Ας απολαύσουμε τις καλές μέρες όσο διαρκούν

Ο  χρόνος περνάει αλλά κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Μας το υπενθυμίζουν σήμερα τα τρακτέρ μιας μειοψηφίας αγροτών που κλείνουν δρόμους στην επαρχία ενώ κάποια άλλα κατεβαίνουν, έστω εθιμοτυπικά, στην Αθήνα όπως έκαναν τις παλιές καλές εποχές. 

Οι ανωτέρω αγρότες δεν είναι οι μόνοι οι οποίοι μας υπενθυμίζουν ότι έχουμε να διανύσουμε ακόμη πολύ δρόμο για να αλλάξουν κάποιοι ιδιώτες και κρατικοί φορείς νοοτροπία και οργάνωση.

Λίγο μετά την ψηφοφορία για τον γάμο των ομοφυλοφίλων για τον οποίο γράφτηκαν και ειπώθηκαν τόσα και τόσα, λες κι αυτό ήταν το σοβαρό θέμα της χώρας, ήλθε η ιστορία των παλαιοχριστιανών στη Κόρινθο να μας υπενθυμίσει που ζούμε. 

Αναφερόμαστε στο ρεπορτάζ που θέλει τον παλαιοχριστιανό να είναι δημοτικός υπάλληλος δήμου της Εύβοιας και να δουλεύει εξ αποστάσεως από τις κατακόμβες. Κάτι που προφανώς υπονοεί ότι είχε πρόσβαση στο ίντερνετ και χρησιμοποιούσε τις τεχνολογίες που ο ίδιος λέει πως απεχθάνεται. Όμως, το πιθανότερο είναι πως πληρωνόταν από τον συγκεκριμένο δήμο χωρίς να προσφέρει υπηρεσίες. Αν και όλοι οι δήμοι δεν είναι ίδιοι, το περιστατικό αναδεικνύει δύο θέματα.

Πρώτον, την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σε αρκετούς δήμους της χώρας, όπου η έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας είναι διαχρονικά ο κανόνας. Θυμίζουμε ότι οι ΟΤΑ ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τα οικονομικά μεγέθη τους συνυπολογίζονται στο προϋπολογισμό της Γενικής Κυβέρνησης. Δεύτερον, τον ευτελισμό του θεσμού της εργασίας εξ αποστάσεως σε μεγάλο μέρος του δημόσιου τομέα. Και δευτερευόντως σε κάποιες τράπεζες.    

Η σύγχρονη ιστορία της ελληνικής οικονομίας χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενες περιόδους μεγάλων εισροών κοινοτικών πόρων και ανάπτυξης τις οποίες συνήθως διαδέχονται περίοδοι ισχνών αγελάδων. Οι αναμενόμενες μεγάλες εισροές από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ φέτος και τα επόμενα δύο χρόνια κατατάσσουν αυτή την περίοδο στην εποχή των παχιών αγελάδων.    

Όμως, τα καλά χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων συνηθίζουμε να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Αν λοιπόν σ’ αυτό το διάστημα δεν αναδιαρθρωθούν τομείς όπως η γεωργία και  δεν μεταρρυθμιστούν εστίες αναποτελεσματικότητας και αναπαραγωγής της διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως οι δήμοι, είναι πιθανόν να υπάρξει ανώμαλη προσγείωση της ελληνικής οικονομίας μετά το 2026-2027.   

Δεν είναι αυτό που θα περίμενε κάποιος να κάνει μια χώρα που έχασε το 25% περίπου του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) της τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, το πιο πιθανό είναι πως αυτό θα συμβεί με βάση την ιστορική εμπειρία και τα δείγματα γραφής από αγρότες, παλαιοχριστιανούς, δήμους κ.λπ.

Μακάρι να κάνουμε λάθος και αυτή τη φορά να είναι διαφορετικά.