Στις αγγελίες ακινήτων η Ελλάδα αναστενάζει

Το όνειρο του Έλληνα να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του έχει γίνει πολύ ακριβό, με τους διάφορους φόρους και άλλες επιβαρύνσεις που έχουν πλέον τα ακίνητα. Οι εκάστοτε αρχές κάνουν επίσης ό,τι μπορούν ενίοτε για να προκαλέσουν αναταραχή στην αγορά, χωρίς λόγο.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ), που πρέπει να έχει κάθε κτίριο ή κτιριακή μονάδα που διατίθεται προς πώληση ή προς μίσθωση, σε όλες τις εμπορικές διαφημίσεις και καταχωρίσεις, δηλαδή σε κάθε αγγελία στον Τύπο ή σε ηλεκτρονικά μέσα, όπως και σε κάθε ανάρτηση. Αυτό σημαίνει ότι οι μεσίτες δεν θα μπορούν να διαφημίζουν το ακίνητο, αν δεν έχει έγκυρο ΠΕΑ, ενώ οι διαφημιστές, οι εφημερίδες και οι ηλεκτρονικές σελίδες αγγελιών δεν θα παραλαμβάνουν αγγελίες προς δημοσίευση που δεν θα έχουν δήλωση ενεργειακής κατηγορίας. Επομένως, κάθε κτίριο, για να μπει στη διαδικασία της διάθεσης, πρέπει να έχει εκ των προτέρων έγκυρο ΠΕΑ.

Το κωμικοτραγικό αλλά εξόχως ελληνικό γεγονός είναι ότι ο σχετικός νόμος (ν.4122/2013) για την «Ενεργειακή Απόδοση Κτιρίων» ισχύει από το 2013. Όμως, η λεπτομερής εγκύκλιος για την εφαρμογή του βγήκε τον Νοέμβριο του 2020 και τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου του 2021.

Οι μεσίτες είναι στα κάγκελα γιατί, όπως αναφέρουν μερικοί εξ αυτών, πληροφορήθηκαν την ύπαρξη της εγκυκλίου τον Νοέμβριο αλλά υπέθεσαν πως θα δοθεί 3μηνη ή 6μηνη παράταση για να ισορροπήσει η αγορά, καθότι η συντριπτική πλειοψηφία των ακινήτων δεν έχει ΠΕΑ. «Είχαμε που είχαμε αναδουλειές λόγω της πανδημίας, τώρα έρχεται κι αυτό με το ΠΕΑ για να μας πλήξει ακόμη περισσότερο,» τονίζει ένας εξ αυτών, προσθέτοντας ότι οι μεσίτες δεν είναι εναντίον του μέτρου. Αντίθετα, το θέλουν γιατί προστατεύει τους επαγγελματίες μεσίτες από άλλους που «ψαρεύουν» πελάτες με ακίνητα-μαϊμού σε ηλεκτρονικές σελίδες, όπως τονίζουν.

Όμως, η εφαρμογή του μέτρου από την 1η Ιανουαρίου 2021 δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα καθώς δεν μπορεί να βρεθούν τόσοι μηχανικοί για να βγάλουν ΠΕΑ για εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα. Από την άλλη πλευρά, δεν αποκλείεται κάποιοι μεσίτες να αποφασίσουν να πληρώσουν οι ίδιοι για το ΠΕΑ κάποιων ακινήτων από την τσέπη τους. Κοινώς, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεσιτών. Όπως δεν αποκλείεται επίσης κάποιοι άλλοι μεσίτες να βάλουν μη έγκυρα ΠΕΑ στα ακίνητα που θα διαφημίζουν, ρισκάροντας να πληρώσουν το πέναλτι. Ίσως γιατί ποντάρουν πως είτε δεν θα καθίσουν κάποιοι να ψάξουν την εγκυρότητα του Πιστοποιητικού είτε θα τους δώσουν άφεση αμαρτιών. Ιδίως αν οι παραβάτες είναι πολλοί. Τέλος, πολλοί μεσίτες που έχουν πληρώσει για διαφημίσεις σε δημοφιλείς ιστότοπους κι αλλού, τώρα κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους, γιατί οι αγγελίες θα πρέπει να «κατέβουν».   

Επίσης, πονοκέφαλο δημιουργεί η άμεση εφαρμογή του μέτρου από την 1η Ιανουαρίου στους ιδιοκτήτες ακινήτων. Μερικοί ίσως δεν θέλουν πολλές επαφές λόγω πανδημίας ενώ άλλοι ίσως δυσκολευτούν να βρουν  μηχανικούς.

Αναμφίβολα, οι μηχανικοί είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι καθώς το ΠΕΑ δημιουργεί μια νέα, σχεδόν άκοπη πηγή εσόδων. Το ΠΕΑ για ένα τυπικό διαμέρισμα κοστίζει μεταξύ 50 και 100 ευρώ, εκ των οποίων ο μηχανικός πληρώνει ένα μικρό παράβολο στο κράτος και το υπόλοιπο το βάζει στην τσέπη, σε μια διαδικασία που συνήθως δεν διαρκεί πολύ όπως αναφέρουν.

Το συμπέρασμα είναι πως αυτά συμβαίνουν όταν οι αρχές δεν λαμβάνουν υπόψη όλα τα δεδομένα και κωλυσιεργούν επί χρόνια, οι μεσίτες περιμένουν μια από τα ίδια με τις παρατάσεις και οι μηχανικοί περιμένουν να εισπράξουν. Όμως, δεν λειτουργούν σοβαρά κράτη μ’ αυτό τον τρόπο.