ΠΡΟΣΤΙΜΑ: Μάλλον δεν πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος από τη συνάντηση του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης με την ηγεσία της Σκλαβενίτης,
Αντίθετα με κάποιες άλλες εταιρείες (κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, πολυεθνικές) η Σκλαβενίτης δεν αδιαφόρησε για το πλήγμα του προστίμου στη φήμη της, ούτε περιορίστηκε σε τυπικότητες.
Η μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας, που έχει διαχρονικά εξαιρετική φήμη στην αγορά (και ως μια από τις δύο φθηνότερες), αντέδρασε δυναμικά. Όχι μόνο με την ανακοίνωση προς τα ΜΜΕ αλλά και με την κυκλοφορία εκατομμυρίων φυλλαδίων στα καταστήματά της, με τα οποία ενημέρωσε κατευθείαν τους πελάτες ότι δεν αποδέχεται ούτε το «άδικο» πρόστιμο ούτε τις σχετικές κατηγορίες για παράβαση του κώδικα δεοντολογίας.
Κάτι που φαίνεται ότι θορύβησε το Μαξίμου, από την πλευρά του οποίου και έγινε η πρόσκληση προς την ηγεσία της Σκλαβενίτης για τη συνάντηση, χωρίς να συμμετέχει ο υπουργός Ανάπτυξης.
Το γεγονός ότι στη συνάντηση, σύμφωνα και με εντελώς φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, συμφωνήθηκε ότι υπάρχει «ανάγκη σαφήνειας και καθαρότητας των κανόνων που πρέπει να διέπουν τους ελέγχους που πραγματοποιεί η Διυπηρεσιακή Μονάδα Ελέγχου Αγοράς» (δηλαδή η ΔΙΜΕΑ), αλλά και ότι χρειάζεται επανεξέταση του Κώδικα Δεοντολογίας και του τρόπου εφαρμογής του, που θα γίνει σε συνάντηση με την ένωση των σουπερμάρκετ, τα λέει όλα.
ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΙΙ: Διότι το πρόστιμο στον Σκλαβενίτη το επέβαλε η ΔΙΜΕΑ ως παράβαση του κώδικα δεοντολογίας, με τη Σκλαβενίτης να απαντά τότε ότι «το εν λόγω πρόστιμο της επιβλήθηκε με απολύτως αυθαίρετη και εσφαλμένη εκτίμηση των δεδομένων, γι’ αυτό θα ασκήσει κάθε ένδικο μέσο για τη δικαίωσή της και απαλλαγή της από αυτό και παράλληλα θα προβεί σε νομικές ενέργειες κατά παντός υπευθύνου, θεωρώντας απολύτως βάσιμα ότι συκοφαντείται».
Ίσως το πιο ανησυχητικό για τον υπουργό, που πάντως έχει κάνει ενέργειες σε πολλά επίπεδα, είναι ότι φαίνεται να τον έχει πλέον «στην μπούκα» πολύ μεγάλο μέρος της αγοράς στα σούπερ μάρκετ και σε ορισμένους κλάδους προμήθειάς τους, με βασικά καταναλωτικά είδη.
Πρόκειται για επιχειρηματίες που θεωρούν ότι η υπερβολική πίεση που τους ασκείται (μέσω και ορισμένων ΜΜΕ) δεν εξηγείται απλώς από την προσπάθεια της κυβέρνησης να μειώσει τον τιμάριθμο. Και ερμηνεύουν τελείως διαφορετικά τον «υπερβάλλοντα ζήλο» του ίδιου του Θεοδωρικάκου.
Ακόμη και ως έμμεση ανάμειξη σε τρέχοντα σημαντικά θέματα των κλάδων τους.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη γενικευμένη αντίδραση φαίνεται ότι αποδίδουν και οι πρόσφατες, διόλου αμφίσημες, ατάκες του προέδρου του ΣΕΒ Σπύρου Θεοδωρόπουλου (παρουσία του πρωθυπουργού), ο οποίος μίλησε για «άδικα» πρόστιμα και «διαπόμπευση» των επιχειρήσεων μέσω των ΜΜΕ.
Υ.Γ.: Ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πολλά από τα πρόστιμα που επιβάλλονται καταπίπτουν στα δικαστήρια, που σημαίνει πως κάνουν ζημιά στη «φήμη και πελατεία» των εταιρειών, χωρίς να εδράζονται σε στέρεα νομική βάση.
ΒΟΥΛΗ: Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ζητήσει εδώ και ένα μήνα από τον πρωθυπουργό να ορίσει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική, με έμφαση στη θέση της κυβέρνησης για τη Μέση Ανατολή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έκανε δεκτό αλλά με μία… ντρίπλα: αξιοποιεί το ειδικό άρθρο του Κανονισμού της Βουλής (142Α) που δίνει το δικαίωμα στον πρωθυπουργό να ενημερώνει τη Βουλή για ένα θέμα.
