Από το φθινόπωρο του 2011, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος μιλούσε για τα κέρδη που θα αποκόμιζε το ελληνικό δημόσιο μέσα από συμμετοχή του στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, φαίνεται να έχει περάσει… πολύς χρόνος.

Άλλωστε ο ίδιος, ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο έσπευσε να δηλώσει ότι βασικός στόχος του κράτους είναι να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας (άρα και την οικονομία) και καλό θα ήταν να… μην προκύψουν σημαντικές απώλειες από την όλη διαδικασία…

Αλλαγή πορείας 180 μοιρών ή αλλιώς προσγείωση στην πραγματικότητα.

Εν όψει λοιπόν των τελικών ρυθμίσεων για το ζήτημα της επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι δύσκολα θα βρεθούν ιδιώτες μέτοχοι (παλαιοί και νέοι) πρόθυμοι να καταβάλουν τουλάχιστον το 10% των αυξήσεων κεφαλαίου που θα ακολουθήσουν, αν το υπό διαμόρφωση θεσμικό πλαίσιο δεν προσφέρει στους ιδιώτες «κάτι παραπάνω».

Μία από τις προτάσεις που έχουν γίνει εδώ και καιρό είναι να δοθεί η δυνατότητα στις ίδιες τις τράπεζες -μέσω των μελλοντικών τους κερδών- να μπορούν να επαναγοράζουν τις μετοχές που θα αποκτήσει το ελληνικό δημόσιο.

Ακόμη όμως και μια τέτοια πρόταση να γίνει δεκτή, κύκλοι της αγοράς αμφιβάλλουν αν τα μελλοντικά κέρδη των τραπεζών θα αρκούν για να καλύψουν ένα μεγάλο κομμάτι των απαιτούμενων κεφαλαίων.

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, πολλοί είναι εκείνοι που δεν έχουν κατανοήσει ότι οι απώλειες των ελληνικών τραπεζών από το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων δεν σταμάτησαν στις 31/12/2011, αλλά θα συνεχίζονται για κάμποσα χρόνια ακόμη.

Και αυτό γιατί η πολύ μεγάλη μείωση του υπολοίπου των ομολόγων, σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση του «κουπονιού», έχει αρχίσει από το 2012 να πλήττει σε σημαντικό ποσοστό τον κυριότερο λογαριασμό εσόδων των τραπεζών, που είναι τα έσοδα από τόκους.

Πέραν αυτού, τα καθαρά έσοδα από τόκους θα επηρεαστούν αρνητικά και από τις εξελίξεις στα μέτωπα των χορηγήσεων και των καταθέσεων. Στις χορηγήσεις έχουν ήδη γίνει την τελευταία τετραετία δύο και περισσότερες ανοδικές αναπροσαρμογές περιθωρίων (spreads), με αποτέλεσμα το επιτόκιο για τις περισσότερες εταιρείες να… έχει φτάσει στον Θεό, σε μια περίοδο όπου το EURIBOR βρίσκεται στο ιστορικό χαμηλό του σημείο!

«Εμείς ως υγιής εταιρεία μαζί με κάτι έξοδα φτάσαμε να επιβαρυνόμαστε περίπου με 8% για τα δάνεια που παίρνουμε και είναι προφανές ότι οι επιχειρήσεις δεν αντέχουν μεγαλύτερη επιβάρυνση ακόμη και αν τα επιτόκια στην Ευρώπη αρχίσουν να ανεβαίνουν», δήλωσε στο Euro2day.gr πρόεδρος εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Ενώ λοιπόν τα επιτόκια χορηγήσεων φαίνεται να έχουν πλησιάσει στα άνω όριά τους, όλα δείχνουν πως οι αποδόσεις των καταθέσεων θα εξακολουθήσουν να είναι υψηλές στο άμεσο μέλλον, τουλάχιστον μέχρις ότου μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.

Οι τράπεζες, λοιπόν, θα κληθούν να λειτουργήσουν σε ένα σαφώς δυσκολότερο περιβάλλον σε ό,τι αφορά το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο (Net Interest Margin), όταν επιπλέον θα κληθούν να διαγράψουν και ένα πολύ σημαντικό μέρος του δανειακού τους χαρτοφυλακίου (σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Τράπεζας Πειραιώς κ. Ρουμελιώτη, την επόμενη τριετία θα υπάρξουν απώλειες επισφαλειών 30 δισ. ευρώ, έναντι των οποίων έχουν εγγραφεί προβλέψεις 18 δισ., άρα απαιτούνται πρόσθετες προβλέψεις 4 δισ. ευρώ για κάθε ένα από τα επόμενα τρία χρόνια).

Υπό αυτά τα δεδομένα, όλα δείχνουν πως θα δοθεί μεγάλη βαρύτητα στον περιορισμό του κόστους. Κάποιοι αναφέρουν το παράδειγμα του κυπριακού νόμου στήριξης των τραπεζών, όπου για κάθε τράπεζα που ζητά «κρατική συνδρομή» νομοθετήθηκε σημαντική μείωση αποδοχών στα στελέχη και στο προσωπικό σε δύο δόσεις.

Στην περίπτωση όπου περάσει ένας αντίστοιχος νόμος και στην Ελλάδα, τότε το βάρος των μειώσεων των μισθών θα το αναλάβει η κυβέρνηση και όχι οι τραπεζίτες και ως «αντάλλαγμα» θα δοθεί η εξασφάλιση του αριθμού των θέσεων εργασίας.

Ακόμη όμως και έτσι να μη γίνει, είναι βέβαιο πως οι τραπεζίτες έχουν προϊδεάσει το προσωπικό για νέο μεγάλο ψαλίδισμα στους μισθούς, πέρα από μια σειρά περικοπών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν συντελεστεί μέχρι σήμερα. Οι συνδικαλιστές έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους και το μπαλάκι τώρα πηγαίνει στην κυβέρνηση συνεργασίας των κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη.


*To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.