Κασσελάκης: Κατάφεραν να με λυγίσουν αλλά είμαι εδώ, ακόμα

Με τη φράση “με έχουν λυγίσει αλλά είμαι εδώ και θα δώσω ακόμα μία μάχη” ο Στέφανος Κασσελάκης απευθύνθηκε στα μέλη του Κινήματος Δημοκρατίας αλλά και στους αντιπάλους του, από το βήμα του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματός του, εστιάζοντας στους λόγους για τους οποίους δέχτηκε τους δύο πολέμους: την εκδίωξή του από τον ΣΥΡΙΖΑ και την καταδίκη του για την εκπρόθεσμη μεταβίβαση της εταιρείας του στην Αμερική αφότου εξελέγη πρόεδρος του “θα δώσω μία ακόμα μάχη, μπορεί την τελευταία μου”, ερμηνεύεται ότι αφορά τις εθνικές εκλογές όποτε γίνουν.

Στο τέλος της ομιλίας του πάντως επιφύλαξε μία έκπληξη: ανακοίνωσε ότι “μετά από εκτενή συζήτηση με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και την Πλεύση Ελευθερίας, θα δουλέψουμε μαζί για να πάνε οι υπαίτιοι της τραγωδίας των Τεμπών στο δικαστήριο”. Αναφέροντας μάλιστα ότι η κ. Κωνσταντοπούλου έχει υιοθετήσει τα κατηγορητήρια που συνέταξε το Κίνημα Δημοκρατίας για τα Τέμπη.

Όσο μιλούσε ο κ. Κασσελάκης στο φόντο του συνεδρίου εναλλάσσονταν λέξεις-κλειδιά, όπως Δημοκρατία, Ανεξαρτησία, Δικαιοσύνη, Προοπτική, Αλληλεγγύη, ενώ στις πρώτες σειρές κάθονταν ευρωβουλευτές από το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα και εκπρόσωποι ελληνικών κομμάτων. (σ.σ. Δεν είχαν προσκληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και τα “δεξιότερα της ΝΔ” κόμματα).

Τα βασικά σημεία της ομιλίας

Με εκδίωξαν για τα “μαύρα ταμεία” και την Τράπεζα Αττικής

- Πριν από λίγους μήνες είμασταν αποκλεισμένοι έξω από ένα μπουζουξίδικο (σ.σ. όπου έγινε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ) με μπράβους, παρασυνθήματα και γκαραζόπορτες.

Μέσα σ΄ αυτό ήταν τα ορφανά μιας παρέας που αποφάσισε να ποδοπατήσει τη δημοκρατία λερώνοντας την λέξη Αριστερά για πάντα. Η απόφαση για την μομφή και τον αποκλεισμό μου από την (προεδρική) κάλπη είχε προαποφασιστεί και τα κομβικά σημεία ήταν δύο:

- Πρώτον, όταν μίλησα για το σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής. Μου έλεγαν μη το κάνεις, όποιος τα βάζει με τις τράπεζες τον τελειώνουν. Αρνήθηκα. Τράπεζα Αττικής ίσον Άκτορ, η εταιρεία που εμπλέκεται στη σύμβαση 717. Ένα έργο που υπεγράφη 2014 με προθεσμία παράδοσης το 2016 και δεν παραδόθηκε ποτέ.

- Δεύτερον, όταν τόλμησα να μιλήσω για το απαγορευμένο θέμα, τα μαύρα ταμεία των κομμάτων στις τσέπες των καρεκλοκένταυρων. Τότε δόθηκε η εντολή “τελειώστε τον”. Έχω τις ευθύνες μου διότι δεν είδα το σχέδιο νωρίς, αλλά στην ίντριγκα δεν είχα ποτέ καλό βαθμό. Έχω ευθύνες, διότι εμπιστεύθηκα ανθρώπους που δεν έπρεπε αλλά είχα μεγαλώσει σε μία χώρα με διαφοιρετική κουλτούρα.

Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν δικαίωμα να ωριμάσουν εκτός από εμένα. Ο Τσίπρας ήταν ο ίδιος το 2008 και το 2015 που κυβέρνησε; Ο Μητσοτάκης;

- Είπαν (σ.σ. στον ΣΥΡΙΖΑ) ότι “σώσαμε το σπίτι μας αγάπη μου” και πήγαν το κόμμα από το 15% των ευρωεκλογών στο 5%. Έχουν απλήρωτους τους εργαζόμενους αλλά πληρώνουν αδιάλειπτα τα ρουσφέτια του κομματικού σωλήνα. Ας με διαψεύσουν αν θέλουν.

Δεν μετάνιωσα που δάνεισα το κόμμα για να κάνουν Χριστούγεννα οι απλήρωτοι εργαζόμενοι. Που δεν έγινα Φάμελλος να τους υπόσχομαι πριν την εκλογή του και να τους κοροϊδεύω μετά. Που δεν πήρα μαύρα χρήματα για να γεμίσουν τα ταμεία του κόμματος. Το μαύρο χρήμα είναι η κατάρα του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

- Η πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου ήταν προσωπικό σημείο τομής. Επώδυνη, αλλά μηδαμινή μπροστά στον κάθε αδύναμο που ψάχνει το δίκιο του, μπροστά στην κραυγή των οικογενειών των Τεμπών, μπροστά στις γυναίκες που κακοποιούνται και τις ρωτούν στις δίκες εάν φορούσαν προκλητικά ρούχα, στις οικογένειες εκείνων που έχασαν τη ζωή τους από την κρατική βία.

Μπροστά στο ότι ούτε ένας εισαγγελέας δεν παρενέβη για τις τριγωνικές αθλιότητες της Ομάδας Αλήθειας, για τα μονταρισμένα βίντεο της συγκάλυψης των Τεμπών. Αφού δεν έχουν καταδικαστεί τα δύο κόμματα που χρωστούν 1 δισ. ευρώ, οι Καραμανλής-Σπίρτζης για τα Τέμπη, τότε είμαι υπερήφανος για την δική μου καταδίκη. Το δικό μου έγκλημα ήταν ότι δεν έχω τη θεία του Γιάννου (σ.σ. Παπαντωνίου) από τη Νιγηρία, δεν έχω αδήλωτο σπίτι του Βολταίρου, δεν έχω τα αδιευκρίνιστα του Άδωνι. Το δικό μου έγκλημα ήταν ότι δούλεψα και φορολογήθηκα στην Αμερική. Η εταιρεία από την οποία δάνεισα τους απλήρωτους εργαζόμενους ήταν νόμιμη, ελεγμένη, και όχι off shore όπως την αποκαλούν.

- Λένε ψέματα στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δικάστηκα για το πόθεν έσχες μου. Δικάστηκα διότι η ελληνική κυβέρνηση ψήφισε το δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τους ομογενείς αλλά αυτοί δεν μπορούν να έχουν εταιρείες στο εξωτερικό. Δηλαδή το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει τον άεργο ή τον αποτυχημένο, δεν θέλει τον επιτυχημένο που έχει εταιρεία, του ζητά να την πουλήσει. Ποιος στον κόσμο θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο; Όταν έμαθα για τον νόμο αυτό, μεταβίβασα τις μετοχές μου στην εταιρεία μου. Δικάστηκα επειδή το έκανα εκπρόθεσμα.

Η Εισαγγελέας, δηλαδή η δημόσια κατήγορος, πρότεινε την αθώωση μου λόγω έλλειψης δόλου. Τότε συνέβη το πρωτοφανές: η πρόεδρος του Δικαστηρίου διέκοψε, ανάλαξε sms και επέστρεψε για να ανακοινώσει την καταδικαστική απόφαση.

Αυτό που ήθελαν το πέτυχαν: ελάχιστοι θα ψάξουν την αλήθεια, όταν τα ΜΜΕ γράφουν ότι καταδικάστηκα για το πόθεν έσχες ενώ δεν δικάστηκα για το πόθεν έσχες. Φυσικά θα πάω στο Εφετείο, όμως τον πολιτικό στόχο τους τον πέτυχαν, να βάλουν δίπλα στο όνομα μου τη λέξη “ένοχος”.

- Πάνε να εμφανίσουν το Κίνημα Δημοκρατίας ως μία προσωποπαγή κατασκευή που καταρρέει μαζί με τον ιδρυτή της. Δεν θα τους αφήσουμε, το Κίνημα Δημοκρατίας δεν είναι “κόμμα Κασσελάκη”.

Γίνετε εσείς οι φορείς της αλλαγής. Μπορεί να μην καθαρίσει το όνομα μου από τη λάσπη που πέταξαν, αλλά πάνω από τη δική μου πορεία υπάρχει κάτι μεγαλύτερο, το Κίνημα Δημοκρατίας. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ είναι όψεις του ιδίου διεφθαρμένου συστήματος που ζει από δάνεια, κουμπαριές, είναι οι διαχειριστές του βούρκου.

Το παλιό σύστημα πρέπει να εξαφανιστεί διότι θέλουμε οξυγόνο Δημοκρατίας και ανθρωπιάς. Ή με τον βούρκο τους ή με την αλλαγή. Εγώ θα δώσω μία ακόμα μάχη, μπορεί η τελευταία μου, αλλά εσείς πρέπει να σταθείτε. Δεν μπορώ να προβλέψω πόσο ακόμα πόλεμο μου επιφυλάσσει αυτό το σύστημα. Δεν σας κρύβω πως με έχουν λυγίσει, αλλά είμαι εδώ. Και ο αγώνας θα είναι ή με τον βούρκο ή με την αλλαγή.