ΠΑΣΟΚ: Υστατη προσπάθεια για το χαρτί της «κυβερνησιμότητας»

Με κοινή τη διαπίστωση, από όλα τα κομματικά επιτελεία, ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο, το ΠΑΣΟΚ δρομολογεί την τελευταία του, ίσως, προσπάθεια προκειμένου να πείσει ότι είναι το μόνο συστημικό κόμμα που μπορεί να δώσει τη διέξοδο.

Χωρίς να παραβλέπει τη δυναμική που αναπτύσσει η υπόθεση των Τεμπών και παρά τις νέες εξελίξεις που αναμένονται από τη λειτουργία της Προανακριτικής επιτροπής, η Χ. Τρικούπη επεξεργάζεται και παρουσιάζει θέσεις για ζητήματα που “καίνε” την κοινωνία, επιδιώκοντας να εξυφάνει ένα δίχτυ κυβερνησιμότητας.

“Σαφής πολιτική ταυτότητα, ύφος και παραγωγή γεγονότων”, είναι το τρίπτυχο που θα αναδείξει το ΠΑΣΟΚ, όπως εξηγούν στελέχη του που έχουν αναλάβει να πρωτοστατήσουν στην εν λόγω προσπάθεια και να την κάνουν “ταληράκια” στην καθημερινότητα, όπως λένε.

Αυτό τον χαρακτήρα είχε η εκδήλωση που διοργάνωσε χθες “για ένα κράτος αξιόπιστο και αποτελεσματικό”, με τον Νίκο Ανδρουλάκη ομιλητή και τον Σταύρο Μπένο στο πάνελ: η παρουσία του πρώην υπουργού (επί Κώστα Σημίτη) και η συνδρομή του στην επεξεργασία των προτάσεων για το θέμα αυτό είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προβλήθηκε αρκούντως, δεδομένου ότι προ τριετίας ο κ. Μητσοτάκης τον αξιοποίησε για την ανασυγκρότηση της βόρειας Εύβοιας μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Με άλλα λόγια, ο κ. Μπένος μετρήθηκε ως “θεαματική επιστροφή” στο ΠΑΣΟΚ παρότι δεν είχε αποχωρήσει, τυπικά, από το κόμμα.

Κατά τους κομματικούς επιτελείς, τέτοιου είδους εκδηλώσεις έχουν αποδέκτες ιδιαίτερα ακροατήρια, που, όταν αθροιστούν, μπορούν να οδηγήσουν πάλι το κόμμα σε τροχιά εξουσίας.

“Ανοίξαμε το θέμα των τραπεζών ή του ρόλου της golden visa στην στεγαστική κρίση ή της ανεξαρτησίας της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση και πιστωθήκαμε τις λύσεις που αναγκάσθηκε να δώσει η κυβέρνηση στα δύο πρώτα. Το στοίχημα είναι να πείσουμε ότι ως κυβέρνηση θέλουμε και μπορούμε να εφαρμόσουμε πολιτικές υπέρ της κοινωνίας. Αν δεν το καταφέρουμε, θα μείνουμε στον ρόλο ενός καλού μικρού κόμματος που προτείνει λύσεις τις οποίες… εφαρμόζει μία άλλη κυβέρνηση”, η παραδοχή.

Οι “10 κρίσιμες παρεμβάσεις” για το κράτος

Με βάση τα παραπάνω, ο κ. Ανδρουλάκης παρουσίασε στη χθεσινή εκδήλωση της “10 κρίσιμες παρεμβάσεις για ένα κράτος αξιόπιστο και αποτελεσματικό”:

1. Πλήρης αποσαφήνιση των τριών επιπέδων Διοίκησης: Καθαρές αρμοδιότητες με τους αντίστοιχους πόρους και ξεκάθαρο λειτουργικό και αποτελεσματικό σύστημα Διοίκησης με διασφάλιση της διαλειτουργικότητας Υπουργείων – Περιφερειών – Δήμων.
2. Συνολικός επανασχεδιασμός του συστήματος εσόδων της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης με φορολογική αποκέντρωση και ενίσχυση της φορολογικής και οικονομικής αυτοδυναμίας τους.
3. Καθιέρωση καθολικού συστήματος εισροών – εκροών και παρακολούθηση των τριών ροών με ταυτόχρονη λειτουργία Δεικτών Αξιολόγησης παντού, με επίκεντρο τις προσδοκίες των πολιτών.
4. Καθιέρωση μέτρων αναβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού του δημοσίου, προκειμένου να οικοδομηθεί ο αμοιβαίος σεβασμός δημοσίων λειτουργών και πολιτών, έτσι ώστε αμφότεροι να έχουν λόγο και ρόλο στη διαμόρφωση των αποφάσεων με επίκεντρο το δημόσιο συμφέρον.
5. Ανάδειξη από την Τοπική Αυτοδιοίκηση της ολιστικής φιλοσοφίας στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των προγραμμάτων της.
6. Τρία Δίκτυα Ζωής (υγεία, πρόνοια, διοικητική εξυπηρέτηση) να φτάνουν μέχρι το τελευταίο σπίτι τόσο άυλα όσο και με φυσική παρουσία.
7. Αναβάθμιση των ΚΕΠ σε υποκαταστήματα του κράτους και καθιέρωση της ισότιμης πρόσβασης των πολιτών σε αυτό, η λεγόμενη “Δημοκρατία της Καθημερινότητας”. (σ.σ. τα ΚΕΠ ιδρύθηκαν επί υπουργίας Σταύρου Μπένου).
8. Δεν μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονη διακυβέρνηση χωρίς διαφάνεια και λογοδοσία. Άρα, επέκταση της Διαύγειας.
9. Εφαρμογή της αρχής της νησιωτικότητας (με αναφορά και στις ορεινές περιοχές) που προβλέπεται στο άρθρο 101, παράγραφο 4 του Συντάγματος με την άμεση προώθηση και ψήφιση στη Βουλή της σχετικής εφαρμοστικής νομοθεσίας.
10. Νομοθετική αναγνώριση και κατοχύρωση του ρόλου της Κοινωνίας των Πολιτών και θέσπιση διαδικασιών ουσιαστικής διαβούλευσης της πολιτείας – σε εθνικό και τοπικό επίπεδο – με τους φορείς της κοινωνίας των Πολιτών για τη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών».