Η «Ελλάδα 2.0» κολλάει στον... άσο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κάποτε, προ μνημονίων, βαδίζαμε (σχεδόν) στα τυφλά σε ό,τι αφορά στα δημόσια οικονομικά, με φανάρι μόνον τον προϋπολογισμό και τα περίφημα “προγράμματα σύγκλισης”, εκείνες τις χαλεπές ημέρες (κυρίως) του ΠΑΣΟΚ.

Πλέον, πέραν αυτού του ετήσιου προϋπολογισμού, υπάρχουν τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα, υπάρχουν οι πολυετείς δημοσιονομικοί προγραμματισμοί, με ορίζοντα τετραετίας, υπάρχουν και οι κάθε λογής άλλοι έλεγχοι και ραπόρτα στα οποία μας υποβάλλουν οι φίλτατοι της Ευρωζώνης, τα ηνία της οποίας φιλοδοξεί να αναλάβει ο επίσης φίλτατος Κυριάκος Πιερρακάκης, στον απόηχο -και προς επιβράβευση- της δημοσιονομικής ευταξίας που εξασφαλίσαμε.

Σε αυτό το πλαίσιο, την προηγούμενη Πέμπτη, ο φίλτατος Πιερρακάκης παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο, τον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό (ΠΔΠ) για την περίοδο 2026 – 2029, από τον οποίο μάθαμε διάφορα τινά, κυρίως όμως, δυο:

Πρώτον, ότι μετά τον πακτωλό χρημάτων που εισέρρευσαν και συνεχίζουν να εισρέουν στην πατρίδα μας από το πολυδιαφημισμένο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) και την ελληνική του εκδοχή (Ελλάδα 2.0 – Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας), η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα πατήσει φρένο και δεύτερον, ότι εάν η κυβέρνηση του τόπου δεν κάνει κάτι, -όποιος κι αν προκύψει από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές – εκεί θα παραμείνουμε. Κολλημένοι γύρω από το 1% ετησίως. Για την ακρίβεια ο μέσος όρος ανάπτυξης την διετία 2028-2029, εάν δεν ληφθούν νέα μέτρα, εκτιμάται σε 1,5%.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΠΔΠ, ο ρυθμός ανάπτυξης θα διαμορφωθεί το 2025 σε 2,2%, το 2026 σε 2,4%, οπότε κορυφώνεται, και στην συνέχεια το 2027 αποκλιμακώνεται σε 1,7%, το 2028 σε 1,6% και το 2029 σε 1,3%.

Θα πείτε ίσως, ότι όλα αυτά ήσαν αναμενόμενα. Όταν τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης, συνολικά πάνω από 31 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και δάνεια, τα κάνουμε, μεταξύ άλλων και δωρεάν χειρουργεία, τότε τι πολλαπλασιαστική επίδραση να έχει αυτό στην οικονομία; Θα έχετε δε απόλυτο δίκιο. Ιδίως εάν προσμετρήσουμε και τα χρήματα του ΕΣΠΑ 2021-2027 που αθροιστικά (κοινοτική και εθνική συμμετοχή) φθάνουν τα 26,2 δισ. ευρώ. Οι άνθρωποι είχαν πάνω από 50-55 δισ. ευρώ στα χέρια τους και οδηγούν την ανάπτυξη (σχεδόν) στον... άσο.

Βέβαια, για να μην τους αδικούμε, ας δούμε πρώτα που πήγε ο κύριος όγκος των χρημάτων και τότε θα έχουμε να λέμε…

Εκ του αποτελέσματος, όμως, πρέπει μάλλον να κρατάμε μικρό καλάθι. Διότι όταν το ίδιο το ΠΔΠ προβλέπει τους παραπάνω ρυθμούς ανάπτυξης, τότε τι άλλο να περιμένουμε; Εκτός – και εδώ είναι το δεύτερο σημείο ενδιαφέροντος από το ΠΔΠ που εξετάστηκε την Πέμπτη στο υπουργικό, και εάν ληφθούν νέα μέτρα πολιτικής.

Επειδή, δε, μεσολαβούν και εκλογές έως το 2027 και πιθανώς νωρίτερα, ο πολιτικός κόσμος της χώρας, κυβέρνηση τε και αντιπολίτευση θα όφειλε να ανοίξει από τώρα τα χαρτιά του, πώς θα ξεκολλήσει αυτή η βελόνα από τον άσο. Διότι, ακόμη, τίποτε δεν είναι γραμμένο σε “πέτρα”. Το ίδιο το ΠΔΠ θέτει τον στίβο αυτής της αντιπαράθεσης, επισημαίνοντας (στην σελ. 8) ότι οι παραπάνω υπολογισμοί ΑΕΠ έχουν γίνει “...με βάση τα δημοσιονομικά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ή ανακοινωθεί έως σήμερα και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη πιθανές νέες παρεμβάσεις,…”.

Οι τελευταίες μοιάζουν απαραίτητες...