Βρετανός στρατάρχης: Η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο

Η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο με τη Ρωσία και θα πρέπει να διαπραγματευθεί όρους ειρήνης με το Κρεμλίνο, σύμφωνα με τον ανώτατο αξιωματικό του βρετανικού στρατού.

Ο στρατάρχης και πρώην Α/ΓΕΕΘΑ λόρδος Ρίτσαρντς δήλωσε παράλληλα στην Independent ότι το Κίεβο δεν θα μπορέσει να εκδιώξει τους στρατιώτες του Βλαντίμιρ Πούτιν από την Ουκρανία χωρίς τη βοήθεια δυνάμεων του ΝΑΤΟ – που δεν πρόκειται να εμπλακούν στο έδαφος.

Ο λόρδος Ρίτσαρντς, ο οποίος προήχθη νωρίτερα φέτος στον ανώτατο στρατιωτικό βαθμό του Ηνωμένου Βασιλείου (πέντε αστέρια) και ηγήθηκε παλαιότερα των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, δήλωσε ότι οι σύμμαχοι της Ουκρανίας έχουν αποτύχει να στηρίξουν επαρκώς το Κίεβο.

«Αυτό που κάναμε στην περίπτωση της Ουκρανίας ήταν να την ενθαρρύνουμε να πολεμήσει, χωρίς όμως να της δώσουμε τα μέσα για να κερδίσει», δήλωσε ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων στο podcast World of Trouble της The Independent.

Αναλογιζόμενος τις πιθανότητες επιτυχίας της Ουκρανίας απέναντι στη Ρωσία, είπε: «Η άποψή μου είναι ότι δεν θα κερδίσουν». Ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να κερδίσει «ακόμη και με τους κατάλληλους πόρους». «Όχι», απάντησε.

Επανερωτηθείς από την The Independent: «Ακόμη και με τους κατάλληλους πόρους;»

«Όχι, δεν έχουν το ανθρώπινο δυναμικό», δήλωσε.

Η παρέμβαση του στρατάρχη ήρθε αφότου ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι μετέβη στην Ουάσιγκτον για να συναντήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, επιχειρώντας να τον πείσει να παραχωρήσει στην Ουκρανία πυραύλους Tomahawk.

Ο πόλεμος με τη Ρωσία διαρκεί πλέον πάνω από τρία χρόνια, ενώ όλο και περισσότερο διεξάγεται μέσω drones. Ωστόσο, τα σχέδια του Ζελένσκι να πιέσει τον Τραμπ φαίνεται να ματαιώθηκαν από τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος μίλησε με τον Αμερικανό πρόεδρο λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση του Ουκρανού ηγέτη στον Λευκό Οίκο.

Σε μια συνέντευξη Τύπου, ο Τραμπ εμφανίστηκε απρόθυμος να παραχωρήσει αμερικανικά όπλα, διατηρώντας ωστόσο έναν ευγενικό τόνο προς τον Ζελένσκι – αναμφίβολα πολύ πιο ήπιο σε σύγκριση με τις σχέσεις των δύο ηγετών τον Φεβρουάριο. Ο Αμερικανός πρόεδρος υπογράμμισε την ανάγκη της χώρας του να διατηρήσει επαρκή αποθέματα όπλων.

Ο Ζελένσκι είπε ελάχιστα, προτείνοντας ευγενικά ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να προσφέρει την τεχνολογία των drones της στο πλαίσιο μιας ανταλλαγής. Ο Τραμπ φάνηκε ανοιχτός στην ιδέα. Μετά τη σύνοδο, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι ο Τραμπ δεν είπε «όχι» στην ιδέα των Tomahawk – αλλά, για την ώρα, δεν είπε ούτε «ναι».

Στην πρώτη του εκτενή συνέντευξη podcast, ο λόρδος Ρίτσαρντς – ο μόνος Βρετανός αξιωματικός που έχει διοικήσει αμερικανικά στρατεύματα σε πόλεμο μετά το 1945 – δήλωσε ότι οι προοπτικές για την Ουκρανία δεν είναι καλές. «Εκτός κι αν επεμβαίναμε μαζί τους – κάτι που δεν θα κάνουμε, γιατί η Ουκρανία δεν αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα για εμάς», είπε στο World of Trouble.

«Έχουμε αποφασίσει ότι, εφόσον δεν είναι υπαρξιακό θέμα, δεν θα πολεμήσουμε. Είμαστε, μπορεί να πει κανείς – και το δέχομαι απολύτως – σε κάποιο είδος υβριδικού πολέμου με τη Ρωσία. Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με έναν συμβατικό πόλεμο όπου οι στρατιώτες μας πεθαίνουν μαζικά.

Παρά τη συμπάθειά μας για όλα όσα έχουν πετύχει και την ειλικρινή μας εκτίμηση για πολλούς Ουκρανούς, ανήκω στην άποψη ότι αυτό δεν εμπίπτει στα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα. Η διαίσθησή μου είναι ότι το καλύτερο που μπορεί να πετύχει η Ουκρανία – και ήδη βλέπουμε τον πρόεδρο Ζελένσκι, έναν εμπνευσμένο ηγέτη – είναι ένα είδος “ισοπαλίας”».

Η απαισιόδοξη εκτίμηση του λόρδου Ρίτσαρντς έρχεται σε αντίθεση με πρόσφατες δηλώσεις του Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να έχει μεταβάλει τη στάση του απέναντι στην Ουκρανία – από το να υποστηρίζει ότι το Κίεβο δεν έχει καμία πιθανότητα, στο να λέει ότι ο Πούτιν δεν μπορεί να κερδίσει.

«Πιστεύω ότι η Ουκρανία, με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται σε θέση να πολεμήσει και να ΚΕΡΔΙΣΕΙ πίσω ολόκληρη την επικράτειά της στην αρχική της μορφή», έγραψε ο Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Με χρόνο, υπομονή και οικονομική στήριξη από την Ευρώπη και ειδικά το ΝΑΤΟ, τα αρχικά σύνορα από όπου ξεκίνησε αυτός ο πόλεμος είναι απολύτως εφικτός στόχος.

Ο Τραμπ έχει αλλάξει επανειλημμένως στάση για την Ουκρανία: στο παρελθόν διέκοψε εντελώς τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο, επιβάλλοντας μια οδυνηρή συμφωνία «ορυκτά έναντι όπλων», και περιόρισε τη συνδρομή των ΗΠΑ σε ότι αφορά την υποστήριξη με πληροφορίες.

Αυτή την εβδομάδα φαίνεται να επανήλθε στο πλευρό του Πούτιν – συμφωνώντας να συμμετάσχει σε σύνοδο με τον Ρώσο ηγέτη στην Ουγγαρία υπό τον Βίκτορ Όρμπαν, χωρίς τη συμμετοχή του Ζελένσκι. Απέδωσε την απόφαση αυτή στο γεγονός ότι «ο Πούτιν και ο Ζελένσκι δεν τα πάνε και τόσο καλά» και περιέγραψε τον εαυτό του ως «πρόεδρο-μεσολαβητή».

Ο λόρδος Ρίτσαρντς, ο οποίος είχε ηγηθεί των βρετανικών επεμβάσεων στη Σιέρα Λεόνε και το Ανατολικό Τιμόρ ως ταξίαρχος και αργότερα αντιτάχθηκε στη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, στήριξε τον πρώην αρχηγό του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Μαρκ Μίλλεϊ, ο οποίος ήδη από τον Νοέμβριο του 2022 είχε πει ότι η Ουκρανία πρέπει να διαπραγματευθεί με τη Ρωσία.

Σε μια εκτενή συνέντευξη για τη στρατιωτική του πορεία, ο στρατάρχης αποκάλυψε ότι, παρότι η καριέρα του υπήρξε λαμπρή, υπήρξαν στιγμές που συγκρούστηκε με το «κατεστημένο» και βρέθηκε εκτός γραμμής με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.

Ως υποστράτηγος και αναπληρωτής αρχηγός του στρατού υπό τον στρατηγό σερ Μάικ Τζάκσον, είπε ότι του ήταν σαφές πως η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ ψευδόταν στις δηλώσεις της ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν ανέπτυσσε πυρηνικά όπλα στο Ιράκ. Μαζί με άλλους ανώτερους αξιωματικούς, αμφισβήτησε τη νομιμότητα της απόφασης του Ηνωμένου Βασιλείου να συμμετάσχει στις δυνάμεις για την εισβολή στο Ιράκ το 2003.

Πριν από τη βρετανική συμμετοχή στην εισβολή, ο Μπλερ είχε παρουσιάσει στο κοινοβούλιο έναν φάκελο πληροφοριών που ισχυριζόταν ότι ο Ιρακινός δικτάτορας ανέπτυσσε πυρηνικό όπλο.

Ο φάκελος, που έκτοτε χαρακτηρίστηκε «dodgy dossier» (ύποπτος φάκελος) λόγω των αβάσιμων ισχυρισμών του, προκάλεσε σοκ τότε στους ανώτερους αξιωματικούς που είχαν πρόσβαση στις πραγματικές πληροφορίες. «Εγώ και άλλοι ενθαρρύναμε τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου να διερευνήσει αν αυτό ήταν νόμιμο και ποια ήταν η βάση αυτών των πληροφοριών», δήλωσε ο λόρδος Ρίτσαρντς.