Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Η επικίνδυνη παγκόσμια κρίση αντιβιοτικών

Εφιαλτικά τα σενάρια για τις ασθένειες από μικρόβια που αντιστέκονται στα υφιστάμενα σκευάσματα. Γιατί ελαχιστοποιήθηκαν οι έρευνες για νέα φάρμακα και ποιες είναι οι λύσεις που προτείνονται.

Οι άνθρωποι συνήθισαν στο γεγονός ότι σε μια μόλυνση ή μια επέμβαση με τη χρήση αντιβιωτικού θα ξεπεράσουν το πρόβλημα. Τα πράγματα όμως δεν είναι πλέον τόσο απλά. Το πρόβλημα της αντιμικροβιακής αντίστασης είναι εδώ και έρχεται παράλληλα με την κλιματική αλλαγή.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υποστηρίζει ότι ασθένειες που αντιστέκονται στα φάρμακα είναι πλέον υπεύθυνες για 700.000 θανάτους ετησίως. Θα μπορούσαν να υπάρχουν, όμως, 10 εκατομμύρια θάνατοι κάθε χρόνο έως το 2050, εκτός αν ανακαλυφθούν νέα αντιβιοτικά.

Το πρόβλημα, όμως, όπως εξηγείται και στο παραπάνω βίντεο είναι ότι υπάρχει σοβαρή έλλειψη αντιβιοτικών σε ανάπτυξη. Και ο αριθμός των λοιμώξεων που αντιστέκονται στα αντιβιοτικά έχει αυξηθεί πάνω από 30% από το 2013 έως το 2017.

H NDM-1 είναι μια πρωτεΐνη «αντίστασης» που έχει την ικανότητα να καθιστά αδρανή τα αντιβιοτικά. Ξεκίνησε από το Νέο Δελχί, αλλά πλέον απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Στην Ιταλία καταγράφηκαν 350 κρούσματα σε έξι μήνες.

Η αγορά αντιβιοτικών έχει προβλήματα. Δεν υπήρξε κανένα νέο φάρμακο τα τελευταία τριάντα χρόνια, καθώς δεν υπήρχε ανταμοιβή για την επένδυση σε τέτοια προϊόντα. Τα αντιβιοτικά είναι φθηνά και γι’ αυτό η Μεγάλη Βρετανία προσπαθήσει να λύσει τα προβλήματα με κρατική στήριξη σε ιδρύματα όπως το AMR Centre το οποίο έχει στόχο να καλύψει το κενό μεταξύ της ανακάλυψης και της απόδειξης της αξίας στην κλινική.

Το AMR Centre οφείλει εν μέρει την ύπαρξή του στον οικονομολόγο Jim O'Neill. Εκθεση που συνέταξε το 2016 για την βρετανική κυβέρνηση αποφάνθηκε ότι η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία βοήθησε τα βακτήρια να προσαρμοστούν και να αναπτυχθούν. Ζήτησε δραστική μείωση της χρήσης τους στα ζώα και κατέκρινε την φαρμακοβιομηχανία για το ότι έκοψε τις έρευνες για αντιβιοτικά.

Η ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου απαιτεί 10 – 12 χρόνια και σημαντική επένδυση. Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι χρειάζεται τεχνογνωσία και ειδικούς που δουλεύουν διαρκώς πάνω σε αυτό. Ολο αυτό θα πρέπει να είναι διαχειρίσιμο για τις εταιρείες αλλά βλέπουμε ότι οι τελευταίες δεν είναι ικανές να προχωρήσουν σε έρευνες για αντιβιοτικά.

Παρά την πρόοδο που έχει γίνει στη Μεγάλη Βρετανία στο έλεγχο της χρήσης αντιβιοτικών ο O'Neill πιστεύει ότι πρέπει αν γίνουν περισσότερα προκειμένου να αποκατασταθεί η αγορά μέσω αυτού που αποκαλεί «ανταμοιβή εισόδου στην αγορά». Προσφορά δηλαδή ποσού στη ζώνη του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων προκειμένου να παραχθεί ένα φάρμακο που χρειάζεται επειγόντως.

Μια άλλη λύση είναι να αναλάβουν δράση κρατικές οντότητες ή οντότητες που χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο, αφήνοντας εκτός του ιδιωτικό τομέα.

Αφότου η ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη το 1928 οι θάνατοι από μολύνσεις μειώθηκαν κατακόρυφα και οι εγχειρίσεις έγιναν ρουτίνα. Αλλά και ο ίδιος ο σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ προειδοποίησε για τον κίνδυνο να αναπτύξουν αντίσταση οι μικροοργανισμοί. Ενενήντα χρόνια αργότερα ο κόσμος κινδυνεύει να επιστρέψει στον ιατρικό μεσαίωνα.

Όπως σημειώνεται στο βίντεο ένας κόσμος στον οποίο κάποιος χάνει τη ζωή του από ένα μικρό κόψιμο στο δάχτυλο μοιάζει με ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι δίνουν μάχη με το χρόνο και ότι οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι…

© The Financial Times Limited 2019. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v