Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του περασμένου Ιανουαρίου αριθμούσε 40 μέλη και χαρακτηριζόταν από ορισμένα υπερ-υπουργεία.
Στον ανασχηματισμό του Ιουνίου, τα μέλη της κυβέρνησης αυξήθηκαν σε 42.
Το νέο κυβερνητικό σχήμα που προέκυψε μετά τις εκλογές αριθμεί 46 μέλη, συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου.
Δεν είναι λίγα για μια χώρα με 11 εκατ. κατοίκους περίπου.
Ακόμη μία φορά αποδεικνύεται λοιπόν ότι τα περί μικρών, ευέλικτων κυβερνητικών σχημάτων δεν έχουν βάση στην Ελλάδα.
Η διατήρηση εσωκομματικών και διακομματικών ισορροπιών προέχει, ενώ δεν βοηθά ούτε η δομή του κράτους, ούτε η επάρκεια των υπηρεσιακών στελεχών.
Όλοι κρίνονται από το έργο τους και θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε δείγματα γραφής πριν βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.
Όμως, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε κάποια πράγματα.
Την περίοδο πριν τα μνημόνια, η εκάστοτε μονοκομματική κυβέρνηση είχε στη διάθεσή της περίπου ένα χρόνο για να περάσει τα δύσκολα μέτρα ώστε να μπορέσει να γυρίσει το πολιτικό παιγνίδι υπέρ της αργότερα και να επανεκλεγεί.
Την εποχή των μνημονίων, οι νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις είχαν μπροστά τους μια πολύ απαιτητική ατζέντα να υλοποιήσουν, με μεγάλο πολιτικό κόστος.
Επιπλέον, είχαν να αντιμετωπίσουν διάφορα εμπόδια, π.χ. ευρωεκλογές, εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, που καθιστούσαν επισφαλή την παραμονή τους στην εξουσία.
Υπό αυτή την έννοια, η σημερινή κυβέρνηση έχει ένα πλεονέκτημα.
Εχει μεν μπροστά της μια δύσκολη συμφωνία να υλοποιήσει, αλλά δεν έχει κάποιο άλλο εμπόδιο, όπως η προηγούμενη, για να ολοκληρώσει τη θητεία της.
Επιπλέον, η συμφωνία με τους δανειστές είναι εμπροσθοβαρής και σε μεγάλο βαθμό η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ήδη συντελεσθεί. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να σχεδιάσει πιο μακρόπνοα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να επικαλεσθεί αυτό που είπε ο ξάδελφος του πρωθυπουργού.
Κοινώς, ο ελληνικός λαός έδωσε πολιτική εντολή για υλοποίηση του 3ου μνημονίου.
Με άλλα λόγια, η νέα κυβέρνηση ξεκινά από καλύτερη αφετηρία σε σχέση με τις προηγούμενες μνημονιακές.
Όμως, κουβαλάει ορισμένα μειονεκτήματα.
Πρώτον, την απροθυμία ή αδυναμία, διαλέγετε και παίρνετε, διακυβέρνησης που έδειξε το διάστημα Φεβρουαρίου-Αυγούστου.
Δεύτερον, το γεγονός ότι αρκετά μέλη της δεν θεωρούν το νέο οικονομικό πρόγραμμα «δικό τους» και επομένως έχουν πρόβλημα να το εφαρμόσουν.
Τρίτον, την ανεπάρκεια ορισμένων μελών του υπουργικού συμβουλίου με βάση την πρότερη κυβερνητική θητεία τους και την εν γένει παρουσία τους.
Μπορούν όλα αυτά να προσπεραστούν και να προχωρήσει το νέο κυβερνητικό σχήμα στην εφαρμογή του μνημονίου, παραβλέποντας τις εύλογες αντιδράσεις και το πολιτικό κόστος;
Η αυτοψία θα δείξει.
Αν πάντως η κυβέρνηση αποτύχει να εκμεταλλευθεί το πρώτο διάστημα για να προχωρήσει τα δύσκολα μέτρα, η θητεία της θα αποδειχθεί βραχύτερη της αναμενομένης.
Οι πιθανότητες είναι 50%-50%, κατά την ταπεινή μας άποψη, αυτή τη στιγμή.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.