Η υπόθεση επέκτασης της σύμβασης του αεροδρομίου της Αθήνας θα αποτελέσει ένα από τα στοιχήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το επόμενο διάστημα τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

Από μέρα σε μέρα αναμένεται η πρόσληψη του εξειδικευμένου συμβούλου που θα παρέχει τις υπηρεσίες του στην κυβέρνηση την περίοδο της διαπραγμάτευσης. Κύριο αντικείμενο της διαπραγμάτευσης μεταξύ της Hochtief και του ελληνικού δημοσίου θα είναι η χρονική διάρκεια που θα έχει η επέκταση της σύμβασης και οι πληροφορίες φέρουν το Δημόσιο διατεθειμένο, εφόσον βέβαια λάβει τα ανάλογα ανταλλάγματα, να διαπραγματευτεί για διάστημα 10 και 30 ετών, όπως επιθυμεί η γερμανική εταιρία.

Μείωση της κίνησης

Αν υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στους δύο βασικούς μετόχους, εξαιρετικά πιθανό θεωρείται το σενάριο οι δύο πλευρές να προχωρήσουν σε από κοινού διάθεση ποσοστού του ΔΑΑ είτε σε άλλον μέτοχο είτε στο χρηματιστήριο, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το γενικότερο οικονομικό κλίμα θα βοηθήσει για κάτι τέτοιο.

Θα πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε πως η έναρξη της διαπραγμάτευσης θα γίνει σε μία δύσκολη περίοδο, καθώς η οικονομική κρίση έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην περίπτωση του "Ελ. Βενιζέλος", αφού υπολογίζεται ότι έκλεισε το 2010 με πτώση της επιβατικής κίνησης κατά περίπου 4,5%, ενώ οι εκτιμήσεις για φέτος αναφέρουν πως θα κινηθεί ελαφρώς χαμηλότερα.

Ανταλλάγματα

Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει οι ενδιαφερόμενοι φορείς έχουν ήδη αρχίσει να καταθέτουν τις προτάσεις τους αναφορικά με τα ανταλλάγματα που θα πρέπει να ζητήσει η κυβέρνηση προκειμένου να δώσει στη γερμανική εταιρία την πολυπόθητη επέκταση που διεκδικεί από τη πρώτη στιγμή.

Μείωση των χρεώσεων

Ειδικότερα, ο Σύνδεσμος Αντιπροσώπων Αεροπορικών Εταιριών (ΣΑΑΕ) συσχετίζει άμεσα την επέκταση της σύμβασης εκμετάλλευσης με τη μείωση των χρεώσεων κατά 25% τουλάχιστον. Η μείωση αυτή, τονίζεται, θα πρέπει να αφορά στους επιβάτες, στις αεροπορικές και στις εταιρίες επίγειας εξυπηρέτησης.

Όπως επισημαίνει, ο βασικός λόγος του υψηλού κόστους του αεροδρομίου, το οποίο βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των ακριβότερων αεροδρομίων της Ευρώπης, μετά το Λονδίνο και το αεροδρόμιο του Χίθροου, είναι η μειωμένη περίοδος εκμετάλλευσης που δόθηκε αρχικά και είχε ως αποτέλεσμα η διαχειρίστρια εταιρία να επιβάλει υψηλές χρεώσεις.

Άρση της αποκλειστικότητας

Επιπλέον, ο ΣΑΑΕ θέτει και θέμα άρσης του άρθρου της σύμβασης περί αποκλειστικότητας, που απαγορεύει τη λειτουργία άλλου αεροδρομίου με τη συνδρομή του Δημοσίου σε ακτίνα 100 χλμ. από την Πλατεία Συντάγματος. Σύμφωνα με όσα σημειώνει ο ΣΑΑΕ, με την άρση της αποκλειστικότητας θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κοντινά αεροδρόμια από ιδιώτες με τη μορφή ΣΔΙΤ.

Με βάση όσα υποστηρίζει ο σύνδεσμος, η δημιουργία νέου αεροδρομίου θα μπορούσε να λειτουργήσει συμπληρωματικά με τον ΔΑΑ, προσελκύοντας low cost carriers που δεν βάζουν την Αθήνα στο πρόγραμμά τους λόγω του υψηλού αεροδρομικού κόστους, και θα μπορούσε να γίνει βάση για τη Γενική Αεροπορία και τα ιδιωτικά αεροσκάφη.

Ιδιώτες στα περιφερειακά αεροδρόμια

Εν τω μεταξύ, μεγάλες δυνατότητες για τη δραστηριοποίηση ιδιωτών στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας δίνει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για την αναδιάρθρωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, το οποίο ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του υπουργείου,  προβλέπεται η σύσταση ανώνυμων εταιριών διαχείρισης αεροδρομίων (ΑΕΔΑ) για το σύνολο των αεροδρομίων ή για ομάδα αεροδρομίων ή για κάθε αεροδρόμιο χωριστά. Οι εταιρίες διαχείρισης θα ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά θα έχουν τη δυνατότητα συνεργασίας με τρίτους. Σε κάθε ΑΕΔΑ το Δημόσιο θα παραχωρεί τα δικαιώματα που αφορούν στη διοίκηση, διαχείριση, λειτουργία, ανάπτυξη, επέκταση, συντήρηση και εκμετάλλευση των αεροδρομίων που διαχειρίζεται. Επιπλέον, θα παραχωρούνται και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των εμπορικών ή άλλων χρήσεων που βρίσκονται μέσα ή κοντά στα αεροδρόμια αυτά.

Στις ανώνυμες εταιρίες διαχείρισης το Δημόσιο θα διατηρήσει την πλειοψηφία στο μετοχικό κεφάλαιο, όμως το μάνατζμεντ θα το αναλάβουν ιδιώτες, οι οποίοι θα πρέπει να αποκτήσουν και μειοψηφική συμμετοχή. Πρότυπο για τη λειτουργία του σχήματος αυτού θα αποτελέσει ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών "Ελευθέριος Βενιζέλος", όπου το Δημόσιο κατέχει το 55%, αλλά τη διοίκηση την ασκεί ιδιωτική εταιρία με συμμετοχή 40% στο μετοχικό κεφάλαιο.

Η είσοδος ιδιωτών στα περιφερειακά αεροδρόμια είναι κίνηση σχεδόν επιβεβλημένη, με δεδομένο ότι, όπως υπολογίζεται, για τον εκσυγχρονισμό των περιφερειακών αεροδρομίων απαιτούνται κεφάλαια ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ.

Να σημειώσουμε, τέλος, ότι πρόκειται για ένα εγχείρημα που αντιμετωπίζεται θετικά από παράγοντες της αεροδρομιακής κοινότητας, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα υπάρξει μέριμνα ώστε το κόστος χρήσης των αεροδρομίων αυτών να παραμείνει σε λογικά επίπεδα και να μην εκτοξευτεί, λειτουργώντας αποτρεπτικά.