Η ειδική συζήτηση, λοιπόν, θα γίνει την Πέμπτη, ως πρωθυπουργική πρωτοβουλία, με δικαίωμα λόγου μόνο στους πολιτικούς αρχηγούς, όχι στους υπουργούς και στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, δηλαδή.
Η εν λόγω συζήτηση θα δώσει την ευκαιρία στον Νικήτα Κακλαμάνη να αποδείξει εάν εννοούσε τα περί «τήρησης των χρόνων ομιλίας», αφού το 142Α ορίζει ολιγόλεπτες τοποθετήσεις: δέκα λεπτά στον πρωθυπουργό και από πέντε στους πολιτικούς αρχηγούς για τις πρωτομιλίες. Αντίστοιχα, πέντε λεπτά στον πρωθυπουργό και από τρία στους πολιτικούς αρχηγούς για τις δευτερομιλίες.
Μπορεί να μην τοποθετήθηκε ακόμα το μηχάνημα-κόφτης που είχε υποσχεθεί, επίσης, ο Νικήτας, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να τηρήσει τον ισχύοντα Κανονισμό λειτουργίας της Βουλής…
ΠΑΣΟΚ: Σε νέο «διμέτωπο» οδηγείται εκ των πραγμάτων ο Ανδρουλάκης, αφού θα βρεθεί ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα -τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Το μεγαλύτερο άγχος της «πράσινης» ηγεσίας είναι η δημοσκοπική μέτρηση της «ηγετικότητας» (μεταξύ Ανδρουλάκη-Τσίπρα), αν και προς το παρόν περιμένουν το επόμενο βήμα του πρώην πρωθυπουργού: θα κάνει κόμμα ή «ομπρέλα κομμάτων» με συμμετοχή στις εκλογές;
Σε κάθε περίπτωση, η συμβουλή γνωστού δημοσκόπου προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και την ηγετική ομάδα είναι… σοφή: σημασία έχει να μπορείς να είσαι παίκτης ανεξάρτητα από το εάν κάποιος άλλος σού την παραχώρησε (σ.σ. όπως ο ΣΥΡΙΖΑ με τις διασπάσεις του έχασε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ του ΠΑΣΟΚ) ή επανεμφανίζεται στην κεντρική σκηνή, έστω και με νεφελώδες, ακόμα, αφήγημα (όπως το «κόμμα Τσίπρα»).
Με λίγα λόγια, αν οι επόμενες μετρήσεις εμφανίσουν τον πρώην πρωθυπουργό στη δεύτερη θέση, την ευθύνη θα την έχει η επίμονα χαμηλή πτήση του ΠΑΣΟΚ.
Οπότε, ο Ανδρουλάκης έχει 2-4 μήνες περιθώριο να αποδείξει ότι… «πέτυχε» και δεν «έτυχε».
ΣΥΡΙΖΑ: Οτι η Κουμουνδούρου έχει αρχίσει να τρέμει… συθέμελα από τις κινήσεις Τσίπρα, το καταλαβαίνουν πια όλοι. Αυτό που προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν οι ένοικοί της είναι το «Σωκράτη, προχώρα» που εισέπραξε ο Φάμελλος από την επίσκεψή του στον Πύργο, δύο ημέρες μετά την παραίτηση του Αλέξη από το βουλευτικό αξίωμα.
«Προχώρα υπό τον Τσίπρα ή προχώρα αυτόνομα με τη συνδρομή όσων από τη ΝΕ.ΑΡ. δεν θέλουν με τίποτα να ξαναδούν ‘αρχηγό’ τον πρώην πρόεδρό τους;», λένε όσοι ήταν αυτήκοοι μάρτυρες του «προχώρα», χωρίς να έχουν καταλήξει στο… προς τα πού.
Και τα ερωτήματα πέφτουν βροχή. Ας πούμε, αν υπερισχύσει η δεύτερη εκδοχή, πώς θα συνυπάρξουν στελέχη που κινούνται απέναντι από τον Τσίπρα, όπως, για παράδειγμα, ο Πολάκης με τον Τσακαλώτο;
Κυρίως: αν το εγχείρημα Τσίπρα δείχνει ότι αποκτά ακροατήριο στην προοδευτική βάση, πόσοι από τον νυν ΣΥΡΙΖΑ θα πάνε μαζί του θέλοντας και μη για να επιβιώσουν πολιτικά… και εκλογικά; Κι αν είναι οι περισσότεροι, πώς θα γίνει… η 5η διάσπαση και τι θα κάνουν οι ηττημένοι;
Καθόλου ρητορικά τα ερωτήματα που, αντιθέτως, δείχνουν ότι μόλις απαντηθεί ένα ερώτημα, ανακύπτει άλλο ένα, πιο σοβαρό από το πρώτο.
