Τράπεζες: Η «επόμενη μέρα» των stress tests

Ποιο είναι το ουσιαστικό μήνυμα των αποτελεσμάτων και γιατί οι τράπεζες παραμένουν με το… όπλο παρά πόδα. Οι κινήσεις που δρομολογούνται για το προσεχές εξάμηνο. Τι σχεδιάζεται για τις θυγατρικές στο εξωτερικό.

Τράπεζες: Η «επόμενη μέρα» των stress tests
Την ικανοποίησή του για τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τα stress tests των ελληνικών τραπεζών εξέφρασε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος, καθώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας που εξετάστηκαν είτε πέρασαν με επιτυχία τον πήχη με βάση τα σημερινά τους δεδομένα είτε ανταποκρίθηκαν θετικά μέσα από την προεξόφληση ενεργειών που ήδη έχουν αποφασίσει.

Ανάλογα θετικά μηνύματα είχαμε και από την Κύπρο για τις δύο κυπριακές τράπεζες (Κύπρου, Marfin-Λαϊκή) που είναι διαπραγματεύσιμες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Τα αποτελέσματα των ελέγχων έγιναν δεκτά με ικανοποίηση από την αγορά, παρά τις όποιες γκρίνιες που εκφράστηκαν «υπογείως» στην Ελλάδα. Τι έλεγαν οι συγκεκριμένες «γκρίνιες»; Πως οι όροι των stress tests θα μπορούσαν να είναι σκληρότεροι σε ένα τόσο ευμετάβλητο περιβάλλον, πως κάποιες τράπεζες πέρασαν με επιδόσεις που δεν απέχουν σημαντικά από τη βάση, πως προεξοφλήθηκαν κινήσεις που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί κ.λπ.

Κύκλοι της τραπεζικής αγοράς, πάντως, υποστηρίζουν πως αν θέλουμε να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα των stress tests δεν θα πρέπει να μείνουμε τόσο στα νούμερα και στις κατατάξεις μεταξύ των τραπεζών -τα οποία θα ήταν ενδεχομένως διαφοροποιημένα αν άλλαζαν οι όροι του test- όσο στην ουσία του θέματος, η οποία είναι:

Πρώτον, το γεγονός ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι σε θέση να αντέξει ακόμη και σε περίπτωση όπου παρατηρηθεί σημαντική επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος την περίοδο 2011 - 2012.

Δεύτερον, πως οι διοικήσεις των τραπεζών δρομολογούν από μόνες τους πολιτικές που θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τις άμυνες των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων μέσα στην επόμενη διετία.

Και τρίτον, ότι τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η Ευρώπη (Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) θα σπεύσουν να στηρίξουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εάν αυτό χρειαστεί σε κάποια μελλοντική χρονική στιγμή.

Τραπεζικοί κύκλοι, λοιπόν, θέλουν να πιστεύουν πως τα θετικά αποτελέσματα των stress tests σε συνδυασμό με μια επικείμενη ρύθμιση της χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους θα οδηγήσουν αρκετούς από εκείνους που σήκωσαν τα λεφτά τους για να τα βάλουν σε θυρίδες και «κάτω από τα στρώματα» να… επιστρέψουν ως καταθέτες στα γκισέ των τραπεζών. Αν μάλιστα αποδώσουν και οι απειλές για φορολογικούς ελέγχους του υπουργείου Οικονομικών προς όσους έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, τόσο το καλύτερο για τις τράπεζες…

Ίσως μάλιστα να μην είναι τυχαίο το γεγονός πως παράγοντες της αγοράς προβλέπουν αποκλιμάκωση στα επιτόκια καταθέσεων το επόμενο δωδεκάμηνο, παρά το ότι η τάση του Εuribor είναι μάλλον ανοδική παρά πτωτική…

Ποιες κινήσεις αναμένονται

Πέραν αυτών, όμως, όλα δείχνουν πως οι ελληνικές τράπεζες γνωρίζουν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές ακόμη προκλήσεις, ιδίως σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας και διαρκούς αλλαγής δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι, κανένα τραπεζικό επιτελείο δεν φαίνεται να εφησυχάζει και, αντίθετα, πολλοί είναι εκείνοι που προβλέπουν «θερμό» το φετινό καλοκαίρι για τον κλάδο.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, όλα δείχνουν πως οι τράπεζες θα συνεχίσουν την ίδια αμυντική πολιτική που έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον 12 μήνες, ίσως μάλιστα και με μεγαλύτερη ένταση. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό στο μέλλον;

Πρώτον, είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο και νέων κεφαλαιακών εκδόσεων (ΑΜΚ, μετατρέψιμα ομολογιακά κ.λπ.) πέραν όσων έχουν ήδη ανακοινωθεί (π.χ. αύξηση κεφαλαίου από Alpha Bank, μετατρέψιμο ομολογιακό από Marfin-Λαϊκή κ.ά.).

Δεύτερον, αναμένεται να συνεχιστεί η συρρίκνωση της παρουσίας των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό, καθώς μέσω των πωλήσεων αυτών όχι μόνο εισπράττονται μετρητά αλλά βελτιώνεται και ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας σε επίπεδο ομίλου (στις θυγατρικές αυτές, ο δείκτης χορηγήσεων προς καταθέσεις είναι πολύ υψηλότερος του 100%).

Πολλοί μιλούν για αναγκαστική υποχώρηση των ελληνικών τραπεζών στο εσωτερικό, γεγονός που θα επηρεάσει αρνητικά τόσο τις προοπτικές ανάπτυξής τους όσο και το γενικότερο εγχείρημα εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων. Τραπεζικοί κύκλοι, ωστόσο, μιλούν όχι για «ξεπούλημα» ή «άτακτη υποχώρηση», αλλά απλώς για... εκλογίκευση της διεθνοποίησής τους, παραδεχόμενοι πως σε ορισμένες περιπτώσεις «το παράκαναν κατά το παρελθόν», επεκτεινόμενες σε χώρες που δεν θα έπρεπε…

Παράγοντες της τραπεζικής αγοράς, λοιπόν, εκτιμούν πως οι ελληνικοί όμιλοι θα επικεντρωθούν σε χώρες του εξωτερικού που διαθέτουν κρίσιμο μέγεθος με σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα (π.χ. Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος) και θα αποχωρήσουν -εφόσον προκύψουν ικανοποιητικά ανταλλάγματα- από χώρες με δευτερεύουσα σημασία, όπως η Τουρκία για τη Eurobank, η Αίγυπτος για την Πειραιώς κ.λπ.

Τρίτον, όλα δείχνουν ότι οι κινήσεις για περιορισμό του λειτουργικού κόστους θα ενταθούν και πως από την όλη διαδικασία δεν θα μείνει απ’ έξω και το κόστος του προσωπικού. Μάλιστα, δεν λείπουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι τα νεότερα δεν θα περιμένουν μέχρι το τέλος του έτους (προκειμένου να επηρεάσουν τα αποτελέσματα του 2012), αλλά θα τα δούμε μέσα στο προσεχές τρίμηνο…

Τέταρτον, όλα δείχνουν πως η σφιχτή πολιτική των τραπεζών στο κομμάτι των χορηγήσεων θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Ακόμη και αν η νέα ρύθμιση για τη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους τονώσει τη ρευστότητα των τραπεζών, το πιθανότερο σενάριο είναι ότι οι τράπεζες μάλλον θα επιλέξουν να περιορίσουν τα ανοίγματά τους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παρά θα επιχειρήσουν να διοχετεύσουν τα χρήματά τους σε μια αγορά που διακρίνεται για την έντονη υφεσιακή πορεία της.

Το βέβαιο επίσης είναι πως το ενδεχόμενο των συγχωνεύσεων θα συνεχίσει να απασχολεί ακόμη και τις διοικήσεις εκείνων των τραπεζών που μέχρι σήμερα έχουν εκδηλώσει την αντίθεσή τους για ένα τέτοιο σενάριο κάτω από τη συγκεκριμένη συγκυρία.

Η ουσία είναι ότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και η Τράπεζα της Ελλάδος πιστεύουν πως ένα επιτυχημένο «σετ» συγχωνεύσεων στην ελληνική τραπεζική αγορά θα μπορούσε:

Α. Να ρίξει το κόστος των καταθέσεων (μείωση του ανταγωνισμού). Αν, για παράδειγμα, είχαμε συρρίκνωση των καταθετικών επιτοκίων κατά 1%, τότε το εγχώριο τραπεζικό σύστημα θα μπορούσε να εξοικονομήσει γύρω ή και πάνω από 1 δισ. ευρώ τον χρόνο, ή γύρω ή και πάνω από 3 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη τριετία.

Β. Να δημιουργήσει σημαντικές συνέργειες μεταξύ των θυγατρικών του εξωτερικού και να δώσει την ευχέρεια για πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, χωρίς να χαθούν χώρες παρουσίας για τους ελληνικούς ομίλους.

Γ. Να μειώσει την ποσοστιαία έκθεση συγκεκριμένων χρηματοπιστωτικών ομίλων σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v