Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ο Ερντογάν και η πρόκληση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη

Όταν ο συνομιλητής αγνοεί τους κανόνες και επιλέγει να συνδιαλέγεται μόνο στη βάση του δικαίου του ισχυρότερου, τότε η απάντηση οφείλει να διατυπώνεται στην ίδια γλώσσα. Διαφορετικά, τι τον σταματά από τα «χειρότερα»;

Ο Ερντογάν και η πρόκληση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απαξίωση με την οποία η Τουρκία περιβάλλει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο είναι παλαιά και γνωστή. Είναι δεκάδες τα ψηφίσματα που την καλούν να αποσύρει τα στρατεύματά της από τα κατεχόμενα και να συμβάλει στην ενοποίηση της Μεγαλονήσου, για τα οποία αδιαφορεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αντίστοιχη, δε, συμπεριφορά επιφυλάσσει και σε ό,τι αφορά στις αποφάσεις της ΕΕ για την Κύπρο.

Για την ακρίβεια, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ούτε καν την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ είναι το μόνο κράτος παγκοσμίως το οποίο αναγνωρίζει το ψευδοκράτος των κατεχομένων, ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Σήμερα, ο πρόεδρός της Ρ. Τ. Ερντογάν, παραμονή της επετείου της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, την 20 Ιουλίου 1974, έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσει από το βήμα της «βουλής» του ψευδοκράτους, στην ανακοίνωση «καλών νέων», όπως τα χαρακτήρισε.

Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, αυτές οι ανακοινώσεις είναι πιθανόν να αφορούν την αναγνώριση του ψευδοκράτους από κάποιο κράτος της τουρκικής σφαίρας επιρροής, το «άνοιγμα» του Βαρωσίου και - ενδεχομένως- μία πρόσκληση σε Ελληνοκυπρίους να επιστρέψουν στα εδάφη του, τη δημιουργία αεροπορικής βάσης στο κατεχόμενο Λευκόνοικο ή/και ναυτικής στο κατεχόμενο Τρίκωμο ή, τέλος, την ανακάλυψη κοιτάσματος υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Όλα αυτά, δε, ενώ η τουρκική πλευρά μονίμως, κατά το τελευταίο διάστημα, επιμένει να προωθεί τη «λύση» των δύο ξεχωριστών κρατών για το κυπριακό ζήτημα και συνάμα να διεκδικεί την αποστρατικοποίηση των νησιών του Β. Αιγαίου, σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, αν και η ίδια διατηρεί τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου, στα μικρασιατικά παράλια.

Πρόκειται για μία συμπεριφορά η οποία δεν είναι ενδεικτική μόνον της απαξίας με την οποία περιβάλλει η Τουρκία τη διεθνή νομιμότητα, όσο κυριότερα της ικανότητάς της να δημιουργεί μία επίπλαστη πραγματικότητα, η οποία ανταποκρίνεται μόνο σε όσα η ίδια θεωρεί ως «το εθνικό της συμφέρον».

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ακόμη κι αν η Ελλάδα επιμένει, δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια, ότι «δεν υπάρχει “λύση δύο κρατών” στην Κύπρο» και ότι «υπάρχει πρόταση δημιουργίας δύο κρατών από τη μεριά των Τούρκων, η οποία δεν αποτελεί λύση στο Κυπριακό» (συνέντευξη στην εφημερίδα «Asharq Al Aswat»), ο ελληνισμός οφείλει να μην αφήσει αναπάντητες τυχόν νέες τουρκικές προκλήσεις, για το ζήτημα των Βαρωσίων, ή οποιοδήποτε άλλο το οποίο άπτεται θεμάτων κυριαρχίας.

Όπως τόνισε ο κ. Δένδιας, «η λύση του Κυπριακού είναι η ενοποίηση της Νήσου. Όλα τα άλλα δεν συνιστούν λύση. Είναι αντίθετα στο Διεθνές Δίκαιο». Πρόσθεσε δε: «Δεν είμαι εγώ, ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος, είναι το Διεθνές Δίκαιο και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε ιδέα μιας “λύσης δύο κρατών”».

Έναντι μίας δυνάμεως, ωστόσο, η οποία δεν χάνει ευκαιρία για να καταδείξει την περιφρόνησή της για το διεθνές δίκαιο και επιλέγει να πορεύεται στη βάση του δίκαιου του ισχυροτέρου, η απάντηση δεν μπορεί να προέλθει μόνον από την επίκληση της διεθνούς νομιμότητας. Οφείλει να διατυπωθεί και στη «γλώσσα» που δείχνει να αντιλαμβάνεται.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, από τον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξουν να «απαντήσουν» σήμερα, Ελλάδα και Κύπρος, σε τυχόν νέες προκλήσεις της Τουρκίας, εξαρτάται και η μελλοντική της συμπεριφορά.

Αυτό δεν έχει καταστεί σαφές έως τώρα;


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v