Η πρώτη δημοσκόπηση μετά την παραίτηση Τσίπρα είναι θέμα ωρών και ίσως δώσει τις αρχικές απαντήσεις…
ΥΠΑ: Χωρίς τυμπανοκρουσίες η «κανονικότητα» επέστρεψε τα τελευταία 24ωρα στο Ελευθέριος Βενιζέλος, καθώς αίφνης οι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας δεν φαίνεται να εφαρμόζουν πλέον τους περιορισμούς στη χωρητικότητα (το περιβόητο slow down, το οποίο οι ίδιοι αρνήθηκαν ότι υιοθέτησαν), οι οποίοι προκάλεσαν μεγάλες καθυστερήσεις σε αφίξεις και αναχωρήσεις πτήσεων.
Το πρόβλημα είχε ξεκινήσει με την ανάρτηση σε δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου που αφορά τον κλάδο, το οποίο συγκέντρωσε τα πυρά των Ελεγκτών.
Τι μεσολάβησε από τις καθυστερήσεις στην κανονικότητα; Η κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου που φαίνεται να εμπεριέχει «προσαρμογές». Ο διάβολος, άλλωστε, κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Επ’ αυτού θα επανέλθουμε.
HELLENIQ ENERGY: Νέο ομολογιακό δάνειο, ύψους 130 εκατ. ευρώ, εξέδωσε στις 16 Ιουλίου η Elpedison, αμέσως μετά την απόκτηση του 100% της εταιρείας από την HelleniQ Energy.
Το δάνειο είναι διάρκειας πέντε ετών, με δυνατότητα παράτασης για μια διετία. Το επιτόκιο ορίστηκε με βάση το Euribor (τριμήνου;) πλέον περιθωρίου 1,3%.
Πρόκειται για αναχρηματοδότηση, με αισθητή μείωση κόστους εξυπηρέτησης για την Elpedison, καθώς πριν από αυτή το περιθώριο, που χρέωναν οι πιστώτριες τράπεζες της, ανερχόταν σε 2,1%.
Με το ποσό του δανείου αποπληρώθηκε το ανεξόφλητο υπόλοιπο τριών προηγούμενων ομολογιακών, αθροιστικού ύψους 108 εκατ. ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα διατεθεί για γενικούς εταιρικούς σκοπούς.
Τα EBITDA χρήσης 2024 διαμορφώθηκαν σε 11,7 εκατ. ευρώ, αισθητά μειωμένα, σε σχέση με το 2023 (75,7 εκατ. ευρώ), ενώ έκλεισε τη χρήση με ζημιές μετά από φόρους 19,9 εκατ. ευρώ.
ΜΟΗ-ΓΕΚ: Ενόψει της συγχώνευσης δραστηριοτήτων προμήθειας ρεύματος και φυσικού αερίου καθώς και παραγωγής ρεύματος από μονάδες φυσικού αερίου των Ήρων και NRG, που συμφώνησαν ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με Motor Oil, η NRG προχωρά στην απόσχιση των κλάδων ηλεκτροκίνησης και αναβάθμισης ενεργειακής απόδοσης δήμων.
Ο πρώτος εισφέρεται στην Ερμής Μεταφορές Πετρελαιοειδών (υπο-όμιλος Coral) και ο δεύτερος στη Θαλής, αμφότερες εταιρείες του ομίλου MOH.
Η εισφορά διενεργείται με αύξηση κεφαλαίου εις είδος και οι μετοχές που εκδίδονται, αποδίδονται στη Motor Oil, ως τον αποκλειστικό μέτοχο της NRG. H καθαρή αξία του κλάδου ηλεκτροκίνησης ανέρχεται σε 13,2 εκατ. ευρώ, ενώ του κλάδου αναβάθμισης ενεργειακής απόδοσης Δήμων σε 2,65 εκατ. ευρώ.
ΡΕΥΜΑ: Τα μαντάτα από τα χρηματιστήρια ρεύματος δεν είναι καλά για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Την ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει να αναζητά τη λύση για το βιομηχανικό ρεύμα και οι εβδομάδες περνούν χωρίς να μαθαίνουμε κάτι καινούργιο, το γνωστό «τείχος τιμών» ανάμεσα στη Νοτιοανατολική και την υπόλοιπη Ευρώπη δείχνει να επανέρχεται.
Σήμερα η Ελλάδα έχει την 4η υψηλότερη τιμή στην ΕΕ με 158,35 ευρώ/MWh, με τη μέση τιμή στη γειτονιά μας να βρίσκεται πάνω από τα 160 ευρώ/MWh, όταν στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη δεν ξεπερνά τα 120 ευρώ/MWh.
Δεν χρειάζεται μαντικές ικανότητες για να αντιληφθεί κάποιος ότι με τέτοιες τιμές στην Ελλάδα, η επιβίωση της βιομηχανίας τίθεται σε κίνδυνο. Παίρνοντας σαν παράδειγμα την εικόνα της σημερινής μέρας, η Ελλάδα έχει διπλάσια τιμή χονδρικής από τη Γαλλία και 50% παραπάνω από την Ισπανία, για να μη μιλήσουμε για τον διεθνή ανταγωνισμό εκτός της ΕΕ!
Οι διαφορές είναι μεγάλες και στους μέσους όρους του μήνα: 104,82 ευρώ η μεγαβατώρα για την Ελλάδα, 62,29 για τη Γαλλία, 77 για την Ισπανία και 88,4 για τη Γερμανία.
Ταυτόχρονα, τις ενδείξεις ότι παραμένουν τα «κόλπα» με τις τιμές και με τις διασυνδέσεις ενισχύει το γεγονός ότι στην πάντα ύποπτη για παιχνίδια Αυστρία, το ρεύμα πωλείται σήμερα προς 140,91 ευρώ/ΜWh, όταν λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στην Ουγγαρία, που βρίσκεται πάνω στον «βαλκανικό διάδρομο», τιμολογείται προς 172,15 ευρώ/MWh.
ΡΕΥΜΑ ΙΙ: Το πρόβλημα στην ελληνική αγορά δεν αφορά μόνο τη σημερινή μέρα, καθώς ο Οκτώβρης «τρέχει» με αύξηση 15% έναντι του Σεπτέμβρη και με 44% έναντι του Αυγούστου.
Η μέση τιμή του μήνα που διανύουμε βρίσκεται στα 105 ευρώ, έναντι 91 ευρώ του προηγούμενου. Η στήλη θυμίζει ότι τον Οκτώβριο, όλοι οι πάροχοι (με την εξαίρεση των ΔΕΗ και Protergia) μετακύλισαν τις αυξήσεις της χονδρικής στη λιανική, με τη μέση τιμή αγοράς στα πράσινα τιμολόγια να καταγράφει αύξηση 21% και να φτάνει τα 17,1 λεπτά η κιλοβατώρα.
Την ίδια στιγμή, η βιομηχανία, στον απόηχο του «γκρίζου καπνού» που έβγαλε η ομιλία του πρωθυπουργού στο ΣΕΒ για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, αναμένει πάντα τις αποφάσεις της κυβέρνησης, με το μοντέλο (και κυρίως το κόστος του) να συνεχίζει να αναζητείται, ο χρόνος να περνάει και τα πάντα να είναι ανοικτά.
Την αγορά πάντως έχει αρχίσει να την ανησυχεί μια γενικότερη εικόνα χαμηλών ταχυτήτων σε διάφορα σημαντικά θέματα. Από το ρεύμα μέχρι το ζήτημα της λειψυδρίας και από τις εκκρεμότητες της αγοράς των ΑΠΕ μέχρι το θέμα της ενεργειακής αξιοποίησης των απορριμμάτων (waste to energy), γύρω απ' όλα αυτά αλλά και αρκετά άλλα, για κάποιους λόγους καταγράφονται όλο και μεγαλύτερες καθυστερήσεις.
GSI: Μετατίθεται τελικά για την Πέμπτη το ραντεβού που ζήτησε για το καλώδιο ο Δανός Επίτροπος Νταν Γιόργκενσεν με τους δύο υπουργούς Ενέργειας, Ελλάδας και Κύπρου. Αν και η τηλεδιάσκεψη είχε οριστεί αρχικά για αύριο Τρίτη, προφανώς επειδή οι δύο υπουργοί θέλουν να εμφανιστούν στην Telco, έχοντας και κάτι άλλο στα χέρια τους για να δείξουν ότι καταγράφεται πρόοδος, πέραν της μεταβίβασης από τον Euroasia Interconnector στον ΑΔΜΗΕ των αδειών ιδιοκτησίας και διαχειριστή του GSI, στην οποία προέβη τη Παρασκευή η ΡΑΕΚ, η σύσκεψη μετατέθηκε για δύο μέρες μετά.
Η στήλη δεν γνωρίζει κατά πόσο αρκούν δύο παραπάνω ημέρες για να αλλάξει η μεγάλη εικόνα των δύο εταίρων που επί της ουσίας τούς χωρίζει μια εντελώς διαφορετική «κοσμοθεωρία» για το έργο. Γνωρίζει ωστόσο ότι η απόφαση για τη μεταβίβαση των αδειών είχε ληφθεί από τη ΡΑΕΚ ήδη από τις 3 Σεπτεμβρίου.
Και προφανώς η κυπριακή πλευρά την κρατούσε για να την παρουσιάσει όταν θα εντείνονταν οι πιέσεις (από Αθήνα και Κομισιόν), δηλαδή στην κατάλληλη περίσταση, όπως και έγινε...