Με εντολή πρωθυπουργού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η διαφήμιση της χώρας ως ελκυστικού επενδυτικού προορισμού, κατά τρόπο συγκροτημένο και ενδελεχή, από τα χείλη του ίδιου του πρωθυπουργού, συνιστά όχι μόνο θεάρεστη πράξη αλλά, ενδεχομένως, και επιβεβλημένη, στην προσπάθεια να σταθεί ο τόπος στα πόδια του μία ώρα αρχύτερα. 

Οι χίλιοι και πλέον διευθύνοντες σύμβουλοι και πρόεδροι επιχειρήσεων ανά την υφήλιο, στελέχη του επιχειρηματικού οργανισμού YPO (Young Presidents' Organization), στους οποίους απευθύνθηκε χθες μέσω τηλεδιάσκεψης ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποτελούν, δε, ένα χαρακτηριστικό κοινό στόχο για αυτό τον σκοπό.

Πώς όμως εξήγησε προς αυτούς τους ανθρώπους ο Έλληνας πρωθυπουργός την ανάγκη του να δημιουργηθεί μία ειδική ομάδα, η οποία θα διευθύνεται από το δικό του γραφείο, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός υλοποίησης των λεγομένων «μεγάλων έργων»;

Διότι εάν είναι απαραίτητη η σύσταση μίας ειδικής μονάδας, όπως αυτής που συμφωνήθηκε με την Κομισιόν και περιγράφηκε στην πρόσφατη, έκτη κατά σειρά, έκθεση μεταμνημονιακής εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία συνθηκών προώθησης “fast track” των μεγάλων επενδύσεων, τότε ποια η μοίρα όλων των υπολοίπων, μικρότερου βεληνεκούς, επενδυτικών σχεδίων που ενδεχομένως θα γίνουν στη χώρα μας;

Εντέλει, η ύπαρξη ενός τέτοιου μηχανισμού, όσο αναγκαίος κι αν κρίνεται στην πράξη,  τονίζει την ανάγκη πρωθυπουργικής εντολής, ώστε να ξεβαλτώσουν από τα κάθε λογής προβλήματα που συναντούν στο διάβα τους οι επενδύσεις στην Ελλάδα.

Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικοί, δε, οι τομείς που περιγράφονται στην παραπάνω έκθεση ως υπαίτιοι συστηματικών καθυστερήσεων στην προώθηση των επενδυτικών σχεδίων. Όπως σημειώνεται, η υλοποίηση των έργων καθυστερεί και για λόγους που συνδέονται με την αδυναμία πρόβλεψης του εύρους και του χρόνου ολοκλήρωσης των αρχαιολογικών εργασιών ή των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα που οδηγεί σε καθυστέρηση δικαστικών αποφάσεων.

Χαρακτηριστικά, στην έκθεση γίνεται επίκληση της προβληματικής υλοποίησης έργων όπως τα σιδηροδρομικά, με αποτέλεσμα, σημαντικά χαμηλότερες απορροφήσεις και κοινοτικών κονδυλίων, ενώ σημειώνεται ότι ο διαγωνισμός για τη νέα γραμμή 4 του μετρό Αθήνας, έργο που προετοιμάζεται από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, τελικά οδεύει για το επόμενο ΕΣΠΑ (2021-2027), ακριβώς εξαιτίας καθυστερήσεων αυτού του είδους.

Υπό αυτό το πρίσμα, τελικά μήπως βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;

Διότι πώς ακριβώς εξηγείται ότι μετά από μία δεκαετία υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων αλλά και ενός δεκαμήνου κατά το οποίο η κυβέρνηση του τόπου έχει αναγάγει τις μεταρρυθμίσεις σε παντιέρα, χρειάζεται ακόμη πρωθυπουργική παρέμβαση για να ξεκολλήσουν τα έργα;

Σε τι ακριβώς συμπέρασμα καλούνται να οδηγηθούν αυτοί οι 1.000 άνθρωποι, ηγέτες και επικεφαλής επιχειρήσεων, που μάχονται καθημερινά στον ιδιαίτερα απαιτητικό και ανταγωνιστικό διεθνή στίβο, από την ανάγκη «άνωθεν παρεμβάσεων» στην Ελλάδα, ώστε να γίνει μια δουλειά;

Προφανώς πράττει άριστα ο φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης που διαφημίζει την ελληνική «πραμάτεια», όμως, η ανάγκη δημιουργίας μηχανισμών αυτού του είδους συνιστά, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, και ομολογία ήττας σε ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το επιχειρείν στη χώρα μας.

Μία χώρα στην οποία το 95% της επιχειρηματικότητας αφορά μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες ούτε τις δυνατότητες προώθησης μεγάλων επενδύσεων έχουν, ούτε -πιθανότατα- και τη δυνατότητα να αποταθούν στο πρωθυπουργικό γραφείο για την προώθηση της όποιας επένδυσής τους.

Αυτοί οι άνθρωποι, που είναι η ελληνική επιχειρηματικότητα, εάν δεν βρουν υποστηρικτή τους το ίδιο το σύστημα, πού πρέπει να στραφούν ώστε να μπορέσουν να κάνουν την όποια δουλειά;