Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εκτροχιασμού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσα διαδραματίστηκαν το τελευταίο Σαββατοκύριακο στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας αλλά και στην περιφέρεια, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενα. Όταν δίδεται ακόμη και μία αίσθηση χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, μετά από σχεδόν ένα εξάμηνο lockdown και μάλιστα σε μία περίοδο κατά την οποία οι κλιματικές συνθήκες βελτιώνονται, η μαζική έξοδος των πολιτών σε κάθε υπαίθριο χώρο είναι… φυσικό επόμενο! Ακόμη κι αν δυνητικά μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη εκτροχιασμό την προσπάθεια συγκράτησης της πανδημίας του κορωνοϊού. Ακόμη κι αν το ΕΣΥ βρίσκεται ήδη πέραν των δυνατοτήτων του, φιλοξενώντας διασωληνωμένους ασθενείς εκτός ΜΕΘ και λειτουργώντας με τη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα και με την επίταξη των υπηρεσιών ιδιωτών ιατρών.

Με άλλα λόγια, όσα είδαμε αυτό το Σαββατοκύριακο είναι το απότοκο μίας πολιτικής «ακορντεόν», η οποία ούτε πλήρες lockdown αφορούσε ούτε κατάργηση των περιορισμών αλλά έναν «τραβεστί» τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας, μέσω μέτρων που ουδέποτε εφαρμόστηκαν με τη δέουσα εποπτεία και ουδέποτε τηρήθηκαν επακριβώς. Για αυτό, εξάλλου, κι όταν επιβλήθηκαν αυτά τα μέτρα, όπως επεσήμανε πρόσφατα μία μειδιούσα ψυχή, ο ημερήσιος αριθμός των κρουσμάτων αριθμούσε περί τα χίλια και τώρα που αίρονται οι περιορισμοί στο λιανεμπόριο, είναι σχεδόν τριπλάσιος!

Υπ’ αυτό το πρίσμα, όσα διαδραματίστηκαν χθες στην Αθήνα, από το Ζάππειο και τον πεζόδρομο της Δ. Αρεοπαγίτου, έως τον Φλοίσβο, το Καβούρι, τη Γλυφάδα και αλλού, με χιλιάδες πολιτών να κατακλύζουν κάθε πλατεία, παραλία ή άλλο πρόσφορο τόπο, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενα.

Υπό το φως, δε, της απουσίας εποπτείας, θα όφειλε να είναι αναμενόμενη και η καταστρατήγηση της υποχρέωσης χρήσης υγειονομικής μάσκας, η οποία ήταν εκτενής το τελευταίο 48ωρο, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και αλλού…

Για την ακρίβεια, όταν η αστυνομία λαμβάνει, σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, ειδικές οδηγίες ώστε να μη διέρχεται ούτε καν πλησίον της πλατείας Χημείου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διεξαγόταν, από το βράδυ του Σαββάτου και έως τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, «κορωνοπάρτι» με τη συμμετοχή τουλάχιστον 1.000 ατόμων, γιατί θα έπρεπε να αναμένουμε ότι θα υπάρχει εποπτεία οπουδήποτε αλλού; Το μήνυμα είχε προ πολλού δοθεί από τα πλέον επίσημα χείλη. Αρχίζει η… χαλάρωση.

Μπορεί να είναι ένα αντιφατικό μήνυμα, δεδομένου ότι, πλην του λιανεμπορίου και της διαδημοτικής μετακίνησης το σαββατοκύριακο, τα περιοριστικά μέτρα ισχύουν πλήρως, όμως εδόθη με κάθε μεγαλοπρέπεια. Ακόμη κι αν... ανεκλήθη λίγο αργότερα για τρεις περιφέρειες της χώρας, τη Θεσσαλονίκη, την Αχαΐα και την Κοζάνη, ο εμπορικός κόσμος των οποίων δικαίως διαμαρτύρεται, διαμέσου των αντίστοιχων περιφερειαρχών, διεκδικώντας αποζημίωση για τις… χαμένες προσδοκίες και τις όποιες προμήθειες προϊόντων τις συνόδευσαν, ενόψει του… ανοίγματος που ανακλήθηκε!

Παρά ταύτα, εδώ είμαστε.

Σε ένα σημείο της πανδημίας κατά το οποίο η επιδημιολογική εικόνα συγκρούεται με την πολιτική και κοινωνική πίεση -εντός επιτροπής επιστημόνων αλλά και εκτός- και οδηγούμαστε σε ένα εξίσου «τραβεστί» άνοιγμα, με ελπίδα τον εμβολιασμό των πολιτών, που βαίνει επιτυχημένα αλλά απελπιστικά αργά και τα περίφημα self-tests, που ακόμη δεν έχουμε δει στην όψη!

Τώρα, πώς ακριβώς θα επιδράσουν όλα αυτά στην πορεία της επιδημίας και στο προαναγγελθέν άνοιγμα της τουριστικής βιομηχανίας, από την οποία τόσο εξαρτάται η χώρα μας, ας μη μαντέψουμε…