Η άχαρη μάχη στην αντιπολίτευση για τη… δευτερότριτη θέση

«Αν στις ευρωεκλογές η ακροδεξιά ενισχυθεί θεαματικά και το άθροισμα του συντηρητικού χώρου, μαζί με τη ΝΔ, είναι πάνω από το μισό του εκλογικού σώματος, πολύ μικρή σημασία θα έχει εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τη δεύτερη θέση με ένα ισχνό ποσοστό ή εάν το ΠΑΣΟΚ τον προσπέρασε ασθμαίνοντας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το εφιαλτικό ενδεχόμενο εξακολουθεί να μην απασχολεί τις ηγεσίες τους».

Η εκτίμηση ανήκει σε έμπειρο πολιτικό παράγοντα που παρακολουθεί από απόσταση ασφαλείας τις εξελίξεις και δεν κρύβει καθόλου την ανησυχία του για την κατάσταση που θα επικρατεί εντός κι εκτός χώρας την επομένη της ευρωκάλπης, καθώς πληθαίνουν οι αναλύσεις περί ακροδεξιάς επέλασης.

Μέχρι στιγμής, οι ηγεσίες της Κουμουνδούρου και της Χ. Τρικούπη δείχνουν να τον επιβεβαιώνουν, καθώς…ξαφνιάστηκαν από το ξέσπασμα και το μέγεθος των κινητοποιήσεων στον φοιτητικό (για τα μη κρατικά πανεπιστήμια) και στον αγροτικό χώρο.

ΣΥΡΙΖΑ: Εικόνα ξεκούρδιστης ορχήστρας

Ο ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί την εντύπωση ότι «έκατσε» μετά τις γιορτές, αφήνοντας στα συρτάρια ειλημμένες αποφάσεις για «μεγάλες καμπάνιες», όπως για την ακρίβεια και το πρόβλημα στέγης, με το επιχείρημα (άλλοθι;) ότι «έχουμε να ετοιμάσουμε το συνέδριο».

Η κριτική του Διονύση Τεμπονέρα στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας έπιασε τόπο αυτή τη φορά, διότι βρήκε έδαφος να αναπτυχθεί: «Το κόμμα φαίνεται να χάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να μην εμφανίζει εικόνα συντεταγμένου πολιτικού φορέα. Απουσιάζουμε από την έστω ήπια κοινωνική κινητικότητα (φοιτητές-αγρότες-πλειστηριασμοί). Η απουσία των οργανωμένων δυνάμεων του κόμματος από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των φοιτητών και των αγροτών είναι εκκωφαντική και δίνει εικόνα ισχνής αντιπολίτευσης, που δεν μπορεί να παρέμβει στα μεγάλα ζητήματα», είπε. Και δεν συνάντησε αντίλογο.

Εν μέσω αυτών, η πάγια θέση του κόμματος για το εξοπλιστικό πρόγραμμα-γίγας άλλαξε λόγω των F35 χωρίς να δοθούν «εξηγήσεις και επιχειρήματα», με αποτέλεσμα ακόμα και τα στελέχη να εμφανίζονται αμήχανα στον δημόσιο λόγο.

Η αποδιδόμενη στον Στέφανο Κασσελάκη φράση «Παύλο, αν δεν συμφωνείς μπορείς να φύγεις» είχε αφορμή αυτήν ακριβώς την αλλαγή θέσης στα εξοπλιστικά, για την οποία ήγειρε ενστάσεις ο Παύλος Πολάκης στο προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Οι πρώτες προειδοποιήσεις

Είχε προηγηθεί ηχηρή παρέμβαση του Νίκου Παππά: «Η κυβέρνηση θα είχε μεγαλύτερη φθορά αν υπήρχε μια εναλλακτική που να μπορέσει ο κόσμος να την προβάλει ως δυνατότητα πολιτικής αλλαγής. Δεν το έχουμε καταφέρει. Δεν θα κοροϊδευόμαστε», είπε (στο Naftemporiki TV), ρίχνοντας, πρώτος, την προειδοποίηση: «Στις ευρωεκλογές θα κριθούμε όλοι».

Και δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη η αποδοχή αυτής της προειδοποίησης από την Όλγα Γεροβασίλη: «Δεν είπε τίποτε άλλο ο κ. Παππάς παρά την αποτύπωση της πραγματικότητας».

Το κυριότερο πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που διαπερνά όλα τα άλλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, παραμένει το... γνωστό: εσωστρέφεια και κόντρες, με νέα επεισόδια σχεδόν ανά δεκαήμερο.

Η συνεχιζόμενη άρνηση του κ. Κασσελάκη να συγκροτήσει ένα πολιτικό κέντρο (τύπου «πρωινού καφέ») έχει στρέψει πλέον εναντίον του στελέχη που τον στήριξαν στη μάχη για την προεδρία του κόμματος. Τον κατηγορούν για απόρριψη κάθε συλλογικής λειτουργίας, για συνεχείς αιφνιδιασμούς και για αναποτελεσματική αντιπολιτευτική τακτική, με τους πλέον επικριτικούς να μιλούν για υποκατάσταση των παραπάνω από «βιντεάκια στα social media».

Ως παράδειγμα αναφέρουν: «Αν είχε δεχτεί να λειτουργούμε συλλογικά, δεν θα είχε υποπέσει σε λάθη όπως η περίφημη κομματική πειθαρχία στην ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που προκάλεσε τόση ζημιά από το πουθενά. Ή θα είχαμε πιάσει έγκαιρα τις κυβερνητικές παγίδες στην επιστολική ψήφο και δεν θα δηλώναμε αρχικώς υπέρ».

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, κάθε άλλο παρά ήρεμο αναμένεται να είναι το συνέδριο (23-25 Φεβρουαρίου), εκτός κι αν υπάρξουν ουσιαστικές κινήσεις εκτόνωσης και νέου ξεκινήματος.

Διαφορετικά, οι πιο δυναμικοί προειδοποιούν: «Δεν θα πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή της ευρωκάλπης», αφήνοντας να υπονοούνται ακόμα και δραστικές συνεδριακές αποφάσεις για τον τρόπο λειτουργίας της ηγεσίας…

ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: Ζωτικό θέμα η 2η θέση, αλλά…

Από την πλευρά της Χ. Τρικούπη δεν υπάρχουν εσωκομματικές τριβές, τουλάχιστον δημοσίως. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει θέσει στόχο ζωτικής σημασίας να βγει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές, ώστε να εμφανιστεί ως «αξιωματική αντιπολίτευση σε προετοιμασία».

Αυτό τον στόχο τον υπηρετούν δημοσίως όλα τα στελέχη, ωστόσο οι δημοσκοπήσεις εντείνουν τους ψιθύρους για το μετά. Κι αυτό διότι δεν είναι λίγοι πλέον όσοι παραδέχονται πως δεν θα σημάνει τίποτα ένα ποσοστό γύρω στο 15%, έστω κι αν φέρει το κόμμα στο δεύτερη θέση, εάν το σύνολο δεξιάς-ακροδεξιάς ξεπεράσει το 50%.

Το βλέμμα τους δε, γίνεται… απειλητικό στην ερώτηση πώς θα κινηθούν εάν, παρά τα δημοσκοπικά προγνωστικά, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ ισοφαρίσουν ή έχουν διαφορές δεκαδικών της μονάδας.

Ο κ. Ανδρουλάκης μιλάει μεν για πρωτοβουλίες προς τις προοδευτικές δυνάμεις αλλά μετά τις ευρωεκλογές, ενώ κάνει σαφές πως η όποια κοινή δράση θα σημαίνει στοίχιση πίσω από το κόμμα του: «Θα είναι η νέα γενιά του ΠΑΣΟΚ που θα ανατάξει τον προοδευτικό κόσμο της χώρας. Και θα είμαστε η γενιά που θα έρθει στα πράγματα για να κυβερνήσει απέναντι στη ΝΔ, όχι με όρους καρέκλας και εξουσίας, αλλά με όρους παραγωγής έργου», είπε προ ημερών.

Επιχειρώντας μάλιστα να επιδράσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, έτεινε χείρα συνεργασίας τόσο στα πρώην στελέχη του που αποχώρησαν όσο και σε νυν που προβληματίζονται.

«Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι στη Νέα Αριστερά που συμμερίζονται όσα λέμε ως κορυφαία κοινωνικά ζητήματα. Είμαστε έτοιμοι να συνομιλήσουμε μαζί τους. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να ασφυκτιούν μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ», απάντησε την προηγούμενη εβδομάδα (στο One Channel), δείχνοντας τις παραπάνω προθέσεις.