησης ενισχυθεί περαιτέρω). Τα δε μπλε θα ξεπεράσουν το 1,5 εκατομμύριο, κατακτώντας ένα μερίδιο 27%-28%, με τις εκτιμήσεις για τα κίτρινα να μη δείχνουν αξιοσημείωτες μεταβολές. Από τον περασμένο Δεκέμβριο παραμένουν σταθερά, πέριξ του 14%, με απειροελάχιστες μετακινήσεις.

Εχει τη σημασία του φυσικά το γεγονός ότι ακόμη και αν η χρονιά κλείσει με λιγότερους από 3,5 εκατομμύρια καταναλωτές στα πράσινα, ο αριθμός είναι και πάλι τεράστιος. Τα μερίδιά τους «ροκανίζονται» με αργό ρυθμό και αυτό δείχνει πόσο ισχυρή είναι η δύναμη της αδράνειας, καθώς τα πράσινα, δηλαδή τα μακράν εδώ και καιρό πιο ακριβά προϊόντα της αγοράς, γίνονται κάθε μήνα που περνά ακόμη ακριβότερα, χωρίς η φυγή από αυτά να κινείται π.χ. με ποσοστά 3%, 4% ή περισσότερο.

Εικόνα που μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν δείχνει να αλλάζει, παρότι μετά και τις αυξήσεις του Ιουλίου η μέση τιμή των πράσινων εκτινάχθηκε στα 18 λεπτά η κιλοβατώρα και στα 20 λεπτά σε κάποιες περιπτώσεις εταιρειών. Είναι μια τιμολογιακή εικόνα που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε.

Τα παιχνίδια από Αυστρία και Σλοβακία

Στον αντίποδα, βέβαια, η έστω και αργή αυτή αλλά σταθερή μετακίνηση σε τιμολόγια με «κλειδωμένες» τιμές προσφέρει μια προστασία στους καταναλωτές έναντι των διακυμάνσεων της χονδρεμπορικής, η ανησυχία για τις οποίες παραμένει.

Το δείχνει και η αποκάλυψη τριών βιομηχανικών συνδέσμων, της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, σύμφωνα με την οποία τα παιχνίδια με τις μειωμένες ροές ηλεκτρισμού από την Κεντρική προς τη ΝΑ Ευρώπη που φουσκώνουν τις τιμές έχουν ονοματεπώνυμο και αφορούν την Αυστρία, η οποία ακολουθεί καταχρηστικές πρακτικές, παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία και φρενάροντας τις εξαγωγές προς το Νότο, μέσω του άξονα «Ουγγαρίας - Ρουμανίας - Βουλγαρίας - Ελλάδας».

Σύμφωνα με την κοινή επιστολή των τριών συνδέσμων προς την Κομισιόν, η Αυστρία, για λόγους διατήρησης της επιχειρησιακής ασφάλειας του δικού της ηλεκτρικού δικτύου, ζητά και καταφέρνει να παίρνει σταθερά από το 2020 εξαίρεση από την υποχρέωση η μεταφορική ικανότητα των διεθνών διασυνδέσεων κάθε χώρας να αξιοποιείται τουλάχιστον κατά 70% για εισαγωγές και εξαγωγές προς τις υπόλοιπες.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το θέμα συζητήθηκε κατά την πρόσφατη πρώτη συνεδρίαση της ευρωπαϊκής Task Force, όπου έγινε γνωστό ότι αντίστοιχες παρεκκλίσεις ακολουθεί όχι μόνο η Αυστρία αλλά και η Σλοβακία. Στη συνεδρίαση μάλιστα αυτή, παρουσία και του συνδέσμου των ευρωπαϊκών ρυθμιστικών αρχών ACER, η ελληνική πλευρά έθεσε σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το θέμα «γιατί να δίνονται τόσο εύκολα οι εξαιρέσεις». Σημειωτέον ότι ο ACER ήταν ο φορέας που είχε εγκρίνει μεταξύ άλλων το αίτημα της Αυστρίας.

Στο ερώτημα τι άλλαξε μετά την τελευταία αυτή συνεδρίαση, η απάντηση που δίνουν πηγές της ελληνικής πλευράς είναι ότι τα θέματα που τέθηκαν ενώπιον της Κομισιόν, του ACER, καθώς επίσης των Υφυπουργών - Διαχειριστών και Ρυθμιστών πολλών χωρών-μελών, έχουν αρχίσει να βρίσκουν ευήκοα ώτα και άρα, στο σενάριο μιας απότομης εκτίναξης των τιμών, θα υπάρχει μια νέα βάση για δράση στη λογική όσων συμφώνησε η Task Force: Στην ανάγκη δηλαδή να βρεθεί χώρος για περισσότερες ροές, ώστε να αυξηθεί τουλάχιστον στο 70% το capacity των διεθνών διασυνδέσεων από την Κεντρική προς τη ΝΑ Ευρώπη, καθώς και ότι πρέπει να επανεξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο δίνονται τόσο εύκολα εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις σε χώρες-μέλη από την κοινοτική νομοθεσία.

Τα παραπάνω φυσικά θα μετρηθούν στην πορεία, στον βαθμό που παραγάγουν έργο οι ομάδες εργασίες οι οποίες έχουν υποχρέωση να συζητήσουν πάνω στα εν λόγω μέτρα, και εφόσον η βούληση πανευρωπαϊκά να αλλάξουν κάποια από τα κακώς κείμενα φανεί και στην πράξη.