H FG Europe και το χρονικό μιας... άσφαιρης 20ετίας

Και τυπικά «αντίο» στο ΧΑ λέει η FG Europe, καθώς μέσω της δημόσιας πρότασης που υποβλήθηκε συγκεντρώθηκε το 97,2% του συνόλου των μετοχών και οι προτείνοντες θα ασκήσουν το δικαίωμα εξαγοράς και των υπόλοιπων τίτλων.

Η FG Europe εισήλθε στο ΧΑ κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, όχι μέσα από δημόσια εγγραφή αντλώντας κεφάλαια από το ευρύ επενδυτικό κοινό, αλλά χρησιμοποιώντας το «όχημα» της τότε ΕΣΚΙΜΟ.

Η ΕΣΚΙΜΟ, αφού είχε δεινοπαθήσει κατά την δεκαετία του 1990 και αφού δεν μπόρεσε να ανακάμψει ούτε μέσα από τις χρηματιστηριακές «περιπέτειες» της περιόδου 1999-2000 (πρόεδρός της ήταν τότε ο γνωστός επιχειρηματίας της εποχής Βασίλης Ζούλοβιτς) έδειχνε να βρίσκεται πολύ κοντά στο «λουκέτο» και έτσι η πρόσδεσή της στην FG Europe του Γιώργου Φειδάκη αποτελούσε ουσιαστικά «σωσίβιο σε ναυαγό».

Η χρηματιστηριακή αγορά είχε υποδεχτεί αρχικά με σημαντικές προσδοκίες το προαναφερόμενο εγχείρημα: Από τη μια πλευρά η FG Europe με ισχυρή κερδοφορία, με μεγάλα μερίδια στην εγχώρια αγορά των κλιματιστικών (Fujitsu και όχι μόνο) και με διεθνοποιημένη παρουσία, θα επεκτεινόταν στις «λευκές» ηλεκτρικές συσκευές μέσα από το πάντοτε υπολογίσιμο brand name της ΕΣΚΙΜΟ. Παράλληλα, η εταιρεία είχε «πατήσει πόδι» στην ιταλική αγορά, αλλά και στα Βαλκάνια που υπόσχονταν υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης.

Ωστόσο, η FG Europe -στην περίπου εικοσαετή της ενασχόληση με το ΧΑ- δεν κατάφερε τελικά να μετεξελιχθεί σε μια μετοχή που θα συγκέντρωνε το μεγάλο ενδιαφέρον των εγχώριων και των ξένων θεσμικών χαρτοφυλακίων (ακόμη και στις καλές εποχές του ΧΑ), παρά τις κατά καιρούς «ειδήσεις» που προσέφερε η εισηγμένη.

Μια από αυτές ήταν η προσέλκυση ως στρατηγικού επενδυτή του επιχειρηματία Βίκτωρα Ρέστη, σε μια περίοδο που ο τελευταίος ήταν στη… «χρηματιστηριακή μόδα». Η δεύτερη αφορούσε τη δραστηριοποίηση της εταιρείας στο χώρο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μέσω της κατά 50% θυγατρικής RF Energy (σε συνεργασία με τον κ. Ρέστη). Το συγκεκριμένο project προχώρησε με επιτυχία, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι κερδοφόρο και χρηματοοικονομικά υγιές. Μάλιστα ένα τμήμα αυτού πουλήθηκε πρόσφατα σε ξένους προς 55 εκατ. ευρώ!

Η τρίτη σημαντική εξέλιξη ήταν η επέκταση της εισηγμένης στην Τουρκία, η οποία άφηνε μεγάλα δυνητικά περιθώρια ανάπτυξης σε μακροπρόθεσμη βάση, λόγω και του τεράστιου μεγέθους της τοπικής αγοράς. Ωστόσο, οι τελευταίες οικονομικές περιπέτειες της γειτονικής χώρας θόλωσαν το story, ή έστω καθυστέρησαν την ανάπτυξή του.

Η τέταρτη «είδηση» ήταν οι σκέψεις που είχαν εκφραστεί κατά το παρελθόν προκειμένου η εταιρεία να εισαχθεί παράλληλα και στο χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Παρόλα αυτά, η ουσία είναι πως η FG Europe δεν κατάφερε ποτέ να εξελιχθεί σε «χαρτί των θεσμικών». Μάλιστα, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, ο όμιλος είδε την κερδοφορία του να επηρεάζεται αρνητικά (και σε ορισμένες χρήσεις να καθίσταται ακόμη και αρνητική), ενώ η «έμπνευση» του να συμμετάσχει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank τον υποχρέωσε σε βαρύτατες υποαξίες, οι οποίες δεν έχουν εγγραφεί ως τώρα ως ζημίες, καθώς έχει εγγυηθεί να καλύψει την ενδεχόμενη «τρύπα» ο Γιώργος Φειδάκης.

Πέραν αυτού, με στόχο και τη μείωση του τραπεζικού δανεισμού, η εισηγμένη εταιρεία πούλησε πέρυσι στη Fujitsu το 51% της θυγατρικής της στην Ιταλία.

Τέλος, η φετινή δημόσια πρόταση προς τους μετόχους μειοψηφίας προκάλεσε αντιδράσεις λόγω του χαμηλού (κατά πολλούς) προσφερόμενου τιμήματος.

Η ουσία είναι πως η FG Europe, δεν είναι η μόνη εταιρεία είναι που για διάφορους λόγους επέλεξε να αποχωρήσει από το ΧΑ κατά τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα φέτος, είχαμε τις περιπτώσεις των Drucκfarben, Σφακιανάκης, Κρητών Άρτος και Κανάκης.