Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ωρα για εθνική συνεννόηση

Τα εθνικά συμφέροντα δεν μεταβάλλονται κατ’ αντιστοιχία της εκάστοτε κυβέρνησης. Στόχοι αυτού του είδους, εξ ορισμού, οφείλουν να είναι μακροπρόθεσμοι. Παραδόξως, επίσημους φορείς «παραγωγής» εξωτερικής πολιτικής δεν διαθέτουμε στην πατρίδα μας. 

Ωρα για εθνική συνεννόηση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το ιδιόρρυθμο κράμα επίδειξης ομοψυχίας επί ενός εθνικού ζητήματος και της ταυτόχρονης διολίσθησης σε αψιμαχίες έως και μικροπολιτικού χαρακτήρα, μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, που παρουσίασε χθες η Βουλή, είναι σαφές ότι χρήζει ιδιαίτερης ερμηνείας, η οποία δεν είναι της παρούσης.

Διότι εκφεύγει οποιασδήποτε λογικής, ακόμη και εκείνης της στείρας αντιπαράθεσης κομματικού χαρακτήρα, η εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών και η ανάλωση δυνάμεων που κατεγράφη χθες, την ώρα μίας πρωτοφανούς, για τα τελευταία 74 χρόνια, εθνικής επιτυχίας. Αυτής της επέκτασης της ελληνικής επικράτειας κατά περίπου 10%, με την αύξηση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα 12 ν.μ.

Απεδόθη, δε, αυτό το έλλειμμα επικοινωνίας και η ασυμφωνία που το συνόδευσε, στην απουσία διαλόγου μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, τόσο επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διεκδικούσε χθες την πατρότητα της εξωτερικής πολιτικής για τη διεύρυνση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, όσο και επί των ημερών της διακυβέρνησης ΝΔ, η οποία τελικώς την υλοποίησε, παρά τις ενστάσεις που είχε εκφράσει ενόσω καταλάμβανε τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Διάλογο τον οποίο ουδεμία εκ των δύο κυβερνήσεων εμφάνισε τη βούληση να υλοποιήσει, περιοριζόμενη σε εκατέρωθεν «ενημερώσεις» της εκάστοτε αντιπολίτευσης διαμέσου των αρμόδιων επιτροπών ή μέσω κατ’ ιδίαν συναντήσεων με τους εκπροσώπους των κομμάτων.

Υπό το φως όλων αυτών αλλά και ενόψει τόσο της επανέναρξης των «διερευνητικών επαφών» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας όσο και της ανάγκης διατήρησης αυτού του σπάνιου -για τα ελληνικά κοινοβουλευτικά χρονικά- πνεύματος ομοψυχίας που επιδείχθηκε εσχάτως, ίσως είναι ώρα να επανέλθει στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου το ζήτημα της συγκρότησης ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.

Προτάσεις για τη συγκρότηση ενός συμβουλίου αυτής της μορφής, με συμβουλευτικό ρόλο προς την κυβέρνηση, έχουν καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και παλαιότερα το Ποτάμι ενώ και η ΝΔ εκτίμησε ως δέον να θεσπίσει θέση Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, για τον ίδιο σκοπό.

Αν και η σύνθεση αυτού του φορέα ποικίλλει ανάλογα με την εκάστοτε πρόταση, κοινή εμφανίζεται να είναι η ανάγκη συμμετοχής πέραν των μελών του ΚΥΣΕΑ και των πολιτικών αρχηγών, πρώην πρωθυπουργών, καθώς και εμπειρογνωμόνων, κατά τις ανάγκες των περιστάσεων.

Σε φορείς μόνιμα θεσμοθετημένους, όπως αυτός, χαράσσονται οι μακροπρόθεσμοι στόχοι εξωτερικής πολιτικής, διαχέεται στον προσήκοντα βαθμό η ενημέρωση επί των εξελίξεων εθνικού ενδιαφέροντος και -εντέλει- εξασφαλίζεται αυτή η περίφημη ομοψυχία. Σε κλίμα διαφάνειας αλλά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και την όποια τυχόν… αρνητική επίδραση αυτά έχουν επί πολιτικών ανδρών.

Σαφώς οι καιροί είναι ύποπτοι και το τρέχον έτος είναι πιθανόν να παράξει εξελίξεις επί των εθνικών ζητημάτων. Η χώρα μας μπορεί να έχει προχωρήσει σε σαφείς διπλωματικές κατακτήσεις κατά το τελευταίο διάστημα αλλά θα μπορούσε επίσης να ωφεληθεί από έναν φορέα ο οποίος θα προσέφερε συνθήκες όσμωσης μεταξύ πολιτικής, στρατιωτικής και διπλωματικής ηγεσίας ενώ θα αξιοποιούσε και τις εμπειρίες ανθρώπων που κράτησαν ανώτατες θέσεις ευθύνης κατά το παρελθόν.

Η ιδέα δεν είναι καινούργια, εφαρμόζεται από τα σοβαρότερα κράτη της υφηλίου, έχει προταθεί από πολιτικές δυνάμεις και στη χώρα μας και δεν είναι ξένη στην ίδια την κυβέρνηση. Η απουσία διάθεσης συνεννόησης που κατεγράφη χθες στη Βουλή, παρά την ύπαρξη ομοψυχίας επί ενός εθνικού ζητήματος, ουδένα ωφελεί. 